به گزارش مشرق، پرونده
نامزدهاي بخش فيلم كوتاه هجدهمين جشن خانه سينما هم بسته شد و طبق معمول
نشاني از آثار انقلابي در اين ليست ديده نمي‌شود. نامهرباني خانه سينما به
فيلم‌ها و فيلمسازان انقلابي البته موضوع تازه‌اي نيست و اين مسئله ديگر به
رويه عادي برگزار‌كنندگان جشن خانه سينما تبديل شده است. داوران معمولاً
تمايلي به تعادل نامزدهاي جشن خانه سينما نشان نمي‌دهند و كفه فيلمسازان
انقلابي در اين دوره هم كاملاً روي هوا رفت و همانجا باقي ماند.
گفته
مي‌شود به طور تقريبي فقط بالاي 15 اثر كوتاه در ژانر دفاع مقدس به
دبيرخانه جشن خانه سينما براي بازبيني ارائه شده، اما از اين تعداد فقط يك
يا دو فيلم در بخش مسابقه اين جشن شركت داده شده‌اند و پس از اعلام
نامزدهاي هر بخش هم مشخص شده كه هيچ اثر دفاع مقدسي، انقلابي يا منطبق با
موضوع مقاومت در ميان نامزدها ديده نمي‌شود. خانه سينما با اينكه همواره از
امكانات و امتيازات دولتي بهره برده است، اما هيچ‌گاه خود را ملزم به
رعايت عدالت ندانسته و حداقل سهمي براي سينماي انقلاب اسلامي قائل نشده
است.
اين رويكرد ناعادلانه فقط به جشن خانه سينما محدود نمي‌شود و در
اصلي‌ترين جشنواره فيلم كوتاه كشور يعني جشنواره فيلم كوتاه تهران نيز در
سال‌هاي گذشته شرايط به همين شكل رقم خورده است؛ جشنواره‌اي كه قرار است در
آبان‌ماه امسال برگزار شود.
يك فيلمساز جوان كه نسبت به حذف آثار انقلابي از جشن خانه سينما و جشنواره فيلم كوتاه كه به يك روال غيرمنطقي تبديل شده است، اعتراض داشت و البته تمايلي به ذكر نام خود هم ندارد، با بيان اينكه برگزار‌كنندگان جشنواره‌هاي فيلم كوتاه، خود را نسبت به واقعيت‌هاي داخلي و منطقه‌اي به تغافل زده‌اند، مي‌گويد: «اين ميزان بي‌اعتنايي نسبت به مباحث كلان و پراهميتي چون مسئله امنيت ملي و فرهنگ ايراني - اسلامي در توليد و حمايت از فيلم‌هاي كوتاه حيرت‌آور است. جريان عجيبي در داوري‌ها دست بالا را دارند و اينها اجازه كوچك‌ترين شانسي به فيلم‌هاي انقلابي و اخلاق‌مدار نمي‌دهند.
يك فيلمساز جوان كه نسبت به حذف آثار انقلابي از جشن خانه سينما و جشنواره فيلم كوتاه كه به يك روال غيرمنطقي تبديل شده است، اعتراض داشت و البته تمايلي به ذكر نام خود هم ندارد، با بيان اينكه برگزار‌كنندگان جشنواره‌هاي فيلم كوتاه، خود را نسبت به واقعيت‌هاي داخلي و منطقه‌اي به تغافل زده‌اند، مي‌گويد: «اين ميزان بي‌اعتنايي نسبت به مباحث كلان و پراهميتي چون مسئله امنيت ملي و فرهنگ ايراني - اسلامي در توليد و حمايت از فيلم‌هاي كوتاه حيرت‌آور است. جريان عجيبي در داوري‌ها دست بالا را دارند و اينها اجازه كوچك‌ترين شانسي به فيلم‌هاي انقلابي و اخلاق‌مدار نمي‌دهند.
نكته ديگر اينكه جريان داوري
فيلم كوتاه به شدت نسبت به آثاري كه مسائل اجتماعي روز را با رويكرد مثبت
مورد توجه قرار مي‌دهد، مانند بحران جمعيت، سبك زندگي با سياست حذفي رفتار
مي‌كند. اين دوستان بايد بدانند كه جريان سينماي انقلاب كه در حال شكوفايي
هستند به شدت نامهرباني‌هايي را كه سبب مي‌شود آثار انقلابي در جشنواره‌هاي
دولتي ديده نشوند، زير نظر دارند.
جشن خانه سينما و جشنواره فيلم كوتاه تهران، همواره به مضاميني كه براي مثال حول محور خانواده‌هاي شهدا ساخته مي‌شود، بي‌اعتنايي نشان داده‌اند و اساساً براي اين فيلم‌ها امتيازي قائل نمي‌شوند و معتقدند اينها مسئله ما نيست و تا دلتان بخواهد نسبت به مضاميني كه به بحران‌هاي اجتماعي ضريب مي‌دهند و فقر و بيكاري را با رويكردي منفي و نه مثبت بازتاب مي‌دهند، اشتياق زايدالوصف نشان مي‌دهند؛ آثاري كه جامعه ايراني را خرفت، بي‌انگيزه، منحط و بيمارگونه به تصوير مي‌كشند، همواره از شانس بالايي براي ديده‌شدن در جشن خانه سينما و جشنواره فيلم كوتاه تهران برخوردارند و اصولاً اين جشنواره‌ها مانند جشنواره‌هاي خارجي به فيلمسازان براي انتخاب مضامين خود خط مي‌دهند.»
از سوي ديگر مي‌بينيم آثاري كه از اين دو جشن سينمايي جايزه مي‌گيرند همواره به لحاظ محتوايي نه‌تنها نسبتي با انقلاب بلكه هيچ نسبتي با ارزش‌هاي مورد احترام جامعه نيز ندارند. به عنوان نمونه مي‌توان از فيلم «قمار باز» محصول انجمن سينماي جوان نام برد كه سال گذشته در هر دو جشن خانه سينما و جشنواره فيلم كوتاه تهران مورد توجه قرار گرفت و جوايزي را به خود اختصاص داد، فيلمي كه به لحاظ محتوايي مشحون از ديالوگ‌هاي غيراخلاقي، كلمات ركيك، ناسزا و فحاشي است و به طور جدي پوچ گرايي و سستي و بي‌حالي عده‌اي جوان بي‌هدف را به شكلي افراطي بازتاب مي‌دهد.
جشن خانه سينما و جشنواره فيلم كوتاه تهران، همواره به مضاميني كه براي مثال حول محور خانواده‌هاي شهدا ساخته مي‌شود، بي‌اعتنايي نشان داده‌اند و اساساً براي اين فيلم‌ها امتيازي قائل نمي‌شوند و معتقدند اينها مسئله ما نيست و تا دلتان بخواهد نسبت به مضاميني كه به بحران‌هاي اجتماعي ضريب مي‌دهند و فقر و بيكاري را با رويكردي منفي و نه مثبت بازتاب مي‌دهند، اشتياق زايدالوصف نشان مي‌دهند؛ آثاري كه جامعه ايراني را خرفت، بي‌انگيزه، منحط و بيمارگونه به تصوير مي‌كشند، همواره از شانس بالايي براي ديده‌شدن در جشن خانه سينما و جشنواره فيلم كوتاه تهران برخوردارند و اصولاً اين جشنواره‌ها مانند جشنواره‌هاي خارجي به فيلمسازان براي انتخاب مضامين خود خط مي‌دهند.»
از سوي ديگر مي‌بينيم آثاري كه از اين دو جشن سينمايي جايزه مي‌گيرند همواره به لحاظ محتوايي نه‌تنها نسبتي با انقلاب بلكه هيچ نسبتي با ارزش‌هاي مورد احترام جامعه نيز ندارند. به عنوان نمونه مي‌توان از فيلم «قمار باز» محصول انجمن سينماي جوان نام برد كه سال گذشته در هر دو جشن خانه سينما و جشنواره فيلم كوتاه تهران مورد توجه قرار گرفت و جوايزي را به خود اختصاص داد، فيلمي كه به لحاظ محتوايي مشحون از ديالوگ‌هاي غيراخلاقي، كلمات ركيك، ناسزا و فحاشي است و به طور جدي پوچ گرايي و سستي و بي‌حالي عده‌اي جوان بي‌هدف را به شكلي افراطي بازتاب مي‌دهد.
داوران اين جشنواره‌ها معتقدند مسائل مربوط به مقاومت و دفاع مقدس مسئله ما نيست، اين در حالي است كه مسئله امنيت ملي اصلي‌ترين موضوع و مسئله همه دولت‌ها در سراسر جهان است و ايده مركزي بسياري از آثار هنري در سطح جهان به اين مسئله اختصاص دارد. حضور و فعاليت جدي جريان انزواي هنر انقلاب در جشنواره‌هاي دولتي و شبه دولتي ايران، مسئله ريشه‌داري است ولي وقت آن رسيده كه ريشه‌هاي حمايتي اين جريان مورد بررسي دقيق‌تري قرار بگيرد و آسيب‌شناسي موشكافانه‌تري در اين زمينه انجام شود، هر چند جريان فيلمسازان انقلابي در حال شكوفايي است و بي‌ترديد در سال‌هاي آتي حرف‌هاي تازه‌اي براي گفتن خواهد داشت.
منبع : روزنامه جوان
