سرویس جنگ نرم مشرق- بولتن «دیده‌بان محیط عملیاتی» (OE Watch) متعلق به دفتر
مطالعات خارجی نظامی ارتش آمریکا در جدیدترین شماره خود در بخش رصد ایران علاوه بر اختصاص دادن پرونده ویژه به روابط ایران و سریلانکا به بررسی پهپاد جدید ایران و حضور نظامیان ایران در مسابقات نظامی روسیه پرداخته است.
نشریه ارتش آمریکا در شماره اخیر خود روابط ایران و سریلانکا را در قالب یک پرونده ویژه بررسی کرده است
پرونده ویژه: روابط ایران و سریلانکا
بولتن ارتش آمریکا پرونده ویژه شماره جدید خود را به موضوع ایران و سریلانکا تحت عنوان «ایران و سریلانکا: شرکای استراتژیک جدید»
اختصاص داده است؛ در این گزارش آمده است: «25
جولای 2011 بود که رهبر عالی ایران در دیدار از بندر عباس به عنوان
مهمترین بندر ایران در خلیج فارس، در حمایت از تلاش‌های سپاه پاسداران و
نیروی دریایی، آنها را سپر قدرتمند دفاعی منافع ملت ایران معرفی کرد. شاید
در نگاه اول این سخنان آیت‌الله خامنه‌ای یک حمایت ساده و پیام سیاسی عادی
باشد، اما در حقیقت یک کد واضح و یک سیگنال حمایت‌گر برای نیروی دریایی سپاه
بود که به عنوان مکانیزم اصلی نقش اصلی قدرت را ایفا کند. ورود ناوهای
جنگی ایران به کانال سوئز و دریای مدیترانه در 22 فوریه 2011 و لنگر
انداختن در سودان، نشان‌دهنده این است که نیروی دریایی ایران خواستار گسترش
نفوذ و قدرت خود است. نیروی دریایی ایران در سال 2013 برای اولین بار پس
از قرن دهم میلادی وارد آب‌های اقیانوس آرام شد و به نوعی قدرت‌نمایی کرد».
این نشریه بعد از مرور فعالیت‌های نیروی دریایی ایران، به رابطه ایران و سریلانکا می‌رسد و اشاره می‌کند که چرایی و چیستی این رابطه را باید از منظرهای مختلف بررسی
کرد: «سریلانکا، کشوری است که فقط 2 درصد از جمعیت 22 میلیون نفری آن،
مسلمان هستند. این کشور که سال‌ها درگیر جنگ داخلی با نیروهای جدایی‌طلب
بود، پس از اینکه جنگ تمام شد، از سوی کشورهای غربی که همیشه داعیه حمایت
از آن را داشتند، به نسل‌کشی متهم شد و سازمان ملل تیم تحقیق برای این امر
تعیین کرد. در این سال‌ها، بارها مقامات ایرانی دولت احمدی‌نژاد و دولت
روحانی، از همتایان سریلانکایی خود در مقابل فشارهای غرب حمایت کرده‌اند و
اخطار داده‌اند که در صورت تعرض احتمالی هر کشوری به خاک و تمامیت ارضی
سریلانکا، ایران به شدت با آن برخورد خواهد کرد. یکی
از مهمترین محورهای اتحاد امروز ایران وسریلانکا، اعتقاد دو طرف به منع
گسترش سلاح‌های هسته‌ای است. از دیگر محورهای مهم این اتحاد، همکاری نظامی
دو کشور است. ایران از حیث آموزش دانشگاهی و تربیت افسران زبده، سریلانکا
را بسیار مورد تفقد و حمایت قرار داده و همچنین از حیث حمایت از تمامیت
ارضی و تامین امنیت منطقه پیرامونی، سریلانکا بسیار مورد حمایت ایران است».
این گزارش با بیان اینکه نرخ
تبادلات و تجارت بین ایران و سریلانکا بالا رفته و عقد چندین
قرارداد تجاری که البته برخی از آنها نیز بطور کامل اجرا نشده، به نگرانی کشورهای
غربی و بخصوص آمریکا در رابطه با ایرن قراردادها اشاره می‌کند و می‌نویسد: «در فضای پسا تحریم، تهران توانست
با دستان بازتر به سمت سریلانکا برود و دیدار وزرای دولت روحانی با همتایان
سریلانکایی، دریچه‌ها و روزنه‌هایی از همکاری گسترده باز شد. همکاری در
زمینه آب و برق و تجارت محصولاتی چون چای، همکاری‌های بانکی، اعطای وام به
ارزش یک میلیارد دلار از سوی ایران، و همکاری شبکه هوایی و مسافربری اجرایی
شده است. دو کشور، در زمینه فرهنگی هم همکاری‌های گسترده‌ای را شروع
کرده‌اند و از آن دست می‌توان به نمایش محصولات سریال و فیلم ایران در
تلویزیون سریلانکا اشاره کرد. به هر حال، در فضای پسا تحریم تلاش ایران این
است که روابط خود را در سرتاسر گیتی گسترش دهد و از اروپا گرفته تا چین و
روسیه پیش برود و حتی اقدام به خرید بوئینگ نماید تا بدین وسیله نفوذ خود را در
سوریه، عراق، یمن و اقیانوس هند به لطف نزدیکی به سریلانکا میسرتر کند و
نگرانی بیشتری برای دشمنانش ایجاد نماید».
پهپاد جدید ایرانی مخصوص ایجاد اخلال در ارتباطات دشمن
«دیده‌بان
عملیاتی» با پرداختن به خبری که رسانه‌های ایرانی از جدیدترین دستاوردهای نیروی زمینی ارتش منتشر کردند، نوشت:
«جدیدترین دستاوردهای نیروی زمینی ارتش، صبح امروز در نمایشگاه آخرین
تجهیزات دفاعی نزاجا به نمایش درآمد و امیر پرودستان فرمانده نیروی زمینی
از این دستاوردها بازدید کرد. یکی از مهمترین دستاوردهای به نمایش درآمده
در این نمایشگاه، پهپاد اخلال‌گر با قابلیت ایجاد پارازیت در سامانه‌های
ارتباطی دشمن بود که برای نخستین بار، به نمایش درآمده و رونمایی شد. علاوه
بر این پهپاد، پهپادهای دیگری با قابلیت تصویربرداری و سامانه تخریب لیزر
با قابلیت ایجاد اختلال در تصویربرداری پهپادهای دشمن نیز به نمایش درآمد».
بولتن ارتش آمریکا در تفسیر این خبر آورده است: «ایران
که پیش از این در دهه 1980 اولین پهپاد خود را بصورت جسته گریخته تولید
کرد. اما اکنون در 6 سالی که از سال 2010 می‌گذرد، موفق به تولید پهپادهای
جنگی و اطلاعاتی شده که قادر به تشخیص پهپادهای دشمن از طریق GPS های
ماهواره‌ای و ایجاد اختلال شدید در سیستم ارتباطی پهپادهای دشمن هستند.
هنوز مشخص نیست که ایرانی‌ها واقعا به این تکنولوژی دست یافته‌اند و یا
رسانه‌ها با اغراق موضوع را خیلی بزرگ
کرده‌اند. حقیقت این است که حتی اگر به این تکنولوژی دست نیافته باشند،
اما با توجه به قدرت و هوش و توانایی مهندسی و هک در ایرانی‌ها، دقیقا
می‌توان انتظار داشت که تا چندی دیگر ساخت چنین پهپادهایی محقق شود؛ اگر دست
کم توانایی مقابله با پهپادهای آمریکایی را نداشته باشند، اما به راحتی قادر
به شکست دادن پهپادهای کشورهای منطقه خواهند بود.
حضور سپاه پاسداران در مسابقات نظامی روسیه
دیده‌بان عملیاتی با پرداختن به خبر حضور نیروهای برتر مسلح در مسابقات روسیه که توسط رسانه‌های داخلی ایران منتشر شده، نوشت: «تمرینات نیروهای برتر مسلح ایران که برای شرکت در مسابقات بین‌المللی نظامی روسیه عازم این کشور شده‌اند، آغاز شد. هفت تیم نظامی از ایران برای شرکت در مسابقات تک‌تیراندازی (Sniper Frontier)، تانک بیاتلون (Tank Biathlon)، حمله سوواروف (Suvorov Attack)، کوهستان (Elbrus Ring)، دسته هوابرد (Airborne Platoon)، تهاجم دریابرد (Seaborne assault) و غواصی (Depth) عازم کشور روسیه شده است. شمار نیروهای اعزامی از کشورمان به روسیه، 204 تن اعلام شده که این نیروها، نظامیانی خبره و برتر از ارتش، سپاه پاسداران، ناجا و بسیج مستضعفین هستند. اعضای تیم‌های نظامی اعزامی ایران، از 6 ماه گذشته نسبت به کسب آمادگی جسمانی، اقدام کردند و 10 روز پایانی پیش از اعزام را نیز در اردوی شبانه‌روزی در دانشگاه امام حسین(ع) حضور داشتند».
بولتن ارتش آمریکا در تفسیر این خبر آورده است: «در دنیای غرب، روابط بین ایران و روسیه در گستره روابط نظامی شامل خرید و فروش تجهیزات و تسلیحات نظامی و حمایت‌های روسیه در نهادهای بین‌المللی -بالاخص سازمان ملل- از ایران تعریف می‌شود. حضور ایران در این مسابقات نه تنها سمبلیک نبود، بلکه کاملا جدی و مستمر است. اکنون، ایران در اکثر رقابت‌های بین‌المللی از این دست، شرکت می‌کند و بیش از هر کشور دیگری، همراه با روسیه، چین، بلاروس، قزاقستان و ونزوئلا فعالیت اینچنین دارد. در این مسابقات که 7 نوع رقابت را در خود داشت، مسابقات تک‌تیراندازی از همه شناخته‌شده‌تر بود و در این بین، مسابقات دیگر هم بسیار مورد توجه است: رقابت تانک‌‌های «باتلیون T-72» ضمن شلیک به اهداف سر راه؛ «حمله سوواروف» نیز شامل همان تمرین‌ها اما بصورت جنگ‌افزارهای پیاده‌نظام موسوم به BMP-2؛ «دسته هوابرد» شامل جنگ‌افزارهای هوابرد BMD-2 یا BTR-82A، نفربرهای زرهی، سیستم‌های چتربازی سری D-10، سیستم‌های چتربازی آربالت و فرود با چتر؛ مسابقه هدف‌گیری با سلاح‌های کوچک و نارنجک‌انداز، گذر از موانع آبی و مسابقه دو امدادی؛ مسابقه غواصی شامل عملیات کاوش و نجات در زیر آب؛ و در نهایت مسابقات «کوهستان» شامل کوه‌نوردی و صخره‌نوردی.
در اینجا قدرت نرم مورد بحث ماست. برگزاری مسابقات بین‌المللی ارتش‌ها، دقیقا با هدف نزدیک کردن پرسنل نظامی شرکای روسیه با پرسنل نظامی این کشور در مقابل آمریکا تعریف و مشخص شده است».
