کارم را با رادیو در سال 88شروع کردم. یادم است در یکی از تعطیلی های  چند روزه اکثر مردم برای مسافرت به خارج از تهران رفته بودند. این تعطیلی‌ها با روز کارگر هم‌زمان شده بود من در آن زمان به عنوان خبرنگار اقتصادی مطبوعات فعالیت داشتم. در آن روزهای تعطیلی از رادیو تماس گرفتند که یک کارشناس اقتصادی برای برنامه که در خصوص روز کارگر بود معرفی کنم من هم باافرادی که می شناختم تماس گرفتم اما هیچ کدام امکان رفتن سر برنامه را نداشتند تا این که تهیه کننده از من خواست با توجه به این که به حوزه اقتصاد اشراف داشتم به عنوان کارشناس سر برنامه بروم این مسئله برایم خیلی جالب بود چون همیشه رادیو و تلویزیون برایم یک رویا بود و فکر می کردم برای ورود به رادیو حتما باید صدای خوبی داشته باشم و یا برای تلویزیون باید تحصیلات آکادمیک این رشته را داشته باشم برای همین هیچ وقت فکر نمی کردم این فرصت را پیدا کنم که به این دو رسانه ورود پیدا کنم. به‌هرحال پیشنهاد تهیه کننده برنامه را پذیرفتم و به رادیو تجارت که بعدا به رادیو اقتصاد تغییر نام داد  رفتم و به عنوان کارشناس اقتصادی حضور پیدا کردم و بعد ها هم پایم به تلویزیون باز شد.

 

به شدت به این دو رسانه علاقه مند بودم و برنامه های آن را دنبال می کردم برنامه هایی مثل مهتاب، شب بخیر تهران، تا مهر و...یادم است وقتی دانش آموز بودم حتما باید تام و جری را در برنامه صبح بخیر ایران می دیدم و بعد به مدرسه می رفتم.

نمی توانم بگویم آن زمان قرار گرفتن در آن محیط برایم  خیلی جذاب بود اما پیش خودم فکر می کردم من به عنوان مهمان آمدم و قرار نیست این جا بمانم اما بعدا که ماندگار شدم به شدت با این فضا انس گرفتم و هنوز دیوانه وار برنامه های رادیو و تلویزیون را دنبال می کنم

من خودم را باور داشتم اما اتفاق هم کمکم کرد از طرفی دیگر امیر خرمشاهی به عنوان تهیه کننده ( سلام تهران و روز آمد)  و مجید زین العابدین به عنوان (مدیر شبکه تهران ) خیلی به من کمک  و در واقع اعتماد کردند و پس از مدتی نگاه ها نسبت به من و اجرایم تغییر کرد که از این بابت خیلی خوشحال هستم.

من را به خودم نزدیک تر کرد وسعی کردم به روز باشم.

این که با مخاطبم رو راست باشم به این معنا که حتی اگر ناراحت هم هستم آن را نشان دهم وبه مخاطبم بگویم با این که ناراحت هستم اما به احترام شما برنامه را اجرا می کنم.

 

 

نه ولی من می خواهم دغدغه های اجتماع را نشان دهم و حرف مردم را بزنم و به نحوی نماینده آن ها برای پاسخ گویی  به سوال هایشان باشم.

تا حد زیادی بله چون مخاطبم را خوب می شناسم.

خیلی زیاد چون بعضی از آن ها واقعا راهگشا هستند البته خیلی ها این نقد را به من دارند که زیاد وسط حرف کارشناس می پرم شاید این طور باشد اما باور کنید مجبورم برای اینکه مخاطبان برنامه خوابشان نبرد این کار را بکنم گفت وگو مثل بازی پینگ پنگ است نمی شود یک طرفه باشد در غیر این صورت گفت و گو چالشی و خوب در نمی آید.

 

چون هدف این برنامه صادق بودن با مخاطب است و این که حرف دل مردم را بزند ما تا جایی که بتوانیم مسائل و دغدغه های روز جامعه را مورد بررسی قرار می دهیم و دوست داریم پاسخ گوی مشکلات اقتصادی مردم باشیم.

مستند ساز و فیلم نامه نویس. اگر روزی از صدا و سیما رفتم دوربینم را بر می دارم و مستند های اجتماعی می سازم این وادی جزو پر رنگ ترین دغدغه های من است.