به گزارش مشرق، مجمع دانشجویان و دانش‌آموختگان بورسیه در نامه‌ای به محمد فرهادی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در واکنش به تشکیل کمیته ساماندهی بورسیه‌ها نکاتی را مطرح کرد.
در بخشی از این نامه آمده است: طی هفته‌های اخیر مواضع مواجی از طرف مسئولان وزارت علوم درباره پرونده سراسر ظلم و بی‌اخلاقی بورسیه‌ها در وزارت علوم اتخاذ شده است. ابتدا حضرت‌عالی عنوان نمودید پرونده و مشکل دانشجویان بورسیه‌ها بسته و حل شده است. سپس آقای مجتبی صدیقی یکی از بانیان ظلم به دانشجویان بورسیه، درباره جایابی بورسیه‌ها لب به سخن گشود و اخیراً نیز آقای شریعتی نیاسر درباره تشکیل کمیته ساماندهی بورسیه‌ها مصاحبه نموده است.
در ادامه این نامه تأکید شده است: اظهارات آقای دکتر صدیقی در مصاحبه با رسانه‌ها حاوی مطلب خاصی که نشان دهنده عزم وزارت علوم برای ختم اقدامات ظالمانه علیه دانشجویان بی‌پناه بورسیه باشد، نبود. همان‌گونه که می‌بینید، هنوز هیچ قول یا اعلام رسمی مبنی بر پذیرش مسئولیت قطعی وزارت علوم در جایابی تمام دانشجویان بورسیه وجود ندارد.
در بخش دیگری از این نامه آمده است: آقای صدیقی خواسته یا ناخواسته، پس از سه سال به قانونی بودن تمام بورسیه‌ها اعتراف کرده است، زیرا اولاً از یکی از مفاد بیانیه سال 93 خود مبنی بر لزوم جایابی شدن دانشجویان شاغل به تحصیل بورسیه در زمان مقرر، عدول و اعتراف کرده است که دانشجو ملزم به آوردن اعلام نیاز و جایابی در حین تحصیل نیست. ثانیاً پیش‌فرض تلاش آقای صدیقی برای جایابی دانشجویان بورسیه، پس از فراغت از تحصیل، باید قبول قانونی بودن آنها باشد، چرا که جایابی شدن دانشجو یا فارغ التحصیل بورسیه در صورت غیرقانونی بودن بورسش، اساساً بی‌معنا و اشتباه است.
دانشجویان بورسیه در ادامه این نامه با اشاره به تشکیل کمیته ساماندهی بورسیه‌ها تأکید کردند: عبارت ساماندهی دانشجویان بورسیه توهینی آشکار به سازوکارهای قانونی دولت جمهوری اسلامی و خود دانشجویان بورسیه است که باید آن را در راستای جنگ روانی علیه دانشجویان مظلوم بورسیه ارزیابی کرد و باید پرسید مگر دانشجویان نخبه و بورسیه دکترای جمهوری اسلامی ایران (با عرض معذرت) از اقشار نابه‌هنجار جامعه، مانند متکدیان خیابانی هستند که نیاز به ساماندهی داشته باشند؟
در پایان این نامه نیز تصریح شده است: برای جبران مافات، ابتدا باید مسئولان اصلی ظلم به بورسیه از کار خود برکنار شده و وزارت علوم نیز طی یک بیانیه رسمی از تمام وقایع و ادعاهای دروغ و ظالمانه گذشته عذرخواهی کند. در مراحل بعدی باید لغو جایابی‌ها متوقف شده و تمام اعلام نیازها و احکام بورس گذشته معتبر اعلام شود.
در بخشی از این نامه آمده است: طی هفته‌های اخیر مواضع مواجی از طرف مسئولان وزارت علوم درباره پرونده سراسر ظلم و بی‌اخلاقی بورسیه‌ها در وزارت علوم اتخاذ شده است. ابتدا حضرت‌عالی عنوان نمودید پرونده و مشکل دانشجویان بورسیه‌ها بسته و حل شده است. سپس آقای مجتبی صدیقی یکی از بانیان ظلم به دانشجویان بورسیه، درباره جایابی بورسیه‌ها لب به سخن گشود و اخیراً نیز آقای شریعتی نیاسر درباره تشکیل کمیته ساماندهی بورسیه‌ها مصاحبه نموده است.
در ادامه این نامه تأکید شده است: اظهارات آقای دکتر صدیقی در مصاحبه با رسانه‌ها حاوی مطلب خاصی که نشان دهنده عزم وزارت علوم برای ختم اقدامات ظالمانه علیه دانشجویان بی‌پناه بورسیه باشد، نبود. همان‌گونه که می‌بینید، هنوز هیچ قول یا اعلام رسمی مبنی بر پذیرش مسئولیت قطعی وزارت علوم در جایابی تمام دانشجویان بورسیه وجود ندارد.
در بخش دیگری از این نامه آمده است: آقای صدیقی خواسته یا ناخواسته، پس از سه سال به قانونی بودن تمام بورسیه‌ها اعتراف کرده است، زیرا اولاً از یکی از مفاد بیانیه سال 93 خود مبنی بر لزوم جایابی شدن دانشجویان شاغل به تحصیل بورسیه در زمان مقرر، عدول و اعتراف کرده است که دانشجو ملزم به آوردن اعلام نیاز و جایابی در حین تحصیل نیست. ثانیاً پیش‌فرض تلاش آقای صدیقی برای جایابی دانشجویان بورسیه، پس از فراغت از تحصیل، باید قبول قانونی بودن آنها باشد، چرا که جایابی شدن دانشجو یا فارغ التحصیل بورسیه در صورت غیرقانونی بودن بورسش، اساساً بی‌معنا و اشتباه است.
دانشجویان بورسیه در ادامه این نامه با اشاره به تشکیل کمیته ساماندهی بورسیه‌ها تأکید کردند: عبارت ساماندهی دانشجویان بورسیه توهینی آشکار به سازوکارهای قانونی دولت جمهوری اسلامی و خود دانشجویان بورسیه است که باید آن را در راستای جنگ روانی علیه دانشجویان مظلوم بورسیه ارزیابی کرد و باید پرسید مگر دانشجویان نخبه و بورسیه دکترای جمهوری اسلامی ایران (با عرض معذرت) از اقشار نابه‌هنجار جامعه، مانند متکدیان خیابانی هستند که نیاز به ساماندهی داشته باشند؟
در پایان این نامه نیز تصریح شده است: برای جبران مافات، ابتدا باید مسئولان اصلی ظلم به بورسیه از کار خود برکنار شده و وزارت علوم نیز طی یک بیانیه رسمی از تمام وقایع و ادعاهای دروغ و ظالمانه گذشته عذرخواهی کند. در مراحل بعدی باید لغو جایابی‌ها متوقف شده و تمام اعلام نیازها و احکام بورس گذشته معتبر اعلام شود.
همچنین با توجه به اعتراف معاون حضرت‌عالی مبنی بر موظف نبودن دانشجویان بورسیه به جایابی در زمان تحصیل، باید به تمام دانشجویان بورسیه اعم از دارای جایابی یا فاقد جایابی مستمری پرداخت شود تا معنای واقعی دانشجوی دکترای بورسیه در عمل اجرا شود. در مرحله بعد باید وزارت علوم رسماً اعلام نماید که دانشجویان بورسیه پس از فراغت از تحصیل به‌صورت قطعی و بدون هیچ عذر و بهانه‌ای از طرف زیرمجموعه‌های وزارت علوم، به‌عنوان هیئت علمی، به‌کارگیری خواهند شد.
