به گزارش مشرق، نزدیک به بیست سال قبل از شروع جنگ جهانی دوم اولین اقدام به ترور هیتلر در تالار Beer مونیخ اتفاق افتاد. حزب تازه تاسیس نازی ها در کنار کمونیست ها و سوشال دموکرات ها در این سالن جمع شده بودند، هیتلر شروع به سخنرانی کرد و این سخنرانی باعث ایجاد جو متشنج درون سالن شد و کم کم این جو متشنج به آشوب کشیده شد و درگیری شکل گرفت، در این میان هیتلر که بر روی سن ایستاده بود مورد اصابت یک گلوله قرار گرفت. به نظر نمی آید که هیتلر هدف از پیش تعیین شده بوده باشد ولی این اولین سوقصد به جان او بوده است.
تقریبا ۱۰ سال بعد از حادثه ی تالار Beer سوقصدی دیگر برای کشتن هیتلر برنامه ریزی شد. کرت لوتر یکی از اعضای حزب کمونیستی ضد نازی ها داوطلب شد که محل سخنرانی هیتلر را منفجر کند. در یان روزها که هیتلر و حزب نازی به شدت قدرت گرفته بودند و برای انتخابات رایش آلمان برنامه می ریختند حزب کمونیسم نا امیدانه برای سرکوب آنها برنامه می ریختند. در ۴ مارچ ۱۹۳۳ هیتلر قرار بود برای انتخابات سخنرانی کند و قرار بود همانروز محل سخنرانی منفجر شود ولی گویا اخبار جلسات محرمانه ی حزب به بیرون درز پیدا کرده بود و کرت لوتر روز ۳ مارچ بازداشت شد.
هیتلر به راحتی جز منفورترین فیگورهای تاریخی است و طبیعی است که مخالفان و دشمنان زیادی داشته باشد. ولی گاهی پیش می آید که این مخالفان از نزدیک ترین ها به او بوده اند. هاینریش گرونو یکی از بادیگارد های هیتلر از SS برای کشتن هیتلر در زمانی نامعلوم در سال ۱۹۳۵ برنامه ریزی کرده بود. گرونو در مسیر برگشت از یک ملاقات به هیتلر شرکت می کند و سپس خودش را می کشد ولی گویا کسی که گرنو به او شلیک می کند بدل هیتلر بوده و نه خود هیتلر.
در سال ۱۹۳۶ اتو استرسر یکی از مخالفین سیاسی هیتلر قصد کرد که با گذاشتن یک بمب درون یک چمدان ، هیتلر را ترور کند، او برای این کار هلموت هیرش را استخدام کرد. به گزارش ساعت 24 ،هیرش بمب را وارد آلمان کرد و قرار بود با یک رابط دیدار کند تا رابط او را به هیتلر برساند ولی رابط قبل از ملاقات دستگیر می شود و هیرش در محل قرار با ماموران گشتاپو روبرو می شود و یک سال بعد از دستگیری اعدام می شود.
تا سال ۱۹۳۸ هیتلر به اوج شهرت خود رسیده بود و در عین حال به اوج منفوریت خود، یکی از مخالفین او که قصد ترورش را کرده بود دانشجوی خدا شناسی سوئیسی موریس باوود بود. او که هیتلر را خود شیطان می دانست که در قالب انسان برای نابودی کلیسا آمده بود همه ی زندگی خود را وقف تعقیب هیتلر برای ترورش کرد. بالاخره در نوامبر ۱۹۳۸ که هیتلر برای سان دیدن از نیروهای نظامی آمده بود او توانست به فاصله ی مناسبی از او برسد ولی وقتی تفنگش را بیرون کشید که شلیک کند به خاطر ازدحام جمعیت نتوانست شلیک کند و دستگیر شد.
به نظر می آید تالار Beer پاتوق کسانی است که می خواستند هیتلر در این دنیا نماند! در سال ۱۹۳۹ جرج السر بمبی ساعتی را در نزدیکی محل سخنرانی هیتلر در این تالار جاسازی کرد. این بمب برای ۱۴۴ ساعت بعد برنامه ریزی شده بود ولی مشکل این بود که دقت لازم و دقیقه ای برای انفجار نداشت. هیتلر در ساعت ۹:۰۷ سخنرانی خود را تمام کرد و محل را ترک کرد ولی بمب با ۵ دقیقه اختلاف منفجر شد و ۸ نفر را به کام مرگ کشاند. هیتلر بدون حتی یک خراش محل را ترک کرد.
با قدرت گیری هیتلر در جنگ جهانی دوم همه چیز پیچیده تر شد حتی نحوه ی ترور کردنش، در سال ۱۹۴۳ یکی از افسران ناراضی حزب به نام هنینگ ون ترسکو تصمیم به تکه تکه کردن هیتلر گرفت. برای همین در ۱۳ مارچ ۱۹۴۳ زمانی که هیتلر برای سوار شدن به هواپیمایی به محل پست هنینگ آمد، تیم محافظتی اش از این افسر یک بسته نوشیدنی دریافت می کنند که در هواپیما بخورند غافل از اینکه این بسته حاوی یک بمب ساعتی با تایمر ۳۰ دقیقه ای بوده است. هنینگ فکر می کرد که حتما موفق شده است ولی هواپیما به سلامت در برلین فرود آمد. فیوزهای بمب معیوب بودند و عمل نکرده اند!
رودالف ون گرسدورف عمیق ترین تلاش برای کشتن هیتلر را انجام داد، او که از افسران عالی رتبه ی ارتش آلمان بود با شناخت کافی از ترور های ناموفق قبلی تصمیم گرفت بود که خود نیز در هنگام انفجار در محل و در کنار هیتلر باشد، او یک انفجار انتحاری را برنامه ریزی کرده بود. نقشه ی او این بود که در هنگام دیدار از نمایشگاه آثار اتحاد جماهیر شوروری وقتی در نزدیکی هیتلر قرار گرفت او را منفجر کند، همه چیز خوب پیش می رفت، او به نزدیکی هیتلر رسید بمب ده دقیقه ای را فعال کرد و فقط منتظر بود که زمان بمب به پایان برسد ولی خیلی قبل تر از همین ۱۰ دقیقه هیتلر به همراه تیم محافظتی اش محل را ترک می کند، البته گرسدورف موفق می شود سریع بمب را خنثی کند تا الکی کشته نشود.
در سال ۱۹۴۴ گروهی از افسران عصبانی آلمانی تصمیم به ترور هیتلر در پناهگاه ولف گرفتند. این افسران که به تازگی از حمله ی گسترده ی آمریکا به ساحل اوماها جان سالم به در برده بودند آماده بودند تا دنیا را از دست هیتلر و جنون قدرتش نجات دهند. رهبر این گروه کلاوس ون استفانبرگ بود که زیر دستش لودویگ بک، فردریک آلبریچ و ترسکو بودند.(ترسکو کسی بود که در نوشیدنی هیتلر بمب گذاشته بود) افسران بالا مرتبه ی آلمانی همه در پناهگاه ولف جمع شدند. تاریخ ۲۰ جولای ۱۹۴۴ بود. استفانبرگ با چمدان حاوی بمب وارد پناهگاه شد و تا میتوانست آن را به هیتلر نزدیک کرد، بعد به بهانه ی برقراری یک تماس تلفنی از اتاق خارج شد، بمب منفجر شد، چهار نفر از افسران بالا مرتبه ی نازی کشته شدند ولی هیتلر هیچ صدمه ای ندید! اعضای گروه ترور اعدام شدند و هیتلر دچار خود بزرگ بینی شد و خود را نامیرا نامید و البته که دچار پارانویای شدید شد.
آخرین تلاش برای کشتن هیتلر در سال ۱۹۴۵ اتفاق افتاد، آلبرت اسپیر وزیر تسلیحات جنگی هیتلر تصمیم گرفت که در پناهگاه شخصی هیتلر گاز سمی پخش کند، او قبل از اینکه بتواند کاری بکند شناسایی شد و دستگیر شد.
تقریبا ۱۰ سال بعد از حادثه ی تالار Beer سوقصدی دیگر برای کشتن هیتلر برنامه ریزی شد. کرت لوتر یکی از اعضای حزب کمونیستی ضد نازی ها داوطلب شد که محل سخنرانی هیتلر را منفجر کند. در یان روزها که هیتلر و حزب نازی به شدت قدرت گرفته بودند و برای انتخابات رایش آلمان برنامه می ریختند حزب کمونیسم نا امیدانه برای سرکوب آنها برنامه می ریختند. در ۴ مارچ ۱۹۳۳ هیتلر قرار بود برای انتخابات سخنرانی کند و قرار بود همانروز محل سخنرانی منفجر شود ولی گویا اخبار جلسات محرمانه ی حزب به بیرون درز پیدا کرده بود و کرت لوتر روز ۳ مارچ بازداشت شد.
هیتلر به راحتی جز منفورترین فیگورهای تاریخی است و طبیعی است که مخالفان و دشمنان زیادی داشته باشد. ولی گاهی پیش می آید که این مخالفان از نزدیک ترین ها به او بوده اند. هاینریش گرونو یکی از بادیگارد های هیتلر از SS برای کشتن هیتلر در زمانی نامعلوم در سال ۱۹۳۵ برنامه ریزی کرده بود. گرونو در مسیر برگشت از یک ملاقات به هیتلر شرکت می کند و سپس خودش را می کشد ولی گویا کسی که گرنو به او شلیک می کند بدل هیتلر بوده و نه خود هیتلر.
در سال ۱۹۳۶ اتو استرسر یکی از مخالفین سیاسی هیتلر قصد کرد که با گذاشتن یک بمب درون یک چمدان ، هیتلر را ترور کند، او برای این کار هلموت هیرش را استخدام کرد. به گزارش ساعت 24 ،هیرش بمب را وارد آلمان کرد و قرار بود با یک رابط دیدار کند تا رابط او را به هیتلر برساند ولی رابط قبل از ملاقات دستگیر می شود و هیرش در محل قرار با ماموران گشتاپو روبرو می شود و یک سال بعد از دستگیری اعدام می شود.
تا سال ۱۹۳۸ هیتلر به اوج شهرت خود رسیده بود و در عین حال به اوج منفوریت خود، یکی از مخالفین او که قصد ترورش را کرده بود دانشجوی خدا شناسی سوئیسی موریس باوود بود. او که هیتلر را خود شیطان می دانست که در قالب انسان برای نابودی کلیسا آمده بود همه ی زندگی خود را وقف تعقیب هیتلر برای ترورش کرد. بالاخره در نوامبر ۱۹۳۸ که هیتلر برای سان دیدن از نیروهای نظامی آمده بود او توانست به فاصله ی مناسبی از او برسد ولی وقتی تفنگش را بیرون کشید که شلیک کند به خاطر ازدحام جمعیت نتوانست شلیک کند و دستگیر شد.
به نظر می آید تالار Beer پاتوق کسانی است که می خواستند هیتلر در این دنیا نماند! در سال ۱۹۳۹ جرج السر بمبی ساعتی را در نزدیکی محل سخنرانی هیتلر در این تالار جاسازی کرد. این بمب برای ۱۴۴ ساعت بعد برنامه ریزی شده بود ولی مشکل این بود که دقت لازم و دقیقه ای برای انفجار نداشت. هیتلر در ساعت ۹:۰۷ سخنرانی خود را تمام کرد و محل را ترک کرد ولی بمب با ۵ دقیقه اختلاف منفجر شد و ۸ نفر را به کام مرگ کشاند. هیتلر بدون حتی یک خراش محل را ترک کرد.
با قدرت گیری هیتلر در جنگ جهانی دوم همه چیز پیچیده تر شد حتی نحوه ی ترور کردنش، در سال ۱۹۴۳ یکی از افسران ناراضی حزب به نام هنینگ ون ترسکو تصمیم به تکه تکه کردن هیتلر گرفت. برای همین در ۱۳ مارچ ۱۹۴۳ زمانی که هیتلر برای سوار شدن به هواپیمایی به محل پست هنینگ آمد، تیم محافظتی اش از این افسر یک بسته نوشیدنی دریافت می کنند که در هواپیما بخورند غافل از اینکه این بسته حاوی یک بمب ساعتی با تایمر ۳۰ دقیقه ای بوده است. هنینگ فکر می کرد که حتما موفق شده است ولی هواپیما به سلامت در برلین فرود آمد. فیوزهای بمب معیوب بودند و عمل نکرده اند!
رودالف ون گرسدورف عمیق ترین تلاش برای کشتن هیتلر را انجام داد، او که از افسران عالی رتبه ی ارتش آلمان بود با شناخت کافی از ترور های ناموفق قبلی تصمیم گرفت بود که خود نیز در هنگام انفجار در محل و در کنار هیتلر باشد، او یک انفجار انتحاری را برنامه ریزی کرده بود. نقشه ی او این بود که در هنگام دیدار از نمایشگاه آثار اتحاد جماهیر شوروری وقتی در نزدیکی هیتلر قرار گرفت او را منفجر کند، همه چیز خوب پیش می رفت، او به نزدیکی هیتلر رسید بمب ده دقیقه ای را فعال کرد و فقط منتظر بود که زمان بمب به پایان برسد ولی خیلی قبل تر از همین ۱۰ دقیقه هیتلر به همراه تیم محافظتی اش محل را ترک می کند، البته گرسدورف موفق می شود سریع بمب را خنثی کند تا الکی کشته نشود.
در سال ۱۹۴۴ گروهی از افسران عصبانی آلمانی تصمیم به ترور هیتلر در پناهگاه ولف گرفتند. این افسران که به تازگی از حمله ی گسترده ی آمریکا به ساحل اوماها جان سالم به در برده بودند آماده بودند تا دنیا را از دست هیتلر و جنون قدرتش نجات دهند. رهبر این گروه کلاوس ون استفانبرگ بود که زیر دستش لودویگ بک، فردریک آلبریچ و ترسکو بودند.(ترسکو کسی بود که در نوشیدنی هیتلر بمب گذاشته بود) افسران بالا مرتبه ی آلمانی همه در پناهگاه ولف جمع شدند. تاریخ ۲۰ جولای ۱۹۴۴ بود. استفانبرگ با چمدان حاوی بمب وارد پناهگاه شد و تا میتوانست آن را به هیتلر نزدیک کرد، بعد به بهانه ی برقراری یک تماس تلفنی از اتاق خارج شد، بمب منفجر شد، چهار نفر از افسران بالا مرتبه ی نازی کشته شدند ولی هیتلر هیچ صدمه ای ندید! اعضای گروه ترور اعدام شدند و هیتلر دچار خود بزرگ بینی شد و خود را نامیرا نامید و البته که دچار پارانویای شدید شد.
آخرین تلاش برای کشتن هیتلر در سال ۱۹۴۵ اتفاق افتاد، آلبرت اسپیر وزیر تسلیحات جنگی هیتلر تصمیم گرفت که در پناهگاه شخصی هیتلر گاز سمی پخش کند، او قبل از اینکه بتواند کاری بکند شناسایی شد و دستگیر شد.
منبع: سایت 24
