به گزارش مشرق، لوتسز ایگندورف اوایل دهه هشتاد در دینامو برلین بازی می‌کرد. دینامو تیم محبوب رژیم سخت‌گیر جمهوری دموکراتیک آلمان (RDA) بود. این رژیم از ورزش برای تبلیغ استفاده می کرد. رژیم کمونیستی باشگاه دینامو درسدن، بهترین تیم RDA را به برلین منتقل کرد تا نامش را به دنیامو برلین تغییر دهد. این عمل تحت نظر رایش میلکه، مشاور اجرایی اشتازی (وزارت امنیت آلمان شرقی) انجام شد. این عمل باعث شد درسدن یک تیم کوچک بماند و در آن بازیکنان ذخیره دینامو و جوانانش پا به توپ شدند.
ترس از RDA باعث می‌شد برخی از ستاره‌های ورزشی، قهرمانان المپیک، بازیکنان دینامو و دیگر تیم‌های مشهور از تیم خود فرار کنند. این در حالی بود که اشتازی نسبت به خروج بازیکنان حساس بود و به این موضوع توجه زیادی می‌کرد. تمام کسانی که قصد ترک تیم خود را داشتند و می خواستند به تیم دیگری بپیوندند، برای سفر خود برنامه‌ریزی می‌کردند اما در نهایت یا به زندان فرستاده می‌شدند یا با اتفاقی روبرو می‌شدند که دیگر نمی‌توانستند به ورزش ادامه دهند.
دینامو برلین در سال 1979 به آلمان شرقی سفر کرد تا دیدار دوستانه‌ای را برابر کایزرسلاترن برگزار کند. ایگندورف بدون توجه به حساسیت اشتازی در رابطه با جدایی بازیکنان، از هتل فرار کرد و ناپدید شد. دینامو مجبور شد بدون او به آلمان غربی برگردد. ایگندورف ابتدا قصد داشت به تیم اینتراخت برانشوایگ بپیوندد اما در نهایت با کایرزسلاترن قرارداد امضا کرد. در این تیم مدتی با آرامش به فوتبال خود ادامه داد اما میلکه او را نبخشید. او معتقد بود رژیم RDA نباید اجازه انجام هیچ‌گونه حرکت غیراخلاقی را می داد و باید با اتفاقات این‌چنینی، برخورد می‌کرد تا دیگر بازیکنی از تیم فرار نکند. به همین منظور میلکه به چهار مامور اشتازی دستور داد به این موضوع رسیدگی و او را پیدا کنند.
روزی اتومبیل ایگندورف پیدا شد اما ماشین و بازیکن آلمانی به شدت آسیب دیده بودند. زمانی که بر روی او آزمایش انجام دادند، متوجه شدند الکل زیادی مصرف کرده است. این موضوع عجیب بود چون ایگندورف به هیچ وجه اهل مصرف مشروبات الکلی نبود. ایگندورف پس از دو روز به خاطر جراحات شدید جان خود را از دست داد.
جمهوری فدرال آلمان پرونده این فوتبالیست را با عنوان یک تصادف، مختومه اعلام کرد. با این حال این قضیه مشکوک بود. پس از فروپاشی دیوار برلین در سال 1991، آرشیوهای اشتازی بررسی و تردیدها برطرف شد. تصادف توسط ماموران برنامه‌ریزی شده بود. مرگ ایگندورف نشان دهنده کینه و انتقام میلکه از کسانی بود که فرار می‌کردند.
ترس از RDA باعث می‌شد برخی از ستاره‌های ورزشی، قهرمانان المپیک، بازیکنان دینامو و دیگر تیم‌های مشهور از تیم خود فرار کنند. این در حالی بود که اشتازی نسبت به خروج بازیکنان حساس بود و به این موضوع توجه زیادی می‌کرد. تمام کسانی که قصد ترک تیم خود را داشتند و می خواستند به تیم دیگری بپیوندند، برای سفر خود برنامه‌ریزی می‌کردند اما در نهایت یا به زندان فرستاده می‌شدند یا با اتفاقی روبرو می‌شدند که دیگر نمی‌توانستند به ورزش ادامه دهند.
دینامو برلین در سال 1979 به آلمان شرقی سفر کرد تا دیدار دوستانه‌ای را برابر کایزرسلاترن برگزار کند. ایگندورف بدون توجه به حساسیت اشتازی در رابطه با جدایی بازیکنان، از هتل فرار کرد و ناپدید شد. دینامو مجبور شد بدون او به آلمان غربی برگردد. ایگندورف ابتدا قصد داشت به تیم اینتراخت برانشوایگ بپیوندد اما در نهایت با کایرزسلاترن قرارداد امضا کرد. در این تیم مدتی با آرامش به فوتبال خود ادامه داد اما میلکه او را نبخشید. او معتقد بود رژیم RDA نباید اجازه انجام هیچ‌گونه حرکت غیراخلاقی را می داد و باید با اتفاقات این‌چنینی، برخورد می‌کرد تا دیگر بازیکنی از تیم فرار نکند. به همین منظور میلکه به چهار مامور اشتازی دستور داد به این موضوع رسیدگی و او را پیدا کنند.
روزی اتومبیل ایگندورف پیدا شد اما ماشین و بازیکن آلمانی به شدت آسیب دیده بودند. زمانی که بر روی او آزمایش انجام دادند، متوجه شدند الکل زیادی مصرف کرده است. این موضوع عجیب بود چون ایگندورف به هیچ وجه اهل مصرف مشروبات الکلی نبود. ایگندورف پس از دو روز به خاطر جراحات شدید جان خود را از دست داد.
جمهوری فدرال آلمان پرونده این فوتبالیست را با عنوان یک تصادف، مختومه اعلام کرد. با این حال این قضیه مشکوک بود. پس از فروپاشی دیوار برلین در سال 1991، آرشیوهای اشتازی بررسی و تردیدها برطرف شد. تصادف توسط ماموران برنامه‌ریزی شده بود. مرگ ایگندورف نشان دهنده کینه و انتقام میلکه از کسانی بود که فرار می‌کردند.
