به گزارش گروه بين الملل مشرق، ژنرال معمر قذافي در روزهاي اخير در اعتراض به عدم حمايت تسليحاتي جمهوري اسلامي ايران از رژيم ديکتاتوري خود، "سعد مجبر" سفير ليبي در تهران را به بهانه مشورت، فراخواند.
به نوشته روزنامه "الوطن" وابسته به رژيم قذافي، منابعي در وزارت امور خارجه رژيم ليبي در گفت وگو با خبرنگار اين روزنامه تأکيد کردند که کميته ملي عمومي روابط خارجي و همکاري هاي بين المللي حکومت قذافي، "سعد مصطفي مجبر" سفير ليبي در تهران را براي رايزني فراخوانده است!
شبکه تلويزيوني "الجماهيريه" ليبي نيز اين خبر را در زيرنويس خود اعلام و آن را تأييد کرده است.
از سوي ديگر، يک منبع آگاه در اداره امنيت خارجي ليبي در گفت وگو با پايگاه اطلاع رساني "انقلاب مختار"، با تأييد خبر خروج "سعد مجبر" از تهران در اعتراض به عدم همکاري نظامي جمهوري اسلامي ايران با رژيم ليبي، مدعي شد: رژيم قذافي در نظر داشت سرلشگر "عبدا.. حجازي" رئيس اداره اطلاعات نظامي ارتش رژيم ليبي و "علي محمود ماريه" سفير سابق اين رژيم در تهران را براي مذاکره با هدف دريافت کمک تسليحاتي از ايران براي بقاي رژيم قذافي به تهران اعزام کند اما سعد مجبر با اين اقدام موافقت نکرد و به همين دليل به طرابلس فراخوانده شد.
اين در حالي است که گفته مي شود مجبر به علت ترس از واکنش انتقامجويانه قذافي و عصبانيت ديکتاتور ليبي از دست وي به علت عدم همکاري با موضوع اعزام هيئت نظامي ليبي به ايران، به جاي طرابلس به جاي ديگري سفر کرده است.
اخبار دريافتي خبرنگار مشرق حاکي است، سعد مجبر که پيش از اين در نامه اي که به تاريخ هفدهم مرداد امضا و منتشر کرد تأکيد کرده بود که «همچنان خود را نماينده مردم ليبي و منافع آنان مي داند و از نامه او نبايد تلقي استعفا شود!»، ايران را به مقصد بنغازي، مقر شوراي انتقالي ليبي و يا رم، پايتخت ايتاليا ترک کرده است.
خروج مجبر در ايران در شرايطي انجام مي گيرد که احمدي بيغش، عضو كميسيون امنيت ملي و سياسيت خارجي مجلس شوراي اسلامي پيش از اين و پس از اطلاع رساني علي اکبر صالحي، وزير امور خارجه کشورمان در اين کميسيون، با اشاره به تقاضاي پناهندگي "سعد مجبر" از جمهوري اسلامي ايران گفته بود که وي تقاضا كرده كه خانواده‌اش را از ليبي به ايران منتقل كند!
پايگاه خبري امام صدرنيوز نيز به نقل از وبگاه خبري "المنارة" از وبگاه هاي معارض رژيم ليبي با اشاره به نامه هفدهم مرداد "سعد مجبر" خطاب به "عبدالعاطي العبيدي" وزير امور خارجه رژيم ليبي، آورده است: اين نامه، که متن عربي آن به پيوست آمده است، در هيچ رسانه عربي ديگري بازتاب نداشته و حتي ديگر وبگاه هاي معارضان ليبيايي نيز آن را پوشش نداده اند و از اين جهت، مطالب مندرج در آن را بايد با احتياط خواند و با ترديد پذيرفت.

در اين نامه، سعد مجبر کوشش کرده است تا به تبيين مواضع خود نسبت به قذافي پيش و پس از خيزش هفدهم فوريه ۲۰۱۱ ميلادي بپردازد و نوشته است که «او نيز مانند اکثريت قاطع مردم ليبي از دعوت قذافي عليه سلطه بيگانگان و سلطنت دست نشانده آنان در ليبي شاد و مسرور بوده و نوجواني و جواني اش را در زندان عهد شاهي گذرانده و پس از آن با باور به آرمان ها و شعارهاي قذافي، صادقانه و بي تکلف و با جديت و اخلاص و امانت در تمامي وظائفي که به او سپرده شده، خدمت کرده است و نسبت به قذافي هرگز دو رو و منافق نبوده است.»
وي در ادامه با اشاره به انتشار شايعاتي درباره کمک نظامي ايران به قذافي، ادعا کرده است: «به صورت شفاهي و کتبي کوشش کردم تا برادران ايراني به مسلح کردن قذافي نپردازند چرا که قذافي با اين سلاح ها دست به کشتن ليبيايي ها خواهد زد و اين سلاح ها عليه ناتو که به هواپيماهاي اش دسترسي ندارد، به کار گرفته نخواهد شد و کارگر نخواهد افتاد. ايرانيان نيز تأکيد کردند که مباني (ارزشي و سياسي) آنان مانع از تسليح قذافي است و آنچه را از اخبار در اين مورد منتشر شده بود، انکار و رد کردند.»
وي مي افزايد: «همچنين ايرانيان را به عدم استقبال از گروه اعزامي از سوي قذافي به منظور جلب کمک هاي تسليحاتي و پشتيباني بود؛ گمان مي کنم که ايراني ها به نصيحت من گوش داده باشند.»
مجبر همچنين مدعي شده است که قذافي به علت مخالفت وي با اين رژيم، تعدادي از عراقي ها را براي ترور وي در تهران اجير کرده بود. اين در حالي است که اين ادعا هيچ گاه به اثبات نرسيد.
سعد المجبر در آغاز اين نامه از وزير خارجه رژيم ليبي براي پيگيري ماجراي دستبرد به اقامتگاه خود در تهران و سرقت مدارک و وسائل شخصي خود مانند رايانه و لپ تاپ تا عينک طبي و ساعت خود تشکر مي کند. اين ادعا در رسانه هاي ايراني و ليبيايي بازتاب نيافت و مي تواند از نظر امنيتي بسيار مهم تلقي شود.
وي اين سرقت را که به گفته وي در ماه آوريل گذشته انجام شده است به سازمان اطلاعات و امنيت خارجي ليبي نسبت داده و به شيوه اي سخن مي گويد که خواننده را به ربط ميان جدايي او از رژيم ليبي و انجام اين سرقت امنيتي متقاعد مي کند.
اين نامه با واکنش هاي متضاد کاربران "المنارة" مواجه شده است. گروهي با انگشت گذاشتن بر مشارکت او در نظام قذافي، مجبر را "خائن به ملت" ناميده اند و بازگشت ديرهنگام او به صف مردم ليبي و جدايي از نظام قذافي را نيز به اسباب مادي مربوط کرده اند. اين بدبيني حتي در ماجراي سرقت هم ديده مي شود و گروهي از کاربران آن را صحنه سازي براي بالا کشيدن ثروت مردم ليبي و اموال سفارت دانسته اند.
از سوي ديگر، گروهي از کاربران از شيوه برخورد با افرادي نظير سعد مجبر که از نظام قذافي بريده اند، اظهار نارضايتي کرده اند و اين شيوه را سبب وهن معارضان و دليل عدم جدايي ديگر ياران قذافي از او شمرده اند. گروهي نيز با تکيه بر اطلاعات شخصي از فرزندان قذافي، علت تأمل و پيوستن ديرهنگام سعد مجبر به صف معارضان را حضور فرزند وي در طرابلس و ترس او از گروگان گيري فرزندش از سوي رژيم قذافي و کينه کشي از او دانسته اند. به گفته ي اين کاربران پسر سعد مجبر در ماه هاي گذشته زندگي پنهاني داشته و به تازگي از ليبي خارج شده است. سعد مجبر با اطلاع از خروج فرزند، تصميم صريح خود بر جدايي از رژيم قذافي را اعلام کرده است.

پايگاه خبري "انقلاب مختار" نيز با اشاره به اينکه برخي کارکنان سفارت ليبي در تهران همچنان به رژيم قذافي کمک مي کنند، نوشت: «کاردار فعلي ليبي در اين سفارتخانه، پسرعموي "مصطفي زائدي" است که معاونت عبدالعاطي العبيدي، وزير خارجه رژيم قذافي را بر عهده دارد و مراقب تحرکات سعد مجبر بوده است.»
اين گزارش مي افزايد: سعد مجبر از همکاران اصلي رژيم قذافي بوده و چند ماه پيش نيز در گفت وگو با شبکه الجزيره، سرسپردگي کامل خود را به قذافي اعلام و با خواسته هاي مردم اين کشور مخالفت کرد.
اين گزارش حاکي است مجبر در سال 1995 ميلادي، به پاس خدماتش به رژيم ليبي، نشان شجاعت را از شخص قذافي دريافت کرد و با اينکه گفته مي شود وي نامه اي حاوي استعفا خطاب به قذافي نگاشته بود اما برخي منابع معتقدند که وي اين نامه را شخصاً ننوشته است.
امام صدرنيوز در اين باره مي نويسد: نکته جالب توجه در نامه سعد مجبر، زبان ديني آن و تلاش وي بر نشان دادن صداقت و پاکي و وطن دوستي خود است. مصاديقي که او به عوان افتخار خود در طول ساليان خدمت درازش در مناصب گوناگون سياسي و ديپلماتيک ياد مي کند، در صورت صحت بر عدم فساد مالي او و تلاشش براي تأمين منافع مردم ليبي در چارچوب رژيم حاکم دلالت مي کنند اما چرا سعد مجبر سخني از مهم ترين پرونده اي که در خلال دو دوره سفارت خود در ايران در دست داشته است، به ميان نمي آورد؟ صداقت و پاکي و انسان دوستي سعد مجبر آن گاه معنا مي يابد که وي دانسته هاي خود از سرنوشت امام موسي صدر و دو همراهش را در اين وضعيت خطير سياسي در اختيار خانواده ي امام صدر و وکلاي آنان و دولت هاي متبوع شان در ايران و ليبي قرار مي داد.
اين گزارش مي افزايد: پنهان شدن سعد مجبر در پس خطاب هاي حماسي و بيان ديني جز سرپوش نهادن بر خيانت بزرگ او به کرامت انساني و حقوق شهروندي سه انسان بي گناه و دربند نيست. همکاري امروز او با معارضان ليبي امري پسنديده و لازم است اما نمي تواند مشارکت سي و چند ساله او با حکومتي را که خود حکومت طاغوت و ظلم و جور و فساد مي خواند، دست کم در امور خطيري مانند پرونده هاي حقوق بشري و حق الناس از ياد ببرد. اميدواريم سعد مجبر با شکستن سکوت خود در مورد پرونده امام صدر و همراهانش، تير خلاص را بر مهم ترين پرونده بين المللي قذافي که موفق به معامله و سوداگري در آن شد، بر اين نظام محتضر شليک کند.