بسمه تعالی

جواد عزیز سلام، وقتی آخرین نقاشی‌ات را دیدم، خیلی تأثیر گذار بود. منم نقاشم، سعی می‌کنم دیده‌هایم را به تصویر بکشم. نقاش وقتی تصویر می‌کشد، سعی دارد تا آن را فهم و درک کرده و روحش را در آن مستقر کند.

از دوستانت شنیدم وقتی داشتی حرم امام حسین (ع) را می­‌کشیدی شهادت نصیبت شده و خونت در کنار پرچم حرم امام(ع)، بر تابلو نشست. خوش به حالت که در بهترین زمان، بهترین تصویر را برای کشیدن انتخاب کردی.

به تو غبطه می­‌خورم و فرسنگ‌ها با تو فاصله دارم. آن پیر فرزانه درست می‌گفت: که شهادت هنر مردان خداست.

دوست دارم فریاد بزنم، ای هنرمندان مدعی! بیایید، ببینید. کدام یک از شما توانسته‌اید با اثرتان این چنین یکی شوید؟ کدامیک از شما آن قدر با اثرش صادق بوده که روحش را در آن مستقر کند؟ ببینید این هنرمند بی ادعا را، که تلاش بر فهم و درک موضوعش داشت و توانست. او با کشیدن تصویر حرم امامش سعی در درک عاشورا داشت و موفق شد. اگر کسی حقیقتاً عاشورا را درک کند و در آن مستقر شود پاداشی جز شهادت برایش نمی‌نویسند.

جواد عزیز، مزاحمت نمی‌شوم، می‌دانم در آن عالم در جوار امام‌ات روزی می‌خوری و در سپاه صالحان مشغول کار هستی و سعی داری بیشترین تلاش را داشته باشی تا لبخند بر لبان امامت را ببینی. در این دنیا حضور شما و دوستانت کاملاً احساس می‌شود و همه قدردان زحمات شما هستند.

برایمان دعا کنید و سلام ما را به امام (عج) برسانید و از قول ما بگویید: آقاجان، رهبرمان تنهاست و ما توان یاریش را نداریم، نصرت‌تان را بیش از قبل به سوی ایشان بفرستید.

والسلام

عبدالحمید قدیریان