سرویس فرهنگ و هنر مشرق - گاهی اوقات شرایط به قدری پیچیده میشود که باورکردنش سخت است. مثل شرایط فعلی سینما. اتفاقاتی که شاید اگر دو سال پیش روی میداد نه مردم و نه مسولان اجازه روی دادنش را نمیدادند. اما حالا و بعد از حمله همه جانبه به رسانه های دلسوز و متعهد ،اگر جرات داشته باشی و آن را طرح کنی، با تمام قوا مقابلت می ایستند و حتی با تمسخر پاسخت را میدهند.

یک مثال برای این مدعا ، ماجرای اعطای مجوز اکران فیلم به کارگردان شبکه ضدانقلاب و ضدخانواده «جم» -مهدی مظلومی- است.

 

 

 

مهدی مظلومی کارگردان درجه دو و سه سینما و تلویزیون بود که سریال‌هایش متوسط بودند و البته بعضی‌هایش توانستند به واسطه هنرنمایی بازیگرانش نظر مردم را جلب کنند. مظلومی حدود یکسال پیش، هم خودش با پیشنهادات وسوسه انگیز شبکه جم از ایران رفت و ظاهرا بصورت غیرمستقیم هم شرایط حضور بازیگران ایرانی در جم را تسهیل کرده است. او در سریال‌هایش از بازیگران ایرانی استفاده می‌کند و تلاش دارد تا بازیگرانی که پیش‌تر در سینما و تلویزیون ایفای نقش کرده اند را به عنوان ابزاری برای ایجاد جاذبه جنسی مورد استفاده قرار دهد. شاید ظاهرا کار او چندان مهم نباشد و تنها چند بازیگر درجه چندم به تورش افتاده باشند اما مدیران جم خوب میفهمند که دارند چه تدارکی برای سینمای ما می‌بینند. اهداف آنها مشخص و طراحی شده است. اهدافی که رسیدن به برخی از آنها کوتاه مدت است و بعضی دیگر زمانی بلندتر میخواهد.

 

 

یکی از این اهداف، قبح شکنی حجاب و علنی جلوه دادن فساد در سینمای کشور است. آنها میخواهند چشم مخاطب را به دیدن تصویر عریان بازیگران خانمی که پیشتر با حجاب دیده اند عادت دهند. میخواهند عریانی بازیگران را طبیعی جلوه دهند تا اگر در داخل کشور هنرمندان با هر لباسی در هرجایی که حاضر شدند هیچکس به خودش حق اعتراض ندهد و با یک چرتکه انداختن ساده به این نتیجه برسد که: عیبی ندارد. اینها هرطوری هم که لباس بپوشند و آرایش کنند باز هم از آن وضعیت عریان بازیگران ایرانی در جم بهتر است. منطقی که آرام آرام به لایه های عام تر جامعه هم سرایت خواهد کرد و این استنتاج درباره مردم عادی هم جواب خواهد داد و در زمانی معین دیگر نمیشود مانع از بی حجابی شد و مرحله بعد از میان رفتن حجاب و تبدیل شدن وضعیت پوشش کشور به وضعیت کشورهای لاییک و غربی خواهد بود.

در این مجال قصد نداریم درباره اهداف شبکه جم از این روند صحبت کنیم و در مجالی دیگر به آن خواهیم پرداخت. آنچه اهمیت دارد این است که یکی از واسطه های این اتفاق مهدی مظلومی است.

 

 

مهدی مظلومی حالا یک فیلم سینمایی ساخته است. فیلمی از همان کمدی های شانه تخم مرغی که طبق اعلام رسانه ها برای جشنواره فجر هم پذیرفته نشد و حالا قرار است با سروصدا و اهن و تلپ روی پرده سینماها جاخوش کند. یعنی کارگردانی که برای اصول و ارزش‌های انقلاب، از رو شمشیر بسته است و دارد مسیر تخریب فرهنگ انقلاب را با جدیت پی میگیرد، به سادگی و با مجوز قانونی فیلمی را که ساخته است، اکران میکند.

فیلمی شانه تخم مرغی با نام" سه بیگانه" که ظاهرا درباره توان اطلاعاتی کشور است و ینکه سه جاسوس برای خرابکاری به کشور وارد میشوند و  احتمالا مثل فیلمهایی از این دست، همه چیز را به ریشخند خواهد گرفت و در نهایت با ده دقیقه آخر همه موارد را سرهم بندی میکند که بتواند مجوزش را هم بگیرد.

عجیب تر اینکه وقتی فلان خبرگزاری هم به اعطای مجوز پخش به این فیلم معترض میشود، با هجمه تمسخرآمیز رسانه های شبه روشنفکری مواجه میشود.

 

 

پیش تر خبرگزاری فارس نوشته بود:

فیلم سینمایی «سه بیگانه» در شرایطی با تصمیم شورای صنفی نمایش توانست در سرگروه سینمایی «زندگی» جای بگیرد که مدت‌هاست مهدی مظلومی کارگردانی این فیلم به شبکه جم پیوسته و یکی از فعالان این شبکه و مشغول ساخت فیلم و سریال برای این شبکه معاند است.

متاسفانه وزارت ارشاد تاکنون هیچ دیپلماسی جهت حضور بازیگران و کارگردانان سینمای ایران در شبکه های معاند اتخاذ و اعلام نکرده است این در شرایطی است که فیلم سینمایی «دزد و پری» و «نیمه شب اتفاق افتاد» نیز با حضور بازیگر به جم پیوسته اکران و یا در برنامه اکران قرار گرفته است. نکته قابل توجه و با اهمیت این که وزارت ارشاد چه تمهیدی برای این نوع آثار در نظر گرفته است و چه دیپلماسی در ارشاد دنبال می شود؟

شاید برخی از مدیران تنها به این دلیل که فیلم قبل از مهاجرت کارگردان و پیوستن به شبکه جم پروانه نمایش گرفته و سرمایه تهیه کننده فیلم در معرض خطر است کار خود را توجیه کنند اما به نظر می رسد هیچ دیپلماسی از سوی وزارت ارشاد اتخاذ نشده و با چشم بستن به روی این واقعیت قصد دارند امورات بگذرانند.

نه تنها وزارت ارشاد موضع مشخصی اتخاذ نکرده است شورای صنفی نمایش نیز برای این فیلم که کارگردان آن به استخدام شبکه بهایی و معاند ماهوار‌ه‌ای درآمده سرگروه سینمایی در نظر گرفته است که جای سوال دارد.

 

همه چیز دارد به یک شوخی شبیه می‌شود. شوخی غریبی که شاید اگر نهادهای امنیتی و یا قوه قضاییه به آن ورود نکنند میتواند شوخی شوخی و با نشانه گرفتن ارزشهای انقلابی و اسلامی ، فاجعه ای را رقم بزند و به استحاله قدم به قدم فرهنگ در جامعه منجر شود.