به گزارش مشرق، از سال گذشته بود که موضوع قرارداد خرید هواپیمای نو در پسابرجام مطرح و عنوان شد که یکی از دلایل عمده نوسازی ناوگان هوایی ایران، بازپس‌گیری سهم کشور و ایرلاینهای داخلی از بازار حمل و نقل هوایی منطقه است.
بنا به گفته وزیر راه و شهرسازی، به دلیل فرسوده بودن ناوگان هوایی مسافری ایران، در حال حاضر کشورهای همسایه عربی و کشوری نظیر ترکیه، سهم بالایی در جابه‌جایی مسافران ایرانی به کشورهای اروپایی و ترانسفر مسافران ایرانی دارند که لازم است در پسابرجام سهم شرکتهای هواپیمایی داخلی در جابه‌جایی مسافران ایرانی به کشورهای اروپایی و آمریکایی افزایش یابد و در واقع پول ملت ایران در همین کشور خرج شود و به جیب شرکتهای هواپیمایی خارجی نرود.
عباس آخوندی در این‌باره می‌گوید: فقط پول بلیتی که ایرانیان، سالانه به ایرلاینهای خارجی پرداخت می کنند، بین 3 تا 4 میلیارد دلار است که به دلیل وضعیت تأسف‌بار ناوگان هوایی مسافری کشور نتوانسته‌ایم از این سهم استفاده کنیم و پول زیادی از ایران خارج شده است.
بنا به گفته وزیر راه و شهرسازی، فرسوده بودن ناوگان هوایی کشور اجازه نمی‌دهد که ما از این سهم استفاده کنیم و از این بابت هر ساله پول زیادی از ایران خارج شده است اما اکنون و در پسابرجام ایران قصد دارد که با نوسازی ناوگان هوایی خود سهم 4 میلیارد دلاری خود از آسمان منطقه را بازپس بگیرد.
وی این را هم گفته است که در چنین شرایطی که مدام وضع ناوگان هوایی کشور در حال تحلیل رفتن است و در عوض میلیاردها دلار از سرمایه کشور به جیب ایرلاینهای خارجی می‌رود قطعاً راهی جر نوسازی ناوگان وجود ندارد؛ از این رو اگر تحریم‌ها نبود و صنعت هوایی کشور همگام با جهان پیش می‌رفت اکنون از بابت این صنعت درآمدهای چند ده میلیارد دلاری نصیب کشور می‌شد نه آنکه منابع ارزی کشور در اختیار کشورهایی چون ترکیه و امارات متحده عربی قرار گیرد.
حال و در چنین شرایطی به جای آنکه هدف افزایش سهم ایرلاینهای داخلی در بازار حمل و نقل هوایی منطقه و جهان محقق شود، شاهد افزایش سهم شرکتهای هواپیمایی منطقه و اروپا در بازار حمل و نقل هوایی ایران هستیم به طوری که هر روز یک شرکت هواپیمایی جدید، مسیر تازه‌ای از کشور خود به ایران باز می‌کند اما افزایش خطوط هوایی ایرلاین‌ةای داخلی به مقاصدی نظیر اروپا و حتی همین کشورهای منطقه هنوز در ابهام قرار دارد.
شرکتهای هواپیمایی ایرفرانس، بریتیش ایرویز، تای ایرویز (تایلند)، ایر‌آسیا و بسیاری دیگر از شرکتهای هواپیمایی منطقه و اروپا در پسابرجام به سرعت به ایران آمدند و خطوط هوایی جدید از مبدأ ایران به کشور خود و حتی کشورهای ثالث راهاندازی کردند، مجوزهای مختلف از سازمان هواپیمایی ایران اخذ کردند اما خبری از رشد پروازهای خارجی ایرلاینهای داخلی نیست.
لوفت‌هانزا در مسیر تهران-فرانکفورت هر روز یک بوئینگ 747 و در مسیر تهران-مونیخ یک فروند ایرباس 330 اضافه کرده است؛ آستریا‌ایر هر روز دو پرواز وین-تهران وین دارد و هفته ای سه پرواز وین-اصفهان-وین راهاندازی کرده است؛ هوایی ملی یونان مجوزهای پروازی خود را از سازمان هواپیمایی کشور اخذ کرد و بسیار موارد دیگر از این دست که موجب رخوت ایرلاین‌ةای داخلی در آینده خواهد شد
همه این مجوزهای از سوی سازمان هواپیمایی کشوری صادر شده است آن هم سازمانی که مدعی خروج سالانه 4 میلیارد دلار ارز از کشور توسط ایرلاینهای خارجی است.
البته شاید این ادعا مطرح شود که هنوز ناوگان هوایی ایران چندان برای ارتقاء پروازهای داخلی توسعه نیافته است اما باید این موضوع واکاوی شود که در صورت افزایش بسزای سهم ایرلاینهای خارجی در ایران و ارتقاء خطوط پروازی آنها به شهرهای مختلف ما، آیا جایی برای ارتقاء خطوط ایرلاینهای داخلی هم باقی می‌ماند و یا اینکه پسابرجام بیش از آنکه برای شرکتهای داخلی موقعیتی مناسب در رشد اقتصادی باشد، موهبتی برای شرکتهای هواپیمایی خارجی شده است که از بازار هوایی ایران سهم‌خواهی بیش از اندازه داشته باشند.
