به گزارش مشرق، امام حسین (ع) در روز عاشورا به همراه یارانش نماز را به صورت نماز خوف خواندند. کیفیت نماز حضرت را برخی مقتل‌ها مختصر و برخی دیگر با جزئیات بیشتر نقل کرده‌اند.
سیدبن طاووس در «لهوف» چگونگی نماز حضرت را به صورت نسبتا مفصل چنین آورده است:
وقت نماز ظهر فرا رسید. امام حسین(ع) به زهیر بن قین و سعیدبن عبدالله حنفی امر فرمود که با نیمی از یاران جلوی امام و نمازگزاران بایستند و مراقب دشمن باشند.
سپس امام با نیم دیگر نماز خوف خواند. تیری از جانب دشمن به سوی امام حسین(ع) پرتاب شد. سعید بن عبدالله جلو آمد و خود را هدف آن قرار داد. او پیوسته با بدنش امام حسین(ع) را از تیرهای دشمن حفظ می‌کرد تا پایان نماز آن قدر تیر بر بدن او خورد تا اینکه بر زمین افتاد.
در این حال گفت: خداوندا ایشان را لعنت کن، همچنان که قوم عاد و ثمود را لعنت کردی! بار الها سلام مرا به پیامبرت برسان و درد و رنج زخمی که دیده‌ام به او ابلاغ کن. همانا من در یاری خاندان پیامبرت پاداش تو را خواستارم. سپس جان به جان آفرین تسلیم کرد، رضوان خدا بر او باد. هنگام شهادت او غیر از زخم‌های شمشیر و نیزه، سیزده تیر پیکان بر بدنش اصابت کرده بود.
یادآوری این نکته خالی از لطف نیست که مشخص شد نخستین شهید از یاران امام حسین(ع) مسلم بن عوسجه و دومین شهید عبدالله بن عمیر کلبی بوده است. اما طبری به روایت از ابی‌مخنف چگونگی شهادت بعضی از یاران امام حسین را در پایان گزارش شهادت یاران امام آورده است ولی در عین حال یادآوری کرده که این شهدا جزء اولین کسانی هستند که به شهادت رسیدند و چون ذکر نکرده است که کدام یک از آنان چندمین شهید بوده، مشخص کردن این امر میسر نیست.
از جمله این شهدا ابوشعثاء کندی، عمربن خالد صیدوی، جابربن حارث سلمانی، مجمع بن عبدالله عائذی و سعد، غلام آزادشده عمربن خالد هستند.
سیدبن طاووس در «لهوف» چگونگی نماز حضرت را به صورت نسبتا مفصل چنین آورده است:
وقت نماز ظهر فرا رسید. امام حسین(ع) به زهیر بن قین و سعیدبن عبدالله حنفی امر فرمود که با نیمی از یاران جلوی امام و نمازگزاران بایستند و مراقب دشمن باشند.
سپس امام با نیم دیگر نماز خوف خواند. تیری از جانب دشمن به سوی امام حسین(ع) پرتاب شد. سعید بن عبدالله جلو آمد و خود را هدف آن قرار داد. او پیوسته با بدنش امام حسین(ع) را از تیرهای دشمن حفظ می‌کرد تا پایان نماز آن قدر تیر بر بدن او خورد تا اینکه بر زمین افتاد.
در این حال گفت: خداوندا ایشان را لعنت کن، همچنان که قوم عاد و ثمود را لعنت کردی! بار الها سلام مرا به پیامبرت برسان و درد و رنج زخمی که دیده‌ام به او ابلاغ کن. همانا من در یاری خاندان پیامبرت پاداش تو را خواستارم. سپس جان به جان آفرین تسلیم کرد، رضوان خدا بر او باد. هنگام شهادت او غیر از زخم‌های شمشیر و نیزه، سیزده تیر پیکان بر بدنش اصابت کرده بود.
یادآوری این نکته خالی از لطف نیست که مشخص شد نخستین شهید از یاران امام حسین(ع) مسلم بن عوسجه و دومین شهید عبدالله بن عمیر کلبی بوده است. اما طبری به روایت از ابی‌مخنف چگونگی شهادت بعضی از یاران امام حسین را در پایان گزارش شهادت یاران امام آورده است ولی در عین حال یادآوری کرده که این شهدا جزء اولین کسانی هستند که به شهادت رسیدند و چون ذکر نکرده است که کدام یک از آنان چندمین شهید بوده، مشخص کردن این امر میسر نیست.
از جمله این شهدا ابوشعثاء کندی، عمربن خالد صیدوی، جابربن حارث سلمانی، مجمع بن عبدالله عائذی و سعد، غلام آزادشده عمربن خالد هستند.
