کلینتون می‌گوید که ایالات متحده هر جا که ممکن باشد، بر سر موضوعاتی که مورد علاقه طرفین است با روسیه همکاری کند، اما هر جا که نیاز باشد، برای محدود کردن تعدی‌های روسیه که به گفته وی یکی از نمودهای آن اوکراین است، واشنگتن باید با متحدان خود دست به کار شود. از دید کلینتون، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، کشور ایالات متحده را به صورت یک «رقیب» می‌بیند و خواهان برقراری دوباره حوزه نفوذ روسیه در مناطق پیرامونی‌‌اش و نشان دادن قدرت مسکو در مناطقی همچون خاورمیانه است.

به گفته کلینتون، ایالات متحده باید با تقویت ائتلاف ناتو و بهبود امنیت انرژی دولت‌های اروپایی - کشورهایی که بسیاری از آن‌ها به واردات گاز از روسیه وابسته هستند، به اقدامات روسیه پاسخ دهد. کلینتون همچنین خواهان اتخاذ اقدام سخت‌گیرانه‌تری علیه پوتین برای تنبیه وی به خاطر تجاوز به اوکراین و ضمیمه کردن شبه‌جزیره کریمه همچنین حمایت از بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه شده بود. کلینتون در سپتامبر سال گذشته میلادی گفته بود که «من همچنان بر این نظرم که برای افزایش هزینه‌های روسیه و به طور خاص پوتین، به تلاشی هماهنگ نیاز داریم».

 

کلینتون همچنین در مناظره درون حزبی نامزدهای حزب دموکرات آمریکا در اکتبر سال گذشته میلادی گفت: «فکر می کنم این موضوع خیلی مهم باشد که ایالات متحده به صراحت به پوتین نشان دهد که ایجاد هرج و مرج بیشتر در سوریه و بمباران مردن به نیابت از اسد، توسط او امری غیر قابل قبول است و اگر ما از موقعیت راهبری بیشتری برخوردار نشویم، نمی‌توانیم چنین کاری کنیم، چیزی که خود من حامی آن هستم».

کلینتون در جایگاه وزیر خارجه آمریکا، معمار «راه‌اندازی مجدد» روابط ایالات متحده و روسیه بود - رویکردی که به دنبال همکاری بیشتر با روسیه بود، اما برخی منتقدان می‌گویند که ناکام مانده و مشوق خصومت‌ورزی‌های روسیه شده است. با این حال کلینتون می‌گوید که «راه‌اندازی مجدد» در ابتدای راه خود به دستاوردهایی همچون تحریم ایران و کره شمالی، تأمین خطوط پشتیبانی به افغانستان و عضویت روسیه در سازمان جهانی، حمایت سازمان ملل از ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز لیبی و همکاری وسیع‌تر بر سر مبارزه با تروریسم دست یافت.