به گزارش مشرق، حمید بعیدی‌نژاد رئیس تیم کارشناسی مذاکرات هسته‌ای و سفیر فعلی ایران در انگلستان اخیراً مشکلات بانکی ایران را«دردسرساز» توصیف کرد و گفت: حساب بانکی سفارت ایران در لندن هنوز بسته است.
بعیدی‌نژاد در عین حال به مشکلاتی که در راه بازگشت ایران به بازارهای جهانی وجود داشته اشاره کرد و به ویژه به خودداری بانک‌های بریتانیایی از معامله باایران اشاره کرد.
به گزارش رجانیوز اظهارات بعیدی‌نژاد در حالی است که بازگشت کوتاهی به گذشته نشان می‌دهد پیشتر دلسوزان و دغدغه‌مندان دقیقاً به همین مسئله اشاره کرده بودند؛ اما دولتمردان به جای استفاده و بهره بردن از این انتقادات، دلسوزان را به جهنم حواله دادند.
سخنان سعید جلیلی در شهریور ماه سال گذشته در کمیسیون برجام نشان از همین مسئله دارد چنانکه در رابطه با تأثیرات باقی ماندن تحریم چرخه دلار u-turn می‌گوید: «نکته بعدی که باقی می‌ماند مسئله ممنوعیت چرخه دلار است. یعنی تراکنش و نقل و انتقال دلاری برای اتباع، بانک‌ها، نهادها و دولت ایران ممنوع است. یعنی حتی اگر سفارت ما بخواهد حقوق کارمندانش را به دلار و از طریق بانک بدهد، این امکان برایش فراهم نیست. اتباع ما نمیتوانند بروند در بانک‌هاحساب دلاری بازکنند. این ممنوعیت نه تنها هم اکنون باقی می‌ماند، بلکه هیچ بحثی هم نمی‌شود که چه زمانی- مثلاً هشت یا نه سال بعد- برداشته خواهد شد. آن وقت تبعات تحریم چرخه دلار علیه ایران چه چیزی است؟ یک مورد آن عدم امکان باز کردن حساب دلاری توسط اتباع و نهادهای ایرانی است که پیشتر به آن اشاره کردم. هیچ یک از اتباع ایرانی با هویت ایرانی و حتی سفارتخانه‌های ما در هر جای دنیا حساب دلاری نمیتوانند داشته باشند».
مشخص است صحبت‌های بعیدی‌نژاد حکایت از واقعیت‌های مورد اشاره‌ای است که جلیلی 14 ماه پیش به آن اشاره کرد و رئیس تیم کارشناسی هسته‌ای پس از چهارده ماه به این واقعیت پی‌برد.
وارونه‌گویی بی‌حاصل برای کتمان عایدی «تقریبا هیچ» برجام
مجید انصاری معاون حقوقی رئیس‌جمهور در جمع خبرنگاران گفت: به نظر من اگر دستاوردهای برجام را نبینیم باید در قدرت بینایی خود شک کنیم. آثار برجام یک حرف است، بدعهدی حرف دیگری است. ما تعهد نداده بودیم با برجام آمریکا خوش‌عهد می‌شود اما برجام دستاوردهای خوبی داشته است. اگر برجام نبود الان به وضعیت نفت در برابر غذا رسیده بودیم.
وی افزود: ما در حوزه‌های مختلف مشکلات فراوانی داشتیم اما در سایه برجام جلوی تحریم بیشتر را گرفتیم. کسانی که امروز می‌گویند امنیت کشور زبانزد است بدانند بخشی از این امنیت رهاورد برجام و بخشی ناشی از هزینه‌های دولت در زمینه تامین امنیت است.
این اظهارات خلاف واقع در حالی است که جان کری، وندی شرمن و برخی دیگر از مقامات آمریکایی در گزارشی به کنگره آمریکا پس از اعلام توافق تصریح کردند: اگر این توافق انجام نمی‌شد، تحریم‌های موجود، قابل تداوم نبود و در حال فروپاشی بود.
از سوی دیگر این مقامات رسمی دولت هستند که با وجود همه کتمان‌ها و رقیق‌نمایی بدعهدی‌های دشمن، اذعان می‌کنند دستاورد برجام تقریبا هیچ بوده، تحریم‌های بانکی و مالی برداشته نشده و بانک‌ها و شرکت‌های بزرگ از ترس تحریم و مجازات‌های آمریکا حاضر به همکاری با ایران نیستند. آیا آنها هم باعث خوشحالی صهیونیست‌ها می‌شوند؟ و آیا با پنهان کردن بی‌خاصیتی برجام و بدعهدی آمریکا، می‌توان خسارت‌های بزرگی را که به کشور وارد شده جبران کرد؟!
عارف به جای انفعال در مجلس کمی هم نمایش بازی کند!
یک روزنامه اجاره‌ای از رئیس فراکسیون امید خواست به جای انفعال در مجلس، کمی هم نمایش بازی کند.
آفتاب یزد در مطلبی با عنوان «آقای دکتر: لطفا کمی نمایش» نوشت: نقش موثر عارف در کسب رای اعتماد 3 وزیر پیشنهادی انکارناپذیر است اما آن طور که به نظر می‌رسد هنوز اندیشه انفعال و عدم نقش‌آفرینی او در خانه ملت، در میان افکار عمومی ساری و جاری است. از همین رو بسیاری بر این باورند که بهتر است محمدرضا عارف اندک زمانی از مقر فرمانروایی‌اش خارج شود و برای دیده شدن فعالیت‌های موثرش در معرض دید انظار عمومی قرار گیرد تا نه تنها از سوی اصولگرایان و دلواپسان ملقب به مدیری منزوی و مسکوت نشود بلکه از جانب نیروهای خودی و بسیاری از اصلاح‌طلبان نیز رئیس منفعل و بدون کنش سیاسی شناخته نگردد.
عقیده برخی فعالان در عرصه سیاست و نظریه‌پردازان، بر این مهم استوار است که فرمانده لشکر امید نیز می‌بایست همانند غلامعلی حداد عادل، لیدر فراکسیون اصولگرایان در مجلس نهم به انجام کنش‌های نمایشی روی بیاورد و همچون او در صحن خانه ملت در خلال کرسی‌های سبز رنگ قدم بزند، با نمایندگان به گفت‌وگو بنشیند و به ایراد نطق و بیان تذکر و اخطار بپردازد. این در حالی است که تصاویر منتشر شده از صحن خانه ملت حاکی از آن است که محمدرضا عارف در اغلب مواقع بر صندلی زمرد رنگ خود تکیه زده و بیشتر شنونده است تا گوینده. مشاهده این تصاویر، انفعال و سکوت عارف را به اذهان متبادر می‌کند، این روزنامه در ادامه از عارف خواست بی‌آنکه مرتکب پوپولیسم و عوامفریبی کند، کارهای نمایشی انجام دهد.
تیم اقتصادی دولت ناکارآمد است اما تغییر نخواهد کرد
در حالی که حتی رسانه‌های حامی دولت معتقدند ناکارآمدی اقتصادی دولت یازدهم از مدیران آن است، معاون حقوقی رئیس‌جمهور تاکید کرد غیر از 3 وزیر جابه‌جا شده تغییر دیگری در دستور کار نیست.
با این وجود مجید انصاری معاون حقوقی رئیس‌جمهور دیروز در نمایشگاه مطبوعات و در پاسخ به سوالی در مورد ترمیم دولت و احتمال تغییر محمد نهاوندیان و تیم اقتصادی دولت گفت: برنامه تغییر دیگر تاکنون در دستور کار دولت نیست. آنچه مطرح می‌شود گمانه‌زنی رسانه‌ای است.
دولت برنامه جدی برای بیکاری نداشته است
عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی گفت: دولت برنامه جدی برای بیکاری ندارد.
وی تامین منابع بنگاه‌های اقتصادی را دیگر مسئله کلان اقتصادی عنوان کرد و گفت: در حالی دولت یازدهم سیاست مهار تورم را در راس کار خود قرار داد که از سوی دیگر، رکود دامن‌گیر کشور شد و از این رو انتقادی که به دولت وارد است، عدم برنامه برای خروج اقتصاد و بنگاه‌های اقتصادی از رکود است.
وی، وابستگی به نفت را عامل عقب‌ماندگی عنوان کرد و گفت: این وابستگی باعث شده، هزینه‌های تولید براساس قیمت نفت با نوسان همراه باشد.
آرگون چندنرخی بودن ارز را از دیگر عوامل پیچیدگی‌های اقتصاد کشور دانست و گفت: دولت در این مدت فرصت داشت به این موضوع رسیدگی کند، اما با وجود تاکید بر این موضوع، اقدامی صورت نگرفت.
گرفتن تسهیلات 8000 میلیاردی در ازای رشوه، فساد نیست؟!
چه کسی مروج فساد در سه سال گذشته بوده است؟ دولت یا رسانه‌ها؟ پرداخت 8000 میلیارد تومان به سی نفر با ارائه رشوه، فساد نیست؟ آقای رئیس‌جمهور پاسخگو باشید.
رجانیوز با طرح این سؤالات نوشت: آقای روحانی در سخنان خود به موضوع فساد رخ داده در صندوق ذخیره فرهنگیان اشاره کرد و اتفاقات رخ داده در این صندوق را نه فساد بلکه صرفا بدهی معوق اعلام کرد. رئیس‌جمهور امروز در صحن علنی مجلس اظهار داشت: «اگر یک دستگاه وامی داده و آن پول به بدهی معوق تبدیل شده نمی‌دانم چرا بعضی رسانه‌ها خوش‌شان می‌آید بدهی معوق را اختلاس بگویند. انگار بعضی‌ها توجه دقیق به لغت‌ها نمی‌کنند. باید حواس‌مان جمع باشد، کار بد را نباید شیوع داد. اگر یک فردی در روزنامه‌ها گفت، من چنین گناهی کردم می‌شود میلیون‌ها گناه. نباید فساد را عادی‌سازی کنیم.»
آقای جعفری دولت‌آبادی دادستان تهران دو روز قبل درخصوص فساد رخ داده در صندوق ذخیره فرهنگیان تصریح کرد: پرداخت تسهیلات توسط مسئولان صندوق با ارتکاب جرایمی از جمله رشا و ارتشا به عمل آمده و حال موجب نگرانی اقشار شریف آموزش و پرورش را فراهم کرده است.
بر اساس صحبت‌های آقای جعفری دولت‌آبادی مشخص است وام‌های کلانی از مسیرهای غیرقانونی و با ارتکاب جرایمی چون رشاء و ارتشا پرداخت شده که در این زمینه 6 نفر که یکی از آنها غندالی رئیس سابق این صندوق است بازداشت شده‌اند.
ولی آقای روحانی به گونه‌ای صحبت می‌کند که هیچ جرمی رخ نداده و پرونده 8 هزار میلیارد سرمایه بازنگشته به صندوق ذخیره فرهنگیان مشابه پرونده معوقه بانکی مرسوم در کشور است. روحانی به جای پاسخگویی به مجلس و مردم درخصوص فساد رخ داده در بخشی از دولت شکل گرفته، خود در جایگاه شاکی ایستاده و منتقدین را به جار و جنجال دروغ در رسانه‌ها متهم کرده‌اند.
سوالی که مطرح است، فسادهای بزرگی که در طی دو دهه اخیر رخ داده، آیا مشابه چنین وضعیتی در آنها نبوده است؟ بر اساس استدلال آقای رئیس‌جمهور، امیرمنصور آریا صرفا برای جلوگیری از معوق شدن بدهی ناشی از گشایش ال‌سی به ایجاد یک‌ال‌سی جدید روی آورده و اختلاسی هم رخ نداده است و محمود خاوری رئیس وقت بانک ملی در این مسیر وی را یاری نموده است. چرا وزارت نفت دولت یازدهم از بابک زنجانی به عنوان یک مفسد بزرگ نام می‌برد و با این نام ضعف‌های خود را می‌پوشاند؟ بابک زنجانی بر اساس استدلالات آقای روحانی صرفا یک بدهکار نفتی است و به علت تحریم‌های آمریکا قادر به بازگشت بدهی خود نیست. اصلا فاضل خداداد هم بر اساس استدلال ذکر شده مختلس نبوده است. فاضل خداداد فقط تامین مالی کوتاه مدت آن هم بدون معوق شدن داشته است.
با این استدلالات سبک، می‌توان صورت مسئله بسیاری از فسادهای رخ داده را پاک کرد در حالی که حقیقت چیز دیگری است. آن چیزی که موجب عادی‌سازی فساد می‌شود، رونق گرفتن فساد با بکارگیری افراد مسئله‌دار در مسئولیت‌های حساس دولتی است نه با افشای فساد. صرفا موضوعات مرتبط با فساد افشا شده در یک ساله اخیر همچون حقوق‌ها و وام‌های نجومی، فساد مالی رئیس بانک ملت، اختلاس 1200 میلیارد تومانی در بانک ملی و ملت و 8 هزار میلیارد تومانی در صندوق ذخیره فرهنگیان نشان می‌دهد؛ دولت نه تنها هیچ همتی در مبارزه با فساد ندارد، بلکه با بکارگیری افراد مسئله‌دار به شیوه قبیله‌ای زمینه ایجاد فساد را فراهم کرده است.
منبع: کیهان
