به گزارش مشرق، سازمان تیم های ملی دوومیدانی که هنوز مشخص نیست برچه اساس نفرات خود را انتخاب کرده است بعد از المپیک 29 دوومیدانی کار را به اردوی تیم ملی دعوت کرد.

احسان حدادی، محمود صمیمی، محمد صمیمی، پژمان قلعه نویی، حسن تفتیان، علی ثمری، محمد ارزنده، امیر مرادی، حسین کیهانی، مصطفی ابراهیمی، جعفر مرادی، بهنام شیری، مسلم نیادوست، کیوان قنبزاده، محمد وظیفه دوست، سبحان طاهرخانی، کاوه موسوی، میلاد سیار، رضا قاسمی، حمید زورآوند، میلاد دریساوی، مهران حسینی، سجاد هاشمی، علیرضا مهرصفوتی، علی خدیور، لیلا رجبی، سپیده توکلی، مریم طوسی و فرزانه فصیحی دعوت شدگان به اردوی تیم ملی هستند.

در میان دعوت شدگان ، اسامی هم چون بهنام شیری، علی ثمری، مسلم نیادوست و علی خدیور به چشم می خورد که به نظر می‌رسد حضور آن ها در تیم ملی اتفاق خوبی باشد.

اما باز هم اسامی تکراری هم چون کاوه موسوی، محمد ارزنده، سجاد هاشمی و مریم طوسی وجود دارد. افرادی که در ماه های اخیر و حتی سال های گذشته رکورد خوبی را برجای نگذاشتند هرچند ورودی المپیک را هم کسب کردند.

با توجه به سن برخی از این دوومیدانی‌کاران و نتایجی که در رقابت‌های گذشته کسب کرده اند این سوال پیش می‌آید که تا چه زمانی قرار است این آزمون و خطاها ادامه داشته باشد. زمانی که یک ورزشکار در چندین رقابت بین المللی نتیجه خوبی را کسب نمی کند چرا باید بازهم در میان نفرات دعوت شده به اردوی تیم ملی باشد؟

حسین شایان در گفت و گو با ایسنا درباره دعوت از این دوومیدانی‌کاران به تیم ملی گفت: این اسامی موجودی دوومیدانی ایران برای رقابت‌های قهرمانی آسیاست. اینکه چه کسی در لیست می ماند و چه کسی خط می‌خورد بستگی به تمرینات و حدنصاب های هرشخص دارد.

با توجه به شرایط دوومیدانی ایران شاید این موضوع منطقی به نظر برسد که فدراسیون و سازمان تیم های ملی تصمیم بگیرند که تمامی موجودی دوومیدانی را به اردوها دعوت کنند اما آیا این راهی نیست که در ماه ها و حتی سال‌های گذشته رفته شده است؟

برخی از اسامی مدت هاست که هیچ بازدهی برای تیم ملی در رقابت های معتبر ندارند و شاید در این شرایط بهتر باشد که این دوومیدانی کاران از تیم ملی کنار گذاشته شوند حتی اگر تنها موجودی دوومیدانی باشند.

دلیلی ندارد به این خاطر که تعداد نفرات آماده و ستاره تیم ملی کم ومحدود است هر ورزشکاری با هر میزان آمادگی به تیم اضافه شود.

تعداد مسابقه‌های بین المللی که دوومیدانی کاران ناآماده در آن شرکت کردند بیشتر از مسابقه هایی است که دوومیدانی کاران جوان و آینده دار در آن ها شرکت کردند. در حالی‌که هیچ بازدهی نداشته و مدال مهمی برای دوومیدانی ایران به دست نیامده است.

همه می دانند که اوضاع دوومیدانی ایران خوب نیست اما این دلیل قانع کننده برای حضور دوومیدانی کارانی که دوران قهرمانی شان به پایان رسیده در تیم ملی نیست. بودجه فدراسیون محدود تر از آن است که همه در اردوها حاضر باشند.

در سال های اخیردوومیدانی ایران نتایج خوبی را کسب نکرد ‌و می توان گفت که نسل حاضر دوومیدانی ایران به خط پایان خود نزدیک شده است. در حال حاضر هم مسئولان به جای اینکه از افراد تازه نفس و از ابتدای خط شروع کنند با همین دوومیدانی کاران کم رمق اصرار دارند مسیر را ادامه بدهند. اصراری که همه می‌دانند راه را برای دوومیدانی ایران کوتاه نمی کند.