حسینیه مشرق - نمونه های این آیه کریمه را می توان در قرآن کریم فراوان یاد کرد که طی آن خداوند تاکید می فرمایند تا مردم به گردش در سایر مناطق دنیا پرداخته وبواسطه چنین سفری به رشد و کمال فکری رسیده واز تجربیات خود در مسیر زندگی بهره گیری نمایند.
بر اساس روح حاکم برکلام الله نه تنها گردشگری در آیه های فراوانی و از جمله در آیه137 شوره آل عمران ،آیه 44سوره فاطر،آیه69 سوره نمل و36نحل مورد تاکید قرار داده است بلکه فراتر از ان مسلمانان باید به سیاحت و زیارت درمناطقی بپردازند که جنبه های معنوی حوادث روی داده در آن منطقه ،منشا اثرات فراوانی در جامعه بشری شده است.
برخی از مفسران قرآن کریم آیه7 سوره ی مبارکه مريم مبنی بر«يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيَى لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِيًّ»یا آیه 107 سوره الصافات « وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ» را آیه هایی مبتنی بر واقعه عاشورا دانسته اند و برهمین اساس می توان زیارت امام حسین(ع) را بویژه در روز اربعین یکی از سفرهای مورد تاکید قرآن کریم دانست.
حال هر چند که سفر اربعین درس های معنوی فراوانی داشته و باید پیاده روی نجف تا کربلا را راه سلوک و خداشناسی دانست اما به سادگی نباید از رویدادهای به ظاهر ساده ای که در مسیر پیاده روی می گذرد ،چشم پوشی کرد؛ اتفاقاتی که هر کدام به تنهای یک درس مجزا از زندگی و انسانیت را پیش روی زائر امام حسین(ع) قرا می دهد.
بر همین اساس می توان نوع رفتار و کنش مردم سرزمین عراق را دارای تفاوت های جدی با سایر ملت های دنیا ارزیابی کرد،تفاوت هایی که نمود عینی آن در راهپیمایی میلیونی قابل رویت است و می توادن برای هر کدام از ایرانیان نیزبنا بر سفارش قرآن کریم حاوی پند آموز باشد.
1-بسیاری از مردم عراق در عین مستمند بودن ،بهترین ها را در راه امام حسین(ع) نذر و برای هزینه کردن جهت خدمت رسانی به محبان امام حسین(ع) خرد و خوراک را بر خورد حرام و مکان زندگی خود را در اختیار زائران قرار داده و غذایی که از یک سال پیش در محل مناسب ذخیره کرده اند را در اختیار آنان قرار می دهند.
نوع برخورد شیعیان عراق در خدمت رسانی ذهن را به سمت حکایت معروف حضرت یوسف و پیرزن می برد که طی آن« پیرزن مصری هنگام فروش یوسف در بازار بزرگ مصر با یک کلاف ریسمان خودش را خریدار یوسف اعلام کرد و زمانی که به او گفتند:ای پیرزن یوسفیکه اول شخص مملکت خریدارش است چگونه به تو میفروشند آن هم با یک ریسمان؟ بیان می کند :میدانم که به من نمی دهند و من خریدار یوسف نخواهم بود اما دلم میخواهد نام مرا در تاریخ جزو خریداران یوسف قرار دهند.»
2-تکریم زائران امام حسین(ع) را از لحظه حضور در فرودگاه نجف و مسیر پیاده روی نجف-کربلا تا بین الحرمین می توان بوضوح مشاهده و آن را با برخورد برخی از مردم شهرهای مذهبی مقایسه کرد که نه تنها تکریم زائر اولویت نبوده بلکه سود حداکثری دغدغه ای است که حتی حاضرند به خاطر آن محبان آل الله را نیز آزرده خاطر و با خاطره ای تلخ به شهرشان روانه کنند؛خصلتی که در بین اکثر شیعیان عراق جایگاهی ندارد و اکثر کسانی که به زیارت امام شان در اربعین رفته اند می توانند آن را گواهی دهند.
بی شک می توان از ثانیه ثانیه حادثه عاشورا درس ایثار و استقامت و از خودگذشتگی گرفت اما گام برداشتن به عنوان زائر امام حسین(ع) در مسیر راهپیمایی نیز می تواند سطحی از مولفه های بارز آن حادثه عظیم را پیش روی ما قرار دهد ،که بخش ویژه ای از آن را می توان در سخاوت و اخلاص شیعیان عراق براحتی مشاهده کرد.
منبع : جوان آنلاين
بر اساس روح حاکم برکلام الله نه تنها گردشگری در آیه های فراوانی و از جمله در آیه137 شوره آل عمران ،آیه 44سوره فاطر،آیه69 سوره نمل و36نحل مورد تاکید قرار داده است بلکه فراتر از ان مسلمانان باید به سیاحت و زیارت درمناطقی بپردازند که جنبه های معنوی حوادث روی داده در آن منطقه ،منشا اثرات فراوانی در جامعه بشری شده است.
برخی از مفسران قرآن کریم آیه7 سوره ی مبارکه مريم مبنی بر«يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيَى لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِيًّ»یا آیه 107 سوره الصافات « وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ» را آیه هایی مبتنی بر واقعه عاشورا دانسته اند و برهمین اساس می توان زیارت امام حسین(ع) را بویژه در روز اربعین یکی از سفرهای مورد تاکید قرآن کریم دانست.
حال هر چند که سفر اربعین درس های معنوی فراوانی داشته و باید پیاده روی نجف تا کربلا را راه سلوک و خداشناسی دانست اما به سادگی نباید از رویدادهای به ظاهر ساده ای که در مسیر پیاده روی می گذرد ،چشم پوشی کرد؛ اتفاقاتی که هر کدام به تنهای یک درس مجزا از زندگی و انسانیت را پیش روی زائر امام حسین(ع) قرا می دهد.
بر همین اساس می توان نوع رفتار و کنش مردم سرزمین عراق را دارای تفاوت های جدی با سایر ملت های دنیا ارزیابی کرد،تفاوت هایی که نمود عینی آن در راهپیمایی میلیونی قابل رویت است و می توادن برای هر کدام از ایرانیان نیزبنا بر سفارش قرآن کریم حاوی پند آموز باشد.
1-بسیاری از مردم عراق در عین مستمند بودن ،بهترین ها را در راه امام حسین(ع) نذر و برای هزینه کردن جهت خدمت رسانی به محبان امام حسین(ع) خرد و خوراک را بر خورد حرام و مکان زندگی خود را در اختیار زائران قرار داده و غذایی که از یک سال پیش در محل مناسب ذخیره کرده اند را در اختیار آنان قرار می دهند.
نوع برخورد شیعیان عراق در خدمت رسانی ذهن را به سمت حکایت معروف حضرت یوسف و پیرزن می برد که طی آن« پیرزن مصری هنگام فروش یوسف در بازار بزرگ مصر با یک کلاف ریسمان خودش را خریدار یوسف اعلام کرد و زمانی که به او گفتند:ای پیرزن یوسفیکه اول شخص مملکت خریدارش است چگونه به تو میفروشند آن هم با یک ریسمان؟ بیان می کند :میدانم که به من نمی دهند و من خریدار یوسف نخواهم بود اما دلم میخواهد نام مرا در تاریخ جزو خریداران یوسف قرار دهند.»
2-تکریم زائران امام حسین(ع) را از لحظه حضور در فرودگاه نجف و مسیر پیاده روی نجف-کربلا تا بین الحرمین می توان بوضوح مشاهده و آن را با برخورد برخی از مردم شهرهای مذهبی مقایسه کرد که نه تنها تکریم زائر اولویت نبوده بلکه سود حداکثری دغدغه ای است که حتی حاضرند به خاطر آن محبان آل الله را نیز آزرده خاطر و با خاطره ای تلخ به شهرشان روانه کنند؛خصلتی که در بین اکثر شیعیان عراق جایگاهی ندارد و اکثر کسانی که به زیارت امام شان در اربعین رفته اند می توانند آن را گواهی دهند.
بی شک می توان از ثانیه ثانیه حادثه عاشورا درس ایثار و استقامت و از خودگذشتگی گرفت اما گام برداشتن به عنوان زائر امام حسین(ع) در مسیر راهپیمایی نیز می تواند سطحی از مولفه های بارز آن حادثه عظیم را پیش روی ما قرار دهد ،که بخش ویژه ای از آن را می توان در سخاوت و اخلاص شیعیان عراق براحتی مشاهده کرد.
منبع : جوان آنلاين
