به گزارش مشرق، داریوش جهان پیما در مورد دام سالم اظهار داشت: هرگونه تغییر رنگ در ادرار و مدفوع دام، خارج شدن ترشح از بینی، دهان و چشم و عدم تعادل در راه رفتن نشانه وجود بیماری است و هموطنان از خرید این دام‌ها اجتناب کنند.
این دامپزشک تأکید کرد: ذبح دام باید با حضور ناظرین بهداشتی صورت گیرد و در ایام خاص، کشتارگاه‌هایی به صورت رایگان خدمات مربوط به کشتار دام سالم را ارائه می دهند.
وی ادامه داد: مطمئنا محیط‌هایی مانند کنار خیابان، کنار جوی آب و باغات برای ذبح دام مناسب نیستند، چرا که امکان دسترسی جانواران موذی مانند موش را به دام آسان می کند. ضمن اینکه با این کار، آلودگی در محیط منتشر می شود و رها سازی دام ذبح شده و ترشح دام در محیط می تواند کانون تکثیر میکروب ها و باکتری هایی باشد که ابتلا به بیماری های عفونی را به دنبال دارد.
دامپزشک در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه در کشتارهای صنعتی از خون دام چه مواردی استحصال می شود، گفت: کشتارگاه ها مجهز به چند تأسیسات هستند. یک مورد تأسیساتی است که ترشحات حاصل از دام مانند خون، ادرار، محتویات شکمیه و گوشت های مانده که قابل استفاده نیستند را در محل تبدیل ضایعات به پودر گوشت و پودر خون تبدیل می کنند. این موارد سرمایه ملی محسوب می شوند و آنچه به عنوان فاضلاب می ماند و همچنین آب باقی مانده برای سیراب سازی مزارع کشاورزی موثر است.
جهان پیما افزود: دامی که تحت استرس است باید 48 ساعت در آرامش قرار داده شود تا مواد شیمیایی نامبرده از بدن او دفع شود. گوشت دام که در شرایط استرس است، قابل استفاده نیست.
این دامپزشک ادامه داد: 24 ساعت زمان لازم است تا تغییرات شیمیایی ایجاد شده باعث اسیدی شدن گوشت دام شود. اسیدی شدن محیط گوشت باعث از بین رفتن عوامل میکروبی و پاتوژن یا بیماری زا می شود. اگر دام سالم باشد گوشتی که استحصال می شود، استریل است. حال اگر شرایط ذبح خوب باشد، اما محیط نامناسب باشد یا مراحل پوست کندن دام مناسب نباشد، گوشت آلوده می شود و ایجاد بیماری می‌کند.
وی در توضیح منع مصرف گوشت متذکر شد: در معاینه به احشاء دام مثل قلب، ریه، کبد، کلیه و تغییرات آنها توجه می شود. لذا از جمع بندی روی لاشه قضاوت می کنند که آیا لاشه و احشاء قابل مصرف هست یا خیر. ممکن است قسمتی از آنها قابل مصرف باشد. از آنجایی که ما بیماری های مشترک بین انسان و دام را داریم به ریه لاشه توجه می کنیم.
این دامپزشک بیان کرد: هر نوع کیست در ریه باعث عدم قابلیت مصرف می شود. اگر قسمت‌هایی از ریه پر رنگ تر شده، سفت شده، یا قوام ریه از بین رفته، اگر منتشر هست که کل ریه باید حذف شود. اگر قسمتی از آن مشکل دارد، آن قسمت برداشته می شود.
جهان پیما ادامه داد: در کبد، اگر نقاط سفید منتشر وجود دارد، کیست های مختلف یا حتی یک کیست دیده شود، قابل مصرف نیست. کبد باید باز شود و از قسمت شکمی مشاهده شود. اگر داخل مجاری صفراوی ترشحات سبز رنگ دیده شود، قابل مصرف نیست. با شکاف در کبد انواع انگل ها دیده می شود. با حرکت انگل ها در کبد، ایجاد مسیر سفید رنگ سفت را می کند که آن هم نشان دهنده آلوده بودن کبد است. در قلب و کلیه ها هم همین موارد وجود دارد.
وی در رابطه با بیماری های مشترک انسان و دام در پایان خاطرنشان کرد: بیماری های انگلی، تب مالت، کیست هیداتیک با شرایط خاص، بیش از 800 بیماری مشترک بین انسان و دام وجود دارد که مکانسیم های مختلفی را در انتقال بیماری دارند. بیماری های مختلفی از طریق تماس با ترشحات دام، خود دام زنده و تماس با لاشه ایجاد می شود.
این دامپزشک تأکید کرد: ذبح دام باید با حضور ناظرین بهداشتی صورت گیرد و در ایام خاص، کشتارگاه‌هایی به صورت رایگان خدمات مربوط به کشتار دام سالم را ارائه می دهند.
وی ادامه داد: مطمئنا محیط‌هایی مانند کنار خیابان، کنار جوی آب و باغات برای ذبح دام مناسب نیستند، چرا که امکان دسترسی جانواران موذی مانند موش را به دام آسان می کند. ضمن اینکه با این کار، آلودگی در محیط منتشر می شود و رها سازی دام ذبح شده و ترشح دام در محیط می تواند کانون تکثیر میکروب ها و باکتری هایی باشد که ابتلا به بیماری های عفونی را به دنبال دارد.
دامپزشک در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه در کشتارهای صنعتی از خون دام چه مواردی استحصال می شود، گفت: کشتارگاه ها مجهز به چند تأسیسات هستند. یک مورد تأسیساتی است که ترشحات حاصل از دام مانند خون، ادرار، محتویات شکمیه و گوشت های مانده که قابل استفاده نیستند را در محل تبدیل ضایعات به پودر گوشت و پودر خون تبدیل می کنند. این موارد سرمایه ملی محسوب می شوند و آنچه به عنوان فاضلاب می ماند و همچنین آب باقی مانده برای سیراب سازی مزارع کشاورزی موثر است.
جهان پیما افزود: دامی که تحت استرس است باید 48 ساعت در آرامش قرار داده شود تا مواد شیمیایی نامبرده از بدن او دفع شود. گوشت دام که در شرایط استرس است، قابل استفاده نیست.
این دامپزشک ادامه داد: 24 ساعت زمان لازم است تا تغییرات شیمیایی ایجاد شده باعث اسیدی شدن گوشت دام شود. اسیدی شدن محیط گوشت باعث از بین رفتن عوامل میکروبی و پاتوژن یا بیماری زا می شود. اگر دام سالم باشد گوشتی که استحصال می شود، استریل است. حال اگر شرایط ذبح خوب باشد، اما محیط نامناسب باشد یا مراحل پوست کندن دام مناسب نباشد، گوشت آلوده می شود و ایجاد بیماری می‌کند.
وی در توضیح منع مصرف گوشت متذکر شد: در معاینه به احشاء دام مثل قلب، ریه، کبد، کلیه و تغییرات آنها توجه می شود. لذا از جمع بندی روی لاشه قضاوت می کنند که آیا لاشه و احشاء قابل مصرف هست یا خیر. ممکن است قسمتی از آنها قابل مصرف باشد. از آنجایی که ما بیماری های مشترک بین انسان و دام را داریم به ریه لاشه توجه می کنیم.
این دامپزشک بیان کرد: هر نوع کیست در ریه باعث عدم قابلیت مصرف می شود. اگر قسمت‌هایی از ریه پر رنگ تر شده، سفت شده، یا قوام ریه از بین رفته، اگر منتشر هست که کل ریه باید حذف شود. اگر قسمتی از آن مشکل دارد، آن قسمت برداشته می شود.
جهان پیما ادامه داد: در کبد، اگر نقاط سفید منتشر وجود دارد، کیست های مختلف یا حتی یک کیست دیده شود، قابل مصرف نیست. کبد باید باز شود و از قسمت شکمی مشاهده شود. اگر داخل مجاری صفراوی ترشحات سبز رنگ دیده شود، قابل مصرف نیست. با شکاف در کبد انواع انگل ها دیده می شود. با حرکت انگل ها در کبد، ایجاد مسیر سفید رنگ سفت را می کند که آن هم نشان دهنده آلوده بودن کبد است. در قلب و کلیه ها هم همین موارد وجود دارد.
وی در رابطه با بیماری های مشترک انسان و دام در پایان خاطرنشان کرد: بیماری های انگلی، تب مالت، کیست هیداتیک با شرایط خاص، بیش از 800 بیماری مشترک بین انسان و دام وجود دارد که مکانسیم های مختلفی را در انتقال بیماری دارند. بیماری های مختلفی از طریق تماس با ترشحات دام، خود دام زنده و تماس با لاشه ایجاد می شود.
