به گزارش مشرق، به گفته تیل، این زبان، پیراهان است که زبان گفتگوی شکارچیان پیراها ساکن آمازون محسوب می شود.
 
پیراهان یکی از آهنگین ترین زبان‌هاست و به عبارت دیگر برای معانی متفاوت از بلندی صدا استفاده می کنند. مثلا کلمه دوست و دشمن به زبان پیراهانی به یک شکل نوشته می شود اما به طرز متفاوت تلفظ می شود.
 
ضمنا در این زبان می توان صحبت کرد، آواز خواند و سوت زد. مردها از سوت زدن موقع شکار استفاده می کنند تا اطلاعات را با دوستانشان در میان بگذارند و در عین حال حیوانات را فراری ندهند. برای این زبان کمترین تعداد حروف تعبیه شده است (سه حرف صدادار و هشت حرف بی صدا)‌ در زبان پیراهان عملا اعداد و کلمات مختص رنگ وجود ندارند. تعداد با یکی از سه کلمه (چند، کمی بیشتر، زیاد)‌مشخص می شود اما این کلمات اعداد را معین نمی کنند.
 
اگر باید در مورد رنگ صحبت شود آنوقت برای این کار از کلماتی استفاده می کنند که این رنگ ها را دارند (‌خون — قرمز، یا برگ — سبز). همچنین افعال در این زبان ، زمان ندارند.

 

منبع: اسپوتنیک