احزاب کردی تاکید کردند در شرایطی که اوضاع منطقه کردستان عراق اجازه استقلال را به آن نمی دهد، بارزانی همچنان خواهان جدایی منطقه کردستان عراق از خاک این کشور است.
دلایل اصلی اختلاف در داخل کردستان عراق در وهله نخست انحصار طلبی حزب بارزانی در سیطره بر قدرت و تلاش او برای تحمیل اراده سیاسی بر دیگر احزاب و همچنین وخامت اوضاع اقتصادی این منطقه است.
«ریزان شیخ دلیر مصطفی»، عضو اتحادیه میهنی کردستان عراق در عراق اظهار داشت: اختلافات موجود در داخل منطقه کردستان عراق در بین رهبران سیاسی و بخصوص بین احزاب و ناشی از تعطیلی پارلمان است.
وی افزود: اوضاع اقتصادی وخیم در منطقه کردستان عراق هم به حدی رسیده که کارمندان چند ماهی است حقوق خود را دریافت نکرده اند.
«عالیه نصیف»، نماینده همپیمانی ملی عراق در بغداد با بیان اینکه موضوع استقلال و جدایی کردستان عراق فقط مصرف داخلی دارد و برای صدور بحران داخلی به خارج مطرح می شود، اظهار داشت: بارزانی برای سرپوش گذاشتن بر دیکتاتوری و فساد خود شامل سرقت بیت المال کردها و توطئه هایش در میزبانی از قانون شکنان، سرقت نفت عراق و حذف شرکای خود در منطقه از عواید گذرگاه های مرزی، همواره از استقلال منطقه کردستان عراق سخن می گوید.
نماینده عراقی تاکید کرد: اظهارات بارزانی درباره جدایی کردستان عراق مانور متقلبانه برای سرپوش گذاشتن بر رفتارهایش است.
وی افزود: شرکای کُرد بارزانی دیدگاه صریحی نسبت به وی دارند و اینکه آنها می دانند که رئیس کردستان عراق برای سرقت پول هایشان نقشه می کشد.
نصیف گفت: بیشتر سیاستمداران اتحادیه میهنی کردستان یا جنبش تغییر از نبود بودجه شفاف برای واردات کردستان یا مخارج آن ابراز تاسف می کنند چون اختیار همه آنها به دست مسعود بارزانی است.
نماینده عراقی تاکید کرد: اگر بارزانی مایل به استقلال کردستان بود ما حمایت می کردیم چون در حال حاضر سیاست های منطقه کردستان عراق مثل یک نظام کنفدرالی و نه فدرالی است به این معنا که دستگاه قضایی بغداد نمی تواند به کردستان ورود کند یا دفاتر نظارت امکان ورود به کردستان را ندارند و هیچ کارمندی از دیگری استان های عراق امکان ورود به کردستان را ندارد و حتی شهروند عراقی از دیگر استان ها نمی تواند بدون موافقت کردستان عراق وارد این منطقه شود اینها رفتارهای غیرقابل قبولی است که نشانه کنفدرالی بودن منطقه کردستان عراق است بنابراین اگر بارزانی خواهان استقلال است باید مستقل باشد.
مسعود بارزانی برای اولین بار اعلام کرد برای کناره گیری از قدرت و تعیین رئیس موقت کردستان تا زمان برگزاری انتخابات،آمادگی دارد.
این اظهارات بارزانی اگر چه برای دیگران غافلگیر کننده بود اما پس از آن
بیان شد که دامنه بحران در کردستان که از دو سال پیش روند رو به رشدی پیدا
کرده است به اوج رسید، تا جایی که ساکنان سلیمانیه با حضور در تظاهراتی
باشکوه، به شرایط موجود و سیاست های بارزانی اعتراض کردند.
بارزانی که در ده ماه گذشته، یکی پس از دیگری نقاط قوت خود را از دست داد ،
زمانی مشکلاتش بیشتر شد که کردستان با بحران اقتصادی شدید روبرو شد تا این
امر موجب تاخیر در پرداخت حقوق کارکنان و در ادامه کاهش محبوبیت مردمی
بارزانی در کردستان شود.
آغاز بحران در کردستان به اواسط سال 2015 یعنی به زمانی باز می گردد که
تظاهرات مردمی در مخالفت با تلاش های بارزانی برای تمدید دوران ریاستش بر
کردستان سرکوب شد و در ادامه بارزانی به سیاست های حذفی علیه جنبش تغییر در
کردستان روی آورد.
بارزانی وقتی برای حذف اعضای جنبش تغییر در کردستان اقدام کرد که اعضای این جنبش او را عامل سرکوب اعتراضات معرفی کردند.
او پس از طرح این اتهامات به رئیس پارلمان کردستان که از حزب تغییر بود و
همچنین به نمایندگان حزب تغییر اجازه نداد وارد اربیل شوند اما این اقدام
نه تنها هم پیمانانش را به حمایت از او ترغیب نکرد بلکه برخی از هم
پیمانانش را به سمت اتحادیه میهنی کردستان سوق داد تا از این حزب بخواهند
با جنبش تغییر برای مقابله با سیاست های حذفی بارزانی ائتلاف کند ضمن اینکه
در همین ایام جماعت اسلامی کردستان نیز نشست های خود را با حزب بارزانی
تعلیق کرد.
از دو سال پیش تاکنون شرایط در کردستان به سمت بدتر شدن پیش می رود و به
نظرمی رسد اعلام آمادگی بارزانی برای کناره گیری از قدرت نقطه تحول جدیدی
در کردستان و به نوعی اعتراف رئیس کردستان به از دست دادن نفوذش در این
منطقه به شمار آید، البته ممکن است دیدگاه برخی کارشناسان دیگر نیز که
اعلام آمادگی بارزانی برای کناره گیری از قدرت را نوعی مانور سیاسی خوانده
اند درست باشد،
این کارشناسان اعلام آمادگی بارزانی برای کناره گیری را مانوری سیاسی با هدف کاستن از خشم و غضب افکار عمومی خوانده و افزوده اند، او می خواهد با این مانور خواسته های افکار عمومی از هیئت حاکم بر کردستان را به تاخیر بیندازد زیرا می داند در شرایط کنونی کسی حاضر نیست ریاست موقت کردستان را قبول کند.