به گزارش مشرق، منابع خبری عراقی روز گذشته خبر از اصابت یک فروند راکت هدایت شونده لیزری به مقر فرماندهان حشد الشعبی در موصل دادند که منجر به زخمی شدن چند نفر شد.
طبق ادعای این منابع، پس از بررسی های به عمل آمده، مشخص شد که این راکت از سوی تروریستهای تکفیری شلیک نشده است زیرا فناوری شلیک آن اعم از سکوی پرتاب راکت و ایستگاه تابش لیزر و خود راکت در اختیار این گروهها نیست.
بر این اساس، احتمال شلیک آن از سوی گروه موسوم به ائتلاف مقابله با داعش به رهبری آمریکا قوت گرفته است. چند استدلال این احتمال را تائید می کند:
۱. خروج عراق از حلقه کشورهایی که در راستای منافع آمریکا و غرب و همپیمانان منطقه ای آنها نقش آفرینی می کردند، موجبات ناخرسندی و واکنش متقابل آنها در راستای تضعیف دولت مرکزی و تا حد امکان بازگرداندن معادلات داخلی و توزیع قدرت در این کشور به وضعیت قبل از سال ۲۰۰۳ را فراهم آورده است.
لذا از دید این بازیگران، همه ابزارهایی که سبب افزایش توان و انسجام دولت مرکزی و همپیمانان راهبردی آن شود، هم به صورت نرم (رسانه و تبلیغات) و هم به صورت سخت (نظامی و ترور و ...) باید تضعیف و منهدم شود. از جمله ابزارهایی که باعث تقویت دولت مرکزی و حفظ انسجام و یکپارچگی عراق می شود نیروی قدرتمند و کارآمد حشد الشعبی است که یکی از اهداف مورد نظر آمریکا و همپیمانان این کشور است.
لذا بارها شاهد بودیم که در سطح رسانه ای به ویژه در عملیات آزادسازی مناطقی مثل فلوجه و صلاح الدین و ... چگونه آماج تخریب قرار گرفت. و به نظر می رسد با اثبات کارایی و اقتدار حشد الشعبی، این تقابل وارد فاز نظامی هم شده است.
۲. پس از تصویب قانون رسمیت بخشی به حشد الشعبی در پارلمان و الحاق آن به نیروی نظامی رسمی کشور عراق، مرحله تبدیل حشد الشعبی به مجموعه ای رسمی و کارآمد و تاثیرگذار در منطقه همانند سپاه پاسداران کلید خورده است.
چنین نیرویی که دارای پشتوانه قانونی و دولت باشد یکی از موانع مهم و جدی بر سر راه آمریکا و همپیمانانش در رسیدن به اهداف خود در منطقه به ویژه در مهار انقلاب اسلامی و مقابله با نفود و توسعه جمهوری اسلامی ایران است. لذا از نگاه آنها حذف فرماندهان و چهره های مهم و موثر باید در دستور کار قرار گیرد تا در مراحل بعدی تبدیل به وزنه های قابل توجهی نشود.
۳. قبلا نیز بارها مشاهده شده است که آمریکا در مبارزه با تروریسم چندان جدی نیست و در جاهایی هم حتی از کمک کردن به تروریستهای تکفیری ابایی ندارد. آمریکا از این سیاست یک بام و دو هوای خود به توازن قوا و متعادل سازی توان بازیگران منطقه یاد می کند.
در این مرحله که دست برتر میدانی در موصل در دست دولت عراق و نیروهای مقاومت است، به نظر می رسد که آمریکا دوباره دست به این سیاست زده است تا جان دوباره ای به تروریستهای در حال نابودی ببخشد.
طبق ادعای این منابع، پس از بررسی های به عمل آمده، مشخص شد که این راکت از سوی تروریستهای تکفیری شلیک نشده است زیرا فناوری شلیک آن اعم از سکوی پرتاب راکت و ایستگاه تابش لیزر و خود راکت در اختیار این گروهها نیست.
بر این اساس، احتمال شلیک آن از سوی گروه موسوم به ائتلاف مقابله با داعش به رهبری آمریکا قوت گرفته است. چند استدلال این احتمال را تائید می کند:
۱. خروج عراق از حلقه کشورهایی که در راستای منافع آمریکا و غرب و همپیمانان منطقه ای آنها نقش آفرینی می کردند، موجبات ناخرسندی و واکنش متقابل آنها در راستای تضعیف دولت مرکزی و تا حد امکان بازگرداندن معادلات داخلی و توزیع قدرت در این کشور به وضعیت قبل از سال ۲۰۰۳ را فراهم آورده است.
لذا از دید این بازیگران، همه ابزارهایی که سبب افزایش توان و انسجام دولت مرکزی و همپیمانان راهبردی آن شود، هم به صورت نرم (رسانه و تبلیغات) و هم به صورت سخت (نظامی و ترور و ...) باید تضعیف و منهدم شود. از جمله ابزارهایی که باعث تقویت دولت مرکزی و حفظ انسجام و یکپارچگی عراق می شود نیروی قدرتمند و کارآمد حشد الشعبی است که یکی از اهداف مورد نظر آمریکا و همپیمانان این کشور است.
لذا بارها شاهد بودیم که در سطح رسانه ای به ویژه در عملیات آزادسازی مناطقی مثل فلوجه و صلاح الدین و ... چگونه آماج تخریب قرار گرفت. و به نظر می رسد با اثبات کارایی و اقتدار حشد الشعبی، این تقابل وارد فاز نظامی هم شده است.
۲. پس از تصویب قانون رسمیت بخشی به حشد الشعبی در پارلمان و الحاق آن به نیروی نظامی رسمی کشور عراق، مرحله تبدیل حشد الشعبی به مجموعه ای رسمی و کارآمد و تاثیرگذار در منطقه همانند سپاه پاسداران کلید خورده است.
چنین نیرویی که دارای پشتوانه قانونی و دولت باشد یکی از موانع مهم و جدی بر سر راه آمریکا و همپیمانانش در رسیدن به اهداف خود در منطقه به ویژه در مهار انقلاب اسلامی و مقابله با نفود و توسعه جمهوری اسلامی ایران است. لذا از نگاه آنها حذف فرماندهان و چهره های مهم و موثر باید در دستور کار قرار گیرد تا در مراحل بعدی تبدیل به وزنه های قابل توجهی نشود.
۳. قبلا نیز بارها مشاهده شده است که آمریکا در مبارزه با تروریسم چندان جدی نیست و در جاهایی هم حتی از کمک کردن به تروریستهای تکفیری ابایی ندارد. آمریکا از این سیاست یک بام و دو هوای خود به توازن قوا و متعادل سازی توان بازیگران منطقه یاد می کند.
در این مرحله که دست برتر میدانی در موصل در دست دولت عراق و نیروهای مقاومت است، به نظر می رسد که آمریکا دوباره دست به این سیاست زده است تا جان دوباره ای به تروریستهای در حال نابودی ببخشد.
