"آندره آناستازی" از ایتالیا، "مارسلو مندز" از برزیل و "رادوستین استویچف" از بلغارستان سه مربی هستند که فدراسیون والیبال برای سرمربی گری تیم ملی با آن ها مذاکره می کند. البته به نظر می رسد فدراسیون صحبت های ابتدایی را با این مربیان انجام داده است. هر سه مربی در حال حاضر در تیم های باشگاهی مشغول به کار هستند. آناستازی با تیم لوتوس گدانسک لهستان، مندز با تیم سادا کروزیروی برزیل و استویچف هم با تیم ترنتینو ایتالیا قرارداد دارد.
در واقع همان مشکلی را که لوزانو بعد از انتخابش به عنوان سرمربی تیم ملی داشت، این مربیان هم دارند. باید شرایط قرارداد این مربیان با تیم های باشگاهی شان در نظر گرفته شود تا در نهایت سیچلو مجبور نشود که به تنهایی لیگ ایران را زیرنظر بگیرد و سرمربی منتخب نیز فیلم های لیگ را نگاه کند.
آندره آناستازی
آندره آناستازی ایتالیایی متولد ۱۹۶۰ جزو بهترین مربیان والیبال جهان به شمار می رود. او در دوران بازیکنی خود نیز افتخارات زیادی را به دست آورده است. آناستازی که سابقه ۱۴۱ بازی ملی را در کارنامه خود دارد، با تیم ملی ایتالیا قهرمانی جهان در سال ۱۹۹۰، قهرمانی اروپا در سال ۱۹۸۹ و قهرمانی دو لیگ جهانی در سال های ۱۹۹۰ و ۱۹۹۱ را به دست آورده است. اولین تیم باشگاهی که او مربی گری آن را برعهده گرفت، برشا بود که در سال های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵ در این باشگاه حضور داشت. او در سال ۱۹۹۹ همراه با تیم ملی ایتالیا این بار به عنوان مربی قهرمان اروپا و قهرمان لیگ جهانی شد. آناستازی ۱۳ مقام را با تیم های ملی سه کشور کسب کرده است و از این حیث جزو مربیان پرافتخار والیبال جهان به شمار می رود.
۲ طلای لیگ جهانی با ایتالیا، یک نقره و یک برنز لیگ جهانی با ایتالیا، ۲ طلا و یک نقره قهرمانی اروپا با تیم ملی ایتالیا، برنز المپیک با تیم ملی ایتالیا، نقره جام جهانی با تیم ملی ایتالیا، یک طلا و یک برنز لیگ جهانی با تیم ملی لهستان، طلای قهرمانی اروپا با لهستان و یک قهرمانی با تیم ملی اسپانیا در اروپا افتخارات پرتعداد آناستازی با تیم های ملی است. او که هم اکنون سرمربی تیم گدانسک لهستان است، در سال ۲۰۱۵ با این تیم قهرمانی جام حذفی لهستان، نایب قهرمانی پلاس لیگا و قهرمان سوپرجام لهستان را کسب کرد.
با توجه به شباهت اخلاقی آناستازی با ولاسکو و تجربه موفق کار با مربیان با نظم به نظر می رسد حضور آناستازی بیش از سه گزینه دیگر به نفع والیبال ایران است. کواچ و لوزانو ثابت کردند که بازیکنان ایران با مربیان جدی و سخت‌گیر بهتر کار می کنند. ویژگی هایی که در آناستازی هم به چشم می خورد. او بعد از رفتن ولاسکو نیز به عنوان یکی از گزینه های سرمربیگری تیم ملی ایران مطرح بود اما شرایط برای حضور او در تیم ملی مهیا نشد. اتفاقی که شاید این بار هم رخ بدهد و اعلام مذاکره با او تنها به خاطر نام بزرگش باشد نه حضورش در تیم ملی ایران.
رادوستین استویچف
مربی ۴۷ ساله و بلغارستانی به مانند آناستازی و مندز جزو کاندیداهای سرمربی گری تیم ملی لهستان هم به شمار می رود و مسئولان ایران هم تمایل نشان دادند که با این مربی کار کنند. این مربی در حال حاضر در تیم باشگاهی "ترنتینو" ایتالیا فعالیت می کند. او از سال ۲۰۰۳ فعالیت خود به عنوان مربی را با حضور در تیم "اسلاویا صوفیا" آغاز کرد. استویچف بعد از مربیگری در سه تیم باشگاهی به عنوان سرمربی تیم ملی بلغارستان انتخاب شد. او سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ به عنوان سرمربی این کشور کار کرد.
افتخارات او مربوط به تیم های باشگاهی است. مهم ترین عناوین او قهرمانی جام باشگاه های جهان در سال های ۲۰۰۹، ۲۰۱۱ ، ۲۰۱۲ همراه با تیم ترنتینو ایتالیا است. او هم چنین سه قهرمانی ، یک نایب قهرمان و یک مقام سوم جام باشگاه های اروپا را با این تیم ایتالیایی به دست آورده است. استویچف در دوران بازیکنی خود پاسور تیم ملی بلغارستان بود.
در صورت انتخاب استویچف به عنوان سرمربی تیم ملی ایران، او برای دومین بار سکان دار یک تیم ملی می شود. تجربه ای که شاید از حضورش در تیم ملی بلغارستان نیز سخت تر باشد و آزمون سختی برایش باشد.
مارسلو مندس
به نظر می رسد حضور آرژانتینی ها در والیبال ایران تمامی ندارد و مندس آرژانتینی، این شانس را دارد که بعد از ولاسکو، لوزانو و البته سیچلو چهارمین آرژانتینی باشد که روی نیمکت تیم ملی والیبال ایران می نشیند. "مندس" هم به مانند استویچف در رقابت های جام باشگاه های جهان وبه عنوان مربی افتخار کسب کرده است. او در سال های ۲۰۱۳،۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ همراه با سادا کروزیرو برزیل قهرمان جام باشگاه های جهان شد. نام او به عنوان یک آرژانتینی همواره در برزیل وجود داشته است و حتی برخی رسانه ها اعلام کردند که نیمی از مندز برزیلی و نیم دیگر او آرژانتینی است.
باید منتظر ماند و دید فدراسیون والیبال ایران با کدام یک از این گزینه ها به توافق می رسد. آیا نام های دیگری هم به این اسامی اضافه می شوند؟ در روزهای گذشته صحبت از آلکنو و حتی رزنده نیز به میان آمد اما تنهانام بزرگی که بعد از اعلام رسمی فدراسیون در لیست کاندیداهای نشستن روی نیمکت تیم ملی وجود دارد آناستازی است. خوآن مانوئل سیچلو هم گزینه دیگری است که هرچند در میان این اسامی جایی ندارد اما نمی توان روی نام او خط قرمز کشید چراکه اتفاق های غیرقابل پیش بینی همیشه رخ می دهد و شاید تغییر نظر فدراسیون سوی سیچلو باشد. موضوعی که در چند هفته اخیر هم به آن اشاره شد که سایه سیچلو نزدیک نیمکت تیم ملی است.
