به گزارش مشرق، وبگاه خبری_تحلیلی «پلیتیکو» در گزارشی به روابط دیرینه و نزدیک افرادی اشاره کرد که اکنون به عنوان گزینه‌های اصلی دونالد ترامپ برای سمت وزارت خارجه معرفی شده‌اند.
در این گزارش که به قلم «دانیل بنیامین» نگاشته شده، آمده است: در میان نامزدهای احتمالی کابینه جدید دولت آمریکا موارد متعددی از همسویی آنها با گروه‌های تروریست وجود دارد. نامزدهایی که دونالد ترامپ تازه‌انتخاب‌شده برای سمت وزارت خارجه و دیگر مناصب رده‌بالای دولت خود درنظر گرفته افرادی هستند که با گروه وحشی و نامانوس مجاهدین خلق (منافقین) لابی داشته‌اند. دست این گروه به خون صدها آمریکایی و هزاران ایرانی آلوده بوده و طی دهه‌های 80 و 90 میلادی نیز با صدام همکاری داشتند.
شاید بتوان یکی از شناخته‌شده‌ترین هواداران این گروه را «رودی جولیانی» شهردار سابق نیویورک دانست که اکنون نامش در لیست ترامپ برای تصدی وزارت خارجه و همچنین مدیریت مرکز اطلاعات ملی قرار گرفته است.
ارتباط جولیانی با این گروه و فعالیت‌های تجاری بین‌المللی وی این وابستگی را به رسانه‌ها نیز کشیده است. وی مبلغ 20 هزار دلار یا بیشتر را برای حضوری کوتاه در این گروه و لابی‌گری به منظور خروج نام آنها از لیست گروه‌های تروریستی وزارت خارجه آمریکا دریافت کرده است. «جان بولتون» سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل گزینه دیگر ترامپ برای وزارت خارجه است. او نیز در حمایت از مجاهدین خلق همسو با جولیانی بوده است. گزینه سوم نیز «نیوت گینگریچ» است.
«ایلین چائو» وزیر کار سابق (و همسر میچ مک‌کانل رهبر اکثریت سنا) نیز که اخیرا دیداری اعلام‌نشده با ترامپ در باشگاه گلف وی در نیوجرسی داشت هم ارتباطاتی مالی با گروهک منافقین دارد. رسانه‌ها حمایت جولیانی و دیگر افراد ذکرشده از گروهک منافقین را نوعی کنجکاوی یا لغزش می‌نامند، چراکه در سال 2012 نام این گروه از لیست تروریستی وزارت خارجه آمریکا خارج شد. حامیان این گروه بی‌توجهی نگران‌کننده‌ای درباره گذشته گروه و اصول اساسی سیاست ضدتروریسم آمریکا از خود نشان می‌دهند. این مورد در خصوص جولیانی نمود بارزتری دارد.
این شهردار آمریکایی تظاهر می‌کند سربازی رومی است که علیه «تروریسم اسلام رادیکال» جنگیده و درباره باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا نیز گفته است: «باور نمی‌کنم که او آمریکایی‌ها را دوست داشته باشد.» این در حالی است که جولیانی خود همنشین تروریست‌های مارکسیستی است که قاتل آمریکایی‌ها بودهاند.
اعضای مجاهدین خلق از همان ابتدا نیز حامی خشونت بودهاند. در میان عملیات‌های تروریستی فراوانی که مجاهدین خلق در دهه 70 انجام دادند می‌توان به بمب‌گذاری و تیراندازی مستقیم به نظامیان آمریکایی مستقر در ایران اشاره کرد. تلاش برای ربوده سفیر آمریکا در تهران، تلاش برای ترور یکی از فرماندهان آمریکایی در ایران و همچنین حمله به نمایندگی‌های جنرال‌موتورز، شل، پپسی، هواپیمایی پان‌امریکن و چند مورد دیگر نیز در فهرست اقدامات این گروه قرار دارد. با پیروزی انقلاب اسلامی، مجاهدین خلق به گروهی تندرو برای براندازی حکومت ایران بدل شد. آیت‌الله خمینی رهبر انقلاب ایران با تردید به این گروه، دست اعضای آن را از دولت کوتاه کرد؛ منافقین نیز علیه نظام دست به اسلحه شدند.
پیش از فرار اعضای ارشد این گروه به پاریس در سال 1981، چندین بمب‌گذاری در تهران انجام گرفت که تنها در یکی از این عملیات‌ها بیش از 70 تن از مسئولین ایرانی از جمله آیت‌الله بهشتی کشته شد. در سال 1986، بیش از 7 هزار عضو گروه به عراق منتقل شدند؛ این افراد طی جنگ عراق علیه ایران در خدمت صدام قرار داشتند. سازمان مجاهدین خلق که از سوی دولت صدام مسلح شده بود، از کشتار 50 هزار سرباز ایرانی در مدت جنگ خبر داد. پس از پایان جنگ نیز این گروه به انجام حملات تروریستی علیه ایران در داخل و خارج از این کشور پرداخت.
پس از جنگ خلیج‌فارس در سال 1990، گروه در سرکوب خونین شیعیان و خیزش کردهای عراقی توسط صدام مشارکت نمود. در آوریل 1992، اعضای این گروه حمله به سفارتخانه‌های ایران در 13 کشور دنیا را اجرایی نمودند. یکی از این حملات، حمله به نمایندگی ایران در سازمان ملل بود. این حمله مجاهدین خلق را هم در کنار القاعده و چند گروه تروریستی دیگر، از جمله سازمان‌های تروریستی بین المللی فعالی قرار داد که در خاک ایالات‌متحده عملیات انجام می‌دادند. در سال 1997، این گروه در صدر لیست بدترین سازمان‌های تروریستی خارجی وزارت خارجه آمریکا قرار گرفت. گرچه آمریکایی‌ها شناخت چندانی از این گروه نداشتند اما مجاهدین خلق در مقایسه با سایر گروه‌های تروریستی موجود در لیست آمریکایی‌های بیشتری را به قتل رسانده بود. بر اساس قانون آمریکا، افرادی که تامین‌کننده «منابع مالی» برای این گروه‌های تروریستی بودهاند باید تحت‌تعقیب قرار گیرند.
قرارگیری نام مجاهدین خلق در لیست تروریستی آمریکا تاکیدی بر یکی از اصول اساسی سیاست ضدتروریستی آمریکا نیز بود؛ اینکه هدف یک خشونت تروریستی مهم نیست، کشتار افراد بی‌گناه برای پیشبرد مقاصد سیاسی همواره نادرست است. این سیاست در تمامی دولت‌های جمهور‌ی‌خواه و دموکرات پیگیری شده و دولت جورج بوش با حمله خود به عراق در سال 2003 و نابودی مأمن ساخته‌شده برای مجاهدین خلق توسط صدام، این پایبندی به مبارزه با تروریسم بین‌المللی را نشان داد. گروه در جریان این حمله، تمامی تسلیحات خود را به ارتش آمریکا تسلیم و تمامی اعضا و پرسنل خود را در کمپ اشرف واقع در 40 مایلی بغداد مستقر نمود.
«دونالد رامسفلد» وزیر دفاع وقت بدون ارائه توضیحی اعلام کرد که براساس کنوانسیون ژنو، اعضای یک سازمان تروریستی خارجی افراد «تحت محافظت» محسوب می‌شوند. از همین زمان، محافظت‌های نامتعارف ارتش ایالات‌متحده از اردوگاه اشرف تا سال 2009 آغاز شد. از این سال به بعد، مسئولیت حفاظت از اردوگاه مذکور به نیروهای عراقی واگذار شد. با آغاز عملیات آمریکا در عراق، مجاهدین خلق نیز تلاش برای حضور به عنوان گروه اپوزیسیون مشروع در داخل ایران را از سرگرفت و به حامیان شعار آمریکایی «تغییر حکومت در ایران» پیوست. مریم رجوی، همسر مسعود رجوی سرکرده گروه از پاریس این اقدامات را رهبری می‌کرد.
پول در واشنگتن پاک‌کننده هر گناهی است و پول‌های نقدی که مجاهدین خلق (به مقامات آمریکایی) ارائه دادند مخالفان گروه را راضی نمود. علاوه بر بولتون که از دیرباز حامی تغییر حکومت در ایران بود، گروهی از جمهوری‌خواهان و دموکرات‌های آمریکایی نیز یکباره به حامیان این گروه پیوستند؛ از وزیر امنیت ملی وقت گرفته تا رییس سابق ستاد مشترک ارتش. این مقامات آمریکایی به لابی‌گری با وزارت خارجه و اداره امور قانون‌گذاری در راستای اهداف مجاهدین خلق پرداختند. حامیان این گروه که مبالغ هنگفتی از آن دریافت کرده‌اند مدعی هستند که این مبالغ کمک‌های مردم عادی ایران است که اکنون در تبعید بوده اما خبرهای منتشره حاکی از دریافت مقادیر بسیار زیادی پول از سوی صدام به مجاهدین خلق بود. گزارش‌هایی نیز از کمک مالی اعراب خلیج‌فارس که با ایران دشمن بوده به اعضای مجاهدین خبر می‌داد.
کنگره نیز بر مسأله مجاهدین متمرکز و سایر موضوعات تا حدودی به حاشیه رانده شد. گرایش بسیاری از قانونگذاران کنونی و سابق و اعضای کابینه دولت به سوی این گروه موجب سردرگمی و البته خشم دولت گردید. نهایتا در مارس 2012 و پس از لابی‌گری‌های متعدد نام «سازمان مجاهدین خلق» از لیست سازمان‌های تروریستی خارجی وزارت خارجه حذف شد. در همین سال نیروهای آمریکایی محافظت از کمپ اشرف را به عراق واگذار کرده و دولت نوری مالکی، که دارای روابط نزدیک با تهران بود، نیز خواهان تعطیلی این اردوگاه بود. در ابتدای سال 2009 شبه‌نظامیان شیعه و ارتش عراق در چندین مورد به این اردوگاه حمله کردند. در یکی از این حملات در آوریل 2001، 34 تن از ساکنین اشرف کشته و صدها تن دیگر نیز زخمی شدند. در دوره وزارت خارجه هیلاری کلینتون، جلوگیری از کشتار هرچه بیشتر اعضای مجاهدین خلق در اولویت این وزارت‌خانه قرار گرفت. بااین حال، هیچ کشوری حاضر به اعطای پناهندگی به اعضای یک گروه تروریستی نبود.
نویسنده در انتها تصریح کرد: ارتباط نزدیک با مجاهدین خلق همچنان به عنوان یک راز ادامه دارد. برای برخی مانند بولتون کاملا مشهود است که گروهی مانند مجاهدین می‌تواند در تغییر حکومت در تهران ایفای نقش داشته باشد. این افراد هرگز خدمات مجاهدین خلق به صدام و قتل‌عام سربازان ایرانی را فراموش نمی‌کنند. یکی از تحلیلگران سیاسی اصلاح‌طلب ایرانی در آن زمان در«فایننشال تایمز» نوشت: مجاهدین خلق آینده سیاسی‌ای در ایران ندارند اما آنها به بازویی خطرناک برای خدمت به منافع آمریکا بدل خواهند شد.
با حضور جولیانی یا گینگریچ در کابینه ترامپ گرایش بیشتر به سوی مجاهدین خلق همانند سابق بسیار محتمل است. طبق افشاگری مالی«نیویورک تایمز» جولیانی تنها در یک سال با 124 بار حضور در میان مجاهدین خلق، مبلغ 11.4 میلیون دلار از آنها دریافت کرده است.
