بخش اعلام مواضع وبسایت وزارت امورخارجه جمهوری اسلامی ایران
جستجو بیشتر در سایر منابع اینترنتی بیانگر آنست که وزیر محترم امورخارجه تنها دو واکنش برجامی، آنهم در قبال سوالهای خبرنگاران خارجی داشته است. در مورد نخست محمدجواد ظریف در پاسخ به سؤال یک خبرنگار رومانیایی درخصوص اعلام نتیجه انتخابات ریاستجمهوری آمریکا گفت: ایران و آمریکا روابط سیاسی ندارند، اما آن چه آمریکا به عنوان یک تعهد بین المللی چند جانبه در برجام پذیرفته است را باید اجرا کند.[1]
دومین واکنش برجامی وزیر امورخارجه کشورمان نیز در پاسخ به سؤال خبرنگاری از چک بود که این گونه پاسخ داد: برجام یک توافق چندجانبه متعادل است که به تائید شورای امنیت سازمان ملل رسیده است. ما به همه تعهدات خود عمل کردهایم؛ هرچند که دولت فعلی آمریکا به بخشی از تعهدات خود عمل نکرده است. اینچنین نیست که در صورت عدم پایبندی دیگران گزینههای دیگری نداشته باشیم. ما گزینههای بسیاری داریم.[2]
شاید آخرین جلسه رسمی وزیر محترم امورخارجه که صراحتاً مواضع برجامی دولت در آن مطرح شد، مربوط به جلسه 11 مهرماه مجلس شورای اسلامی بود که فضای پاسخگویی دکتر ظریف در مجلس آنقدر تند و با عصبانیت شد که حتی علی مطهری که ریاست مجلس را در غیاب علی لاریجانی برعهده داشت نسبت به لحن وی انتقاد کرد و ظریف در ادامه مجبور به عذرخواهی از مجلس شد.[3]
در جلسه یکشنبه 11 مهرماه یکی از نمایندگان سؤال کننده اظهار داشت: انتظار این بود که موارد نقض برجام و بدعهدیهای امریکاییها را به صورت شفاف به مجلس میگفتند تا مجلس به کمک وزارت خارجه بیاید. وی افزود: آقای ظریف اشتباه بود که بعد از اجرایی شدن برجام، وقتی جلوی چشم تمام آمریکاییها و اروپاییها تعهد را نقض کردند اما شما فریاد برنیاوردید و ضرب الاجل تعیین نکردید.[4]
در یکماه اخیر و به خصوص هفتههای گذشته، در شرایطی که نمایندگان مجلس سنای آمریکا گامهای خود را برای تحریم مجدد ده سالهای ایران محکمتر برداشتند، وزیر محترم از اعلام موضع صریح و رسمی درباره بدعهدی آمریکا به هردلیلی پرهیز کرده است و تنها در پاسخ به سؤالات خبرنگاران خارجی با اذعان به بدعهدی آمریکاییها بگوید: «ما به همه تعهدات خود عمل کردهایم؛ هرچند که دولت فعلی آمریکا به بخشی از تعهدات خود عمل نکرده است. اینچنین نیست که در صورت عدم پایبندی دیگران گزینههای دیگری نداشته باشیم. ما گزینههای بسیاری داریم».
پنجشنبه شب طرح تمدید 10 ساله قانون
تحریمهای ایران، با 99 رأی مثبت در برابر صفر رأی منفی در سنا به تصویب رسید. حتی
اگر اوباما نیز رأی سنا را وتو کند این طرح باز هم به قانون تبدیل میشود چراکه بیش
از دو سوم در هر دو مجلس به این طرح رأی دادهاند.[5]