سرویس تاریخ مشرق - خاطرات همسر امام خمینی حاوی نکات خانوادگی بسیار زیبایی است که میتواند الگویی برای جوانان در زندگی مشترک باشد. مرحوم خدیجه ثقفی درباره اشعاری که حضرت امام در وصفشان سرودهاند، میگویند: آقا میگفت: یکبار که ارومیه رفته بودم، کنار دریاچه شعرم گُل کرد و این اشعار را سرودم که ابتدای بیت با قاف شروع میشد و حرف اول نیمبیت بعد با قاف و بیت آخر؛ حرف اولش «ن» و نیمبیت بعد «ق» بود. من دو بیت اول و آخر آن را حفظ هستم که گفته بود:
قامتت نازم که از سرو سهی دلکشتر است
نوک مژگانت همی خونریزتر از خنجر است
بقیهاش یادم نیست تا برسد به سطر آخر:
نازپروردی که در بازار حسن و دلبری
قیمت یک طاق ابرویش ز یوسف برتر است
خانم در ادامه میگوید:
آقا برای من سه الی چهار شعر گفته است که اول هر بیت با اسم من شروع شده که مجموعا «قدس ایران» میشود. مثلا این شعر:
قد دلجویت اندر گلشن حسن
یکی سروی است کاندر کاشمر نیست
در آیین من، آب زندگانی
از آن شیریندهن پاکیزهتر نیست
سری کان گوی چوگانت نباشد
به چوگانش زنم آن را که سر نیست
اگر تخم محبت جز تو کارد
ز بیخش برکنم، کان با ثمر نیست
یکایک جمله اعضای نیکوست
به نیکویی تو کس در بشر نیست
«ر» و «الف» را یادم رفته است.
نهال عشقت اندر قلب «هندی»
به غیر از آه و حسرت، بارور نیست
به آقا گفتم حسرت ندارد؛ گفت: «چیز دیگری نتوانستم جور کنم.»[1]
[1]- بانوی انقلاب خدیجهای دیگر (زندگینامه سرکار خانم خدیجه ثقفی همسر امام خمینی ره)، علی ثقفی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، 1393، صص 150-151.