به گزارش خبرنگار جنگ نرم مشرق، اعضاي اين كميته عبارتند بودند از مايكل سينگ از موسسه سياست خاور نزديك واشنگتن، مهدي خلجي پژوهشگر ارشد موسسه سياست خاور نزديك واشنگتن، عليرضا نادر از انديشكده رند، توني بدران پژوهشگر بنياد دفاع از دموكراسي، و جان آلترمن مدير برنامه خاورميانه در مركز مطالعات راهبردي و بين‌المللي. استيو چابوت نيز رياست اين جلسه را برعهده داشت.
مايكل سينگ با اين جملات به جلسه رسميت بخشيد كه رسيدگي به وضعيت كنوني سوريه «نه تنها از لحاظ اخلاقي فوريت دارد بلكه براي منافع ملي آمريكا نيز از اهميت بسزايي برخوردار است.» وي اذعان داشت كه ايالات متحده آمريكا با هدف برجسته‌سازي موارد نقض حقوق بشر در ايران و سوريه بايد اقدامات بيشتري را اتخاذ نمايد و اينكه براي برانگيختن جريان هدفمند مقابله با اين تجاوزات، واشنگتن بايد از روند انتقال قدرت به نظام‌هاي دولتي حمايت كند كه به عقايد و خواسته‌هاي شهروندان احترام مي‌گذارند.
سينگ همچنين افزود كه آمريكا بايد «پرده از خيالات موهومي بردارد كه اين رژيم‌ها بر پايه آنها حكومت مي‌كنند.» سينگ چنين بيان داشت كه بايد به صورت دائم و شفاف بر موارد نقض حقوق بشر در ايران و سوريه بويژه در مورد حقوق فردي تاكيد كرد.
سخنران بعدي جلسه، مهدي خلجي ارزيابي خود را از شرايط موجود چنين برشمرد كه سازمان‌هاي مسئول نقض حقوق بشر در ايران ارتباط نزديكي با برنامه‌هاي نظامي و هسته‌اي دارند. خلجي فهرست افرادي را پيشنهاد داد كه بايد مورد تحريم قرار گيرند از جمله كاركنان دفتر نهاد رهبري و روحانيون.
خلجي معتقد است هر فردي كه تلاش نمايد تا مانع از دسترسي عامه مردم به خدمات اينترنتي و ماهواره‌اي شود بايد مورد تحريم قرار گيرد. وي از دولت آمريكا خواست تا روند اصلاحات دموكراتيك در ايران را تسريع نموده و اثرات مثبت تحريم‌هاي فردي را به نحو بهتري تبليغ كند.
عليرضا نادر نيز در ادامه جلسه گفت: «شرايط در ايران نشان مي‌دهد كه وقوع «بهار پارسي» نيز كاملاً محتمل است.» نادر پيشنهاد داد كه در واقع جنبش سبز به قانون اساسي ايران متعهد است، بنايراين «در نهايت از نظام دولتي حمايت خواهد كرد كه هم‌اكنون با آن مخالف است.»
وي همچنين افزود: «با اينحال، رژيم هنوز از حمايت طرفداران اصلي خود سود مي‌برد و اينكه تمايل واشنگتن به تمركز محض بر برنامه هسته‌اي ايران جبهه طرفداران اصلي نظام را تقويت نموده است كه از دخالت‌هاي آمريكا در امور داخلي ايران طي سي سال گذشته ابراز تنفر و انزجار مي‌كنند. ضمناً، آمريكا بايد تمركز سياست خارجي خود را در قبال ايران با هدف متقاعد ساختن توده مردم تعميق بخشد و به جاي نگراني صرف در مورد منافع آمريكا در خاورميانه نشان دهد كه نگران وضع شهروندان ايران نيز مي‌باشد.»
سپس توني بدران نظرات خود را درباره وضعيت حاكم در ايران و سوريه بيان داشت و اين پرسش را مطرح ساخت كه آيا اعتراض مسالمت‌آميز براي سرنگون ساختن دولت بشار اسد كافي خواهد بود كه ظاهراً توانسته از اين حركت نيز ممانعت به عمل آورد. به‌علاوه، بدران پيشنهاد داد ديگر نبايد تسليم قدرت تركيه شد و اينكه ايالات متحده آمريكا در راستاي متوازن ساختن سياست ايران و ساير بازيگران بايد نقش فعال‌تري را در قبال سوريه اتخاذ نمايد. در پايان وي چنين نتيجه‌گيري كرد كه شرايط حاكم در سوريه را بايد به منزله فرصتي تلقي كرد كه مي‌توان از آن براي كاهش نفوذ ايران در دمشق بهره گرفت.
نهايت اينكه، جان آلترمن مدعي شد كه آمريكا نبايد ناآرامي سياسي در جهان عرب را به عاملي براي بحث و مجادله در داخل ايالات متحده آمريكا تبديل سازد كه به اعتقاد وي اين مسئله مي‌تواند طناب نجات حكومت‌هاي اقتدارگرا باشد.
آلترمن به اعضاي كميته گفت كه آمريكا بايد «به اين وضعيت در كنار ساير دولتهاي منطقه رسيدگي نمايد» زيرا «صداهاي منطقه اعتماد به مراتب بيشتري را در ميان ملت هدف دارند.» خواسته آلترمن اتخاذ سياست مديريتي آرام اما مطمئن بود و بر اين ديدگاه خط بطلان كشيد كه واشنگتن بايد «از پشت سر اين جريان را هدايت نمايد.» او سخنان خود را با اين جمله به پايان رساند كه «وظيفه دشوار اما بدون هياهوی ايجاد ائتلاف بزرگ احتمالاً نتايج بهتري را به دنبال خواهد داشت زيرا محكوم كردن نمادين اما پرسروصداي دولت‌ها به سادگي فروكش خواهند كرد.»
در جلسه كوتاه پرسش و پاسخ، استيو چابوت نماينده ايالت اوهايو از اعضاي كميته خواست تا پيشنهادات خود را در رابطه با رويكرد آمريكا در قبال جمهوري اسلامي ايران مطرح نمايند. نادر گفت كه انزوا به نفع ايران است زيرا فعاليت‌هاي ديپلماتيك دولت ايران را بيشتر درگير نموده و بي‌ثباتي ذاتي حكومت آن را نزد جهانيان فاش خواهد ساخت. وي همچنين پيشنهاد داد كه آمريكا بايد از گفته‌های دولت ايران در مورد نقض حقوق بشر عليه خود آنها استفاده نمايد. خلجي بر استفاده بهينه از ابزارهاي ديپلماسي عمومي براي جلب نظر مردم ايران تاكيد داشت و پيشنهاداتي نظير لغو محدوديت‌هاي صدور ويزا و افزايش بودجه بخش فارسي زبان صداي آمريكا را مطرح نمود.
