چندی است که مساله معرفی گزینه به اصطلاح «پوششی» در کنار حسن روحانی به نقل محافل اصلاح طلبی تبدیل شده است. عده ای بر این باورند که حسن روحانی باید تنها گزینه جریان اصلاحات برای انتخابات باشد اما دیگرانی هم هستند که بر حضور چهره های هم عرض رئیس جمهور تأکید دارند.
محمود واعظی معاون سیاسی حزب اعتدال و توسعه(حزب نزدیک به رئیس جمهور) در مقام مخالفت با طرح گزینه پوششی می گوید: «اگر گروه های همسو، به صورت متمرکز از دکتر روحانی حمایت کنند، تردید در مردم به وجود نمی آید.»
از آن سو چهره هایی مانند عطریانفر و صفایی فراهانی بر این باورند که باید در کنار روحانی، افرادی نظیر «اسحاق جهانگیری» و «محمدعلی نجفی» هم وارد رقابت با رقبا شوند.
دیگرانی از جبهه اصلاح طلبی هم هستند که از «علی مطهری»، «مسعود پزشکیان» و «محمدرضا عارف» به عنوان گزینه های پوششی روحانی نام می برند. اما اساسا چرا موضوع گزینه پوششی از سوی اصلاح طلبان مطرح شده است؟
محمد هاشمی برادر آیت الله هاشمی درباره دلایل طرح این مساله می گوید: «ممکن است از جریان اصولگرایی چندین نفر مانند گذشته کاندیدا شوند و بیایند و در رسانه‌ها شروع به تخریب کنند؛ قاعدتا یک نفر نمی تواند پاسخگوی این تهمت‌ها و تخریب‌ها باشد.»
هاشمی درباره دلیل دوم می گوید: «مدتی است که موضوع عدم صلاحیت آقای روحانی از سوی شورای نگهبان مطرح بوده است و سخنگوی این شورا هم گفته این‌طور نیست که اگر یک نفر یک مرتبه تائید شد، مرتبه دوم هم به همان شکل باشد. بر اساس همین، احتمالی وجود دارد که جریان ۹۲ بار دیگر تکرار شود.»
فارغ از این بحث ها، هفته گذشته گفتگویی از حسین مرعشی عضو حزب کارگزاران با عنوان «برنامه آیت الله هاشمی برای انتخابات ۹۶» روی خروجی رسانه ها قرار گرفت. مرعشی در بخشی از اظهاراتش از ابراز تمایل آیت الله هاشمی برای وجود گزینه های پوششی در کنار حسن روحانی سخن به میان آورد.
مرعشی می گوید: «آقای‌هاشمی از این امر راضی بود و گفت که توافق کلی بر این است که در کنار آقای روحانی، افراد دیگری نیز به عنوان کاندیدای در سایه وارد عرصه شوند.»
با این وجود، محمدعلی نجفی از دیگر اعضای حزب کارگزاران و دبیر ستاد اقتصادی کابینه روحانی چهارشنبه در حاشیه جلسه هیئت دولت در جمع خبرنگاران از موافق نبودن شخص رئیس جمهور با طرح گزینه پوششی پرده برداشت.
نجفی در پاسخ به سوال گفت: «بعضی‌ها می‌گویند روحانی در این رقابتها تنها نماند، اما یک مَرد جنگی به از صد هزار است؛ به هر حال نظر رئیس‌مان این است و ما نباید از نان خوردن بیفتیم.»
در مجموع به نظر می رسد طرح موضوعاتی نظیر گزینه پوششی از سوی اصلاح طلبان را می توان در راستای «امتیازگیری سیاسی» از اعتدال نامید. اصلاح طلبان مترصدند تا با زمزمه پروژه های این چنینی، این پیام را به رئیس جمهور منتقل کنند که «اگر ما در ۹۲ نبودیم، امروز شما در پاستور نبودی!»
مساله گزینه پوششی امروز صرفا در مقیاس «تهدید» یا «گوشمالی سیاسی» است اما هیچ دلیلی وجود ندارد که تکانه های آن در آینده در همین حد باقی بماند و تبدیل به کنش سیاسی عینی از سوی اصلاح طلبان نشود. باید به انتظار نشست و دید که آیا پروژه عبور از روحانی از دالان گزینه پوششی رد می شود یا اتفاقات طور دیگری رقم خواهد خورد.
