زینب عزیزی، خواهر احمد عزیزی، که صبح امروز از وخیم شدن وضعیت جسمی این شاعر اهل بیت(ع) خبر داده بود، گفت: به دنبال افت فشار و پایین آمدن علائم حیاتی این شاعر سرانجام پس از سالها رنج بیماری به رحمت حق شتافت.
احمد عزیزی از شاعران اهل بیت(ع) آئینی کشور از سال 86 تاکنون در پی اختلالات کلیوی و تشنج در بیمارستان امام رضا(ع) کرمانشاه در بخش مراقبتهای ویژه بستری بود.
مرحوم عزیزی سرودن شعر را از سالهای جوانی با مجله جوانان آغاز کرد.
وی آثار شعر و نثر ادبی متعددی دارد؛ و شاعری با سبک منحصر به فرد است که این سبک بهصورت مثنوی در ــ کفشهای مکاشفه ــ جلوه کرده است. تمایل سبک وی به معنویت و عرفان اسلامی با فرم جدیدی از مثنوی ــ ملهم از مثنوی مولوی ــ در شعر معاصر بینظیر بوده است. این سبک تأثیر بسیار زیادی در شعر معاصر گذاشته است. اشعار عزیزی با عرفان اسلامی آمیختگی دارد و تمجید از اهل بیت در بیشتر آثارش موج میزند. او مثنویهایش را غالباً با وصف طبیعت آغاز میکرد و با تمهیدات گوناگون و با توسل به مناسبات و ترکیبات نو و تجنیسات سنتی، رفته رفته به موضوع اصلی گریز میزد. وی در ساختن ترکیبات نو بهشیوه شعرای سبک هندی نیز مهارتی خاص داشت، برای نمونه میتوان به این ترکیبها اشاره کرد: جبرئیلآباد الهام، آببازیهای فطرت، تابستان عزلت، تب خیس تکلم، درختان پابهماه و کولیان شبنمفروش.
از آثار مطرح مرحوم عزیزی میتوان به «کفشهای مکاشفه» 1367، «شرجی آواز» 1368، «خوابنامه و باغ تناسخ» 1371، «ترجمه زخم» 1370، «باران پروانه» 1371، «رودخانه رؤیا» 1371، "ناودان الماس"، "ترانههای ایلیایی"، غزالستان، قوس غزل، «ملکوت تکلم»، «سیل گل سرخ» 1352، روستای فطرت و رؤیای رؤیت اشاره کرد.
مرحوم عزیزی از پانزدهم اسفندماه 1386 بهعلت کاهش سطح هوشیاری ناشی از تشنج، بیماری قلبی و کلیوی در بخش آیسییوی بیمارستان امام رضای(ع) کرمانشاه بستری شد. رهبر معظم انقلاب در جریان سفر خود به استان کرمانشاه در تاریخ 28 مهر 1390 به ملاقات احمد عزیزی در بیمارستان رفتند.
در همین رابطه ببینید: