استفاده از این وسیله اما باعث شد فاجعه دیگری رخ بدهد. این بار در انگلیس در وزشگاه هیلزبروی شفیلد این اتفاق افتاد. دو تیم لیورپول و ناتینگهام فارست در نیمه نهایی FA کاپ ۱۹۸۹ در این استادیوم به مصاف هم رفتند. این بازی به صورت زنده از تلویزیون پخش می‌شد. هواداران زیادی از لیورپول برای تشویق تیم‌شان به ورزشگاه رفته بودند. بیشتر آن‌ها به خاطر ترافیک زیاد، چند دقیقه پیش از آغاز بازی رسیدند. محل حضور آن‌ها در بخش غربی هیسل بود که لپینگ‌لن نام داشت. در این محل قبلا به خاطر فشار جمعیت، اتفاقاتی رخ داده بود که در یکی از آن ها ۳۸ نفر از هواداران تاتنهام مجروح شدند اما این بار به یک فاجعه تبدیل شد.

حضور فراوان تماشاگران در یک ساعت مشخص به علت ترافیک موجود باعث شد ازدحام زیادی در ورودی‌ها به وجود بیاید. به همین خاطر رییس پلیس به هواداران اجازه داد رایگان و بدون نوبت از در پشتی وارد ورزشگاه شوند، تصمیمی که برای همه گران تمام شد. بازی آغاز شد. ورودی که به بخش غربی منتهی می‌شد، به پنج پخش تقسیم می‌شد که با فنس جدا شده بودند. در حالی که هنوز چهار بخش پر نشده بود، قسمت مرکزی پر از تماشاگر بود. در مقابل این بخش، جمعیت زیادی بودند که قصد داشتند به قسمت‌های کناری بروند.

تعداد زیاد هواداران باعث شد به افرادی که داخل هستند فشار بیاید. افرادی که در ردیف های جلویی حضور داشتند، به فنس‌ها چسبیده بودند و تنها کاری که می‌توانستند انجام بدهند این بود که فریاد بکشند و کمک بخواهند. در این لحظات، گروبلار (دروازه‌بان لیورپول) متوجه این موضوع شد و پلیس را در جریان گذاشت اما آن‌ها اعلام کردند در این بی‌نظمی نمی‌توانند فنس‌ها را باز کنند. به همین خاطر او به سمت داور دوید تا بازی را متوقف کند. زمانی که آن محل از جمعیت خالی شد، عمق فاجعه مشخص شد. ۹۶ نفر جان خود را از دست دادند و ۷۶۶ نفر مجروح شدند. همه آن‌ها هواداران لیورپول بودند که به خاطر فشار جمعیت آسیب دیدند یا کشته شدند.

چهار روز بعد میلان و رئال مادرید در جام قهرمانان اروپا در سن سیرو به مصاف هم رفتند و پیش از شروع بازی به خاطر ادای احترام به کشته‌شدگان، یک دقیقه سکوت برقرار شد. هواداران میلان سپس شروع به سر دادن شعار You’ll never walk alone کردند.

فاجعه هیلزبورو باعث شد فنس‌ها برای همیشه از ورزشگاه های انگلیس برداشته شوند.

دانلود