به گزارش مشرق، پرویز امینی در کانال شخصی خود درباره کاندیدای پوششی روحانی و مخالفت با پخش زنده مناظرات نوشت: کاندیداتوری جهانگیری با عنوان سخیف ضربه‌گیر یا پوششی و... به خودی خود روحانی را از یک نامزد متعارف انتخابات به یک کاندیدای «دوپینگی» تبدیل کرده است و اینک تبدیل مناظره‌های زنده و مستقیم با پیشنهاد وزیر کشور روحانی (که صریحا گفته نظر وی و دیگر عضو طرفدار دولت در کمیسیون بوده است) به مناظره‌های ضبطی و کنترل شده، دوپینگ دوم روحانی در انتخابات اخیر است.
مناظره‌ها از نظر این که پربیننده‌ترین برنامه انتخاباتی است و نیز از این جهت که امکان برجسته شدن و متمایز شدن نامزدها را از یکدیگر می‌دهد، مؤثرترین موقعیت در تبلیغات انتخاباتی است. تجربه انتخابات‌های ریاست جمهوری نیز نشان می‌دهد که مناظره‌های زنده و مستقیم، نقش درجه اول در پیروزی‌های انتخاباتی داشته‌اند. در انتخابات سال ۸۴ که از سوی نماینده نامزدها برگزار شد، دو مناظره کلهر با مرعشی و خوشچهره با نوبخت، به نفع احمدی‌نژاد و به ضرر هاشمی تمام شد تا این حد که هاشمی از گفته نمایندگانش در این مناظره‌ها اعلام برائت کرد. مناظره رودرروی نامزدها در ۸۸ و خصوصا مناظره اول احمدی‌نژاد و موسوی، تأثیر درجه اولی در پیروزی احمدی‌نژاد و شکست موسوی داشت و مناظره سوم سال ۹۲ نیز رکن اصلی پیروزی روحانی در آن انتخابات بود. کنار رفتن عارف و آمدن حمایت هاشمی و خاتمی و... به دنبال آن مناظره و عامل برجسته شدن روحانی در افکار عمومی بود.
یافته‌های یک مطالعه دانشگاهی که یکسال بعد از انتخابات سال ۹۲ انجام شده است نیز نشان می‌دهد که مناظره‌ها تأثیر فراوانی بر انتخاب دانشجویان داشته است (حدود ۸۵ درصد). بنابراین با ضبطی شدن مناظره‌ها، رکن اصلی رقابت‌های انتخاباتی از تأثیرگذاری خارج می‌شود و این مسئله یک دوپینگ اساسی برای روحانی است که در جایگاه رئیس‌جمهور مستقر، رقابت‌ها و چالش‌ها متوجه او خواهد بود و روحانی در کنفرانس خبری ۲۱ فروردین امسال و در برابر گفتگوی مستقیم با خبرنگاران، نشان داد در بحث‌های زنده و مستقیم به چه میزان آسیب‌پذیر است.
این دو دوپینگ نشان می‌دهد که روحانی به هر شکل ممکن به دنبال این است که مانع شکست خود شود. روحانی اکنون یک کاندیدای «دبل دوپینگی» است. اگر ببرد، رئیس‌جمهور دوپینگی است و مثل هر قهرمان ورزشی دوپینگی، پیروزی‌اش بی‌ارزش است.
به لحاظ روانشناختی، ورزشکاران زمانی متوسل به دوپینگ می‌شوند که از یک طرف تمنای قهرمانی دارند و از یک طرف دیگر اعتماد به نفس لازم برای تکیه به توان خود را ندارند. آنچه فرای این دوپینگ‌ها مهم است ولو این که مناظره‌های ضبطی لغو شود و مناظره به شکل زنده برگزار شود، «ضعف اعتماد به نفس» روحانی است و با توجه به تفرعن شخصیتی روحانی، این دوپینگ‌ها به طور مضاعف از ضعف اعتماد به نفس او حکایت می‌کند. این دوپینگ‌ها نشان می‌دهد که روحانی از نظر روحی روانی آمادگی لازم برای حاضر شدن در رقابت‌ها را ندارد.
