به گزارش مشرق، بارسلونا و رئال مادرید رقیبان همیشگی هم به حساب می‌آیند و کمتر کسی باور می‌کند سال‌ها پیش روابط این دو تیم کاملا متفاوت بود. هر بار که تیم ملی کاتالونیا تشکیل می‌شود، از هر نقطه اسپانیا به این موضوع با دید بدی نگاه م‌شود؛ به خصوص از مادرید. با این حال همیشه این چنین نبوده است.
پس از نخستین قهرمانی رئال مادرید در جام قهرمانان اروپا، از این تیم دعوت شد تا در ورزشگاه لس کورتس (ورزشگاه قدیمی بارسلونا) برابر تیم ملی کاتالونیا قرار بگیرد. در آن زمان برنامه بازی‌ها فشرده نبود و تیم‌ها می‌توانستند بازی‌های دوستانه زیادی را برگزار کنند. کاتالان‌ها قصد داشتند از مادرید به خاطر موفقیت در رقابت‌های اروپایی تقدیر کنند.
تیم ملی کاتالونیا با ترکیب رامایتاس، آرخیلس، بیوسکا، گارسیا، بوش، ورخس، تخادا، ویادرده، سامپدرو، موی و آرکاس به میدان رفت. آرخیلس و آرکاس بازیکنان اسپانیول محسوب می‌شدند و دیگر بازیکنان به بارسا تعلق داشتند. برای مادرید براسالوسه، آتینسا، مارکیتوس، لسمس، مونیوس، ساراگا، خوسئیتو، کوپا، دی‌استفانو، ریال و خنتو بازی کردند. کوپا به تازگی در ترکیب مادرید راه پیدا کرده و تا زمانی که دی‌استفانو دو ملیتی نشده بود، نمی‌توانست بازی رسمی انجام بدهد. در آن زمان تنها یک بازیکن خارجی می‌توانست در ترکیب تیم‌ها در بازی‌های رسمی به میدان برود. بازی در مقابل چشمان ۶۰ هزار تماشاگر آغاز شد و مادرید هفت بر سه برابر تیم ملی کاتالونیا پیروز شد. لس کورتس، ۱۰ گل را در این بازی تاریخی به خود دید.
مطبوعات کاتالانی پس از این بازی به تمجید از رئال مادرید پرداختند و نوشتند «در مقابل نکات مثبت و منفی یک موضوع کاملا آشکار است؛ زیبایی و خوب بازی کردن تیم مادرید.» دیگر رسانه کاتالانی نیز اینچنین نوشته بود: «تا ۱۰ سال درباره درخشش مهاجم مادرید در سپتامبر ۱۹۵۶ صحبت خواهد شد.» همان طور که پیش از این از سن لورنسو آلماگرا صحبت شد که برای نخستین بار به بارسلونا آمده بود و عملکرد درخشانی داشت.» «بزرگداشت باشکوهی بود که در این مراسم از قهرمان اروپا تحسین شد...» «اگر میزان دوندگی دی‌استفانو را در هر بازی محاسبه کنیم آماری عجیب به دست خواهیم آورد.»
«دی‌استفانو بازیکن بزرگی است. بازی با توپ او به قدری بی‌نظیر است که تماشاگران را به وجد می‌آورد و زمانی که لازم باشد به خوبی در دفاع به تیمش کمک می کند...» «کوپا انگار همیشه با هم تیمی هایش بازی کرده است. او به خوبی خود را با تیم وفق داد و از دقیقه نخست تا پایان بازی فوق العاده عمل کرد...» «عملکرد عالی مادرید همچون سیاه پوستان فوق‌العاده «هارلم گلوبتروترز» است.» آنها با دستان خود لحظات بی نظیری را رقم می زدند و در مقابل مادریدی ها با بازی با پا همه را به وجد آوردند، کاری که سخت‌تر از بازی با دست است.
از طرفی مادریدی ها نیز به تجمید از هواداران حاضر در لس کورتس پرداختند و از باشگاه به خاطر برگزاری چنین مراسمی قدردانی کردند.
