سرویس سیاست مشرق - حسن روحانی رئیس جمهور که روز گذشته برای ضبط برنامه گفتگوی تلویزیونی خود به سازمان صداوسیما رفته بود در جمع خبرنگاران از مشکلات اقتصادی کشور سخن گفت.

وی با بیان اینکه دارای برنامه مدونی است که طی روزهای آینده منتشر می‌نماید به راهکارهای خود برای حل معضلات اقتصادی اشاره کرد. وی در این گفتگو با بیان اینکه در این برنامه راجع به تولید و اقداماتی که در رابطه با آن باید انجام بگیرد و همچنین بحث اشتغال و رکود و رونق اقتصادی مطرح شده که برنامه صد روزه ای نیز وجود دارد.

در رابطه با نحوه بیان روحانی در اعلام برنامه های خود چند نکته حائز اهمیت است که به اختصار به آن ها اشاره می‌کنیم:

۱- آنچه در این میان قابل تأمل است نحوه بیان حسن روحانی است چنانکه گویی وی تا کنون رئیس‌جمهور و مسئول امور اجرایی کشور نبوده و در انتخابات پیش رو برای اولین بار است که در رقابت های انتخاباتی حاضر شده است. در واقع انتظار مردم از رئیس‌جمهور فعلی برای شرکت در دور بعد انتخابات این است که کارنامه عملکرد خود را بیان کند و از دستاوردهای دولتش سخن بگوید نه اینکه مجدد وعده دهد. کمااینکه رئیس‌جمهور فعلی سابقه درخشانی در عمل به وعده ها نداشته و در آخرین مورد آن همین چندروز قبل، وعده ۱۰۰ روزه حل مشکلات را دروغ بزرگ خوانده بود. حال مجدد از وعده ۱۰۰ روزه سخن می‌گوید.

۲- موضوع بعدی قابل اشاره در رابطه با سخنان آقای رئیس جمهور این است که چنانچه ایشان می‌داند مشکلات کشور چه مسایلی است و لیستی از بیکاری و رکود و ... را ارئه می‌کند، چرا در این ۴ سال گذشته از دوران تصدی ریاست قوه مجریه، اقدامات اجرایی در خصوص حل این بحران ها انجام نداده است؟ چنانچه راهکارهایی که ایشان قرار است طی روزهای آینده منتشر نمایند موثر و عملیاتی بود چرا در این مدت نتوانسته باعث بهبود وضعیت زندگی مردم شود. این وعده‌های خیالی برای حل مشکلات در حالی توسط رئیس‌جمهور مطرح شده که ایشان ۴ سال قبل نیز از همین شیوه برای رای جمع کردن استفاده نمود اما آمارهای رسمی حکایت از بدتر شدن وضعیت کلان اقتصاد و معیشت مردم دارد.

۳- اگر چنانچه آقای روحانی آنچنان که اشاره کردند برنامه صد روزه ای برای حل مشکلات دارند،‌سوال اصلی اینجاست که چرا از ۱۰۰ روز گذشته این کار را شروع نکردند تا در آستانه انتخابات کارنامه قابل قبولی در دست داشته و مجبور نباشند به لطایف الحیل از شرکت در مناظرات فرار کنند؟ قابل تامل است که نقش اصلی اردوگاه اصلاح طلبان برای جهانگیری معاون روحانی در مکانیزم انتخابات ۲۹ اردیبهشت، ضربه گیری از انتقادات وارده به دولت است و اگر دولت کارنامه قابل قبولی داشت قطعا نیاز به حضور نمایشی اسحاق جهانگیری در انتخابات نبود.

۴- مسئله دیگری که می‌توان براساس سخنان روحانی به آن اشاره کرد، این است که بالاخره بعد از ۴ سال، آقای روحانی آن هم از طریق نظرسنجی‌ها با مشکل اصلی مردم آشنا شده و اولویت اصلی مردم را حل معضلات اقتصادی و بهبود معیشت عنوان می‌کند. فارغ از اینکه اگر آقای روحانی توان حل این معضل را داشت طی ۴ سال گذشته همه شرایط برای از بین بردن این دغدغه مردم فراهم بود،‌ مروری بر وعده های اقتصادی رئیس‌جمهور در زمان تبلیغات انتخابات سال ۹۲ نیز نشان از این دارد که ایشان در آن موقع نیز وعده های فراوانی برای حل مشکلات مردم داده بود که اگر بخشی از آن ها را می‌توانست عملی کند وضع زندگی و رفاه افراد جامعه به سختی امروز نبود. از این گذشته تکرار همان وعده ها در انتخابات آینده از زبان رئیس‌جمهوری که نشان داده کارنامه قابل قبولی در زمینه حل معضلات اقتصادی ندارد، موجب بی اعتمادی مردم به سایر برنامه های ایشان می‌شود.

در پایان، به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور محترم به جای تکرار مجدد وعده های ۱۰۰ روزه که بعدها به راحتی انکار می‌نمایند، از کارنامه دولت خود سخن گفته و آن را در معرض دید عموم قرار دهند چراکه مردم قضاوت درستی خواهند داشت. همچنین به ایشان پیشنهاد می‌شود اگر برنامه ۱۰۰ روزه ای که مطرح کردند می‌تواند مشکلات کشور را حل کند از هم اکنون به سراغ اجرای آن بروند چرا که تا زمان پایان رسمی دولت تدبیر و امید حدود ۱۰۰ روز زمان باقی مانده است.