سرویس سیاست مشرق - روحانی حقیقتی را درباره خود می‌دانست که اصلاح طلبان نمی‌دانستند و از همین بابت هم نسبت به حضور کاندیدای پوششی در انتخابات هراس داشت.

پس از برگزاری اولین مناظره انتخاباتی، بخشی از این حقیقت برای مردم و فعالین سیاسی روشن شد و بنابر نتایج نظرسنجی‌ها میزان اقبال عمومی به جهانگیری افزایش یافت. این افزایش رای اما از کیسه حسن روحانی پر شد. در واقع بخشی از بدنه اصلاح طلبان و حامیان روحانی، پس از آنکه نقش پر رنگ جهانگیری را در مناظرات در کنار ناتوانی روحانی در پاسخ گویی و لرزش دست وی که نشان از عصبانیت داشت دیدند، مسیر خود را عوض کردند.

در کنار فعالان سیاسی و رسانه‌های اصلاح‌طلبی که آن‌ها هم از نحوه حضور جهانگیری در مناظرات شگفت زده شدند گویا خود اسحاق جهانگیری نیز علی‌رغم اینکه تا پیش از این خود را "فدایی روحانی" می‌دانست، اما مدتی است تصمیم دیگری گرفته و نقش خود را از ضربه گیر به رقیب تغییر داده است.

در تبیین این موضوع می‌توان به سخنان چند روز قبل وی در حاشیه جلسه هیئت دولت در میان خبرنگاران اشاره کرد هنگامی که جهانگیری در پاسخ به سوال خبرنگاری که از او درباره احتمال حضور در کابینه بعدی پرسیده بود، گفت: بنده آمده‌ام رئیس‌جمهور شوم. وی همچنین با اشاره به اینکه تاکنون از چیزی انصراف نداده، گفته بود: من و آقای روحانی الآن رقیب هستیم.

مدت زیادی نگذشت که این رقابت علنی تر شد و در مناظرات و در جلوی دیدگان میلیون‌ها نفر از مردم، وی مجدد به رقابت با روحانی اعتراف کرد، اعترافی که البته معادلات روحانی را به هم ریخت. جهانگیری در بخشی از صحبت‌های خود در اثبات اینکه پوششی روحانی نیست سخنانی گفت که تحلیل آن برای فعالین سیاسی نشان از پالس هایی دارد که به مذاق دولتی‌ها خوش نیامده است. وی در بخشی از سخنان خود گفت: فکر می‌کنم آقای روحانی رئیس ما هستند ولی الان رقیب هستیم.

جهانگیری در پاسخ به سوال قالیباف که از حضور پوششی او انتقاد کرده بود گفت: مشابه بنده در دوره هشتم در برابر رئیس‌جمهور وقت، علی شمخانی که وزیر دفاع بود هم کاندیدا شد.وی در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه کاندیدای جریان اصلاح طلب است گفت:‌ من به عنوان نماینده جریان اصلاح‌طلب آمده ام از تمام فرصت‌ها استفاده بکنم.

استفاده جهانگیری از مثالی درباره دوره هشتم انتخابات ریاست جمهوری جای تامل دارد چراکه در آن دوره علی شمخانی که وزیر دفاع بود،‌ رقابت با رئیس دولت وقت را تا انتها ادامه داد و از صحنه انتخابات انصراف نداد. این اقدام مشابه همان سخن جهانگیری است که گفته بود  از ابتدای عمرم انصراف نداده‌ام.

تصمیم جهانگیری برای حضور قطعی در انتخابات ریاست‌جمهوری به همینجا ختم نشد و وی اخیرا نیز در پاسخ به سوال خبرنگاری که از او درباره انصراف از انتخابات پرسیده بود ضمن قطع سخنان خبرنگار نسبت به استفاده از کلمه انصراف واکنش نشان داده و آن را رد کرد. وی همچنین با بیان اینکه انتخابات سازوکار خودش را دارد گفت: در انتخابات ائتلاف شکل می‌گیرد و این احتمال نیز وجود دارد که به نفع من کنار بروند.

این سخن امروز جهانگیری در حالی مطرح شد، که تا پیش از این، طیف موسوم به اعتدال که حامیان دولت فعلی را تشکیل می‌دهند، بر این باور بودند که جهانگیری قرار است رفیق روحانی باشد اما شرایط به گونه ای رقم خورده که در حال حاضر او خود را رقیب روحانی می‌داند. رقیبی که کار خود را خوب بلد است.

جدی شدن رقابت جهانگیری با روحانی طی روزهای اخیر،‌ فعالان سیاسی اصلاح‌طلب را نیز به فکر انداخته چنانکه برخی از آنان، زمزمه‌هایی را در مسیر پروژه "عبور از روحانی" مطرح می‌کنند.

در این زمینه می‌توان به اظهارات محمدزارع فومنی دبیرکل حزب مردمی اصلاحات اشاره کرد که گفت: با توجه به برگزاری اولین مناظره این احتمال وجود دارد که جهانگیری به عنوان کاندیدای اصلی اصلاح طلبان و از طرف دیگر هم قالیباف گزینه نهایی باشد.

محمدرضا عارف رئیس فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی نیز با اشاره به مردد بودن اصلاح طلبان در حمایت از روحانی تصریح کرد: کاندیدای اصلی ما آقای روحانی است ولی در آخر درباره ماندن یا رفتن جهانگیری تصمیم می‌گیریم.

این مردد بودن در سخنان صادق خرازی خود را نشان داد در جایی که وی تصمیم شورای عالی اصلاح‌طلبان را نظر همه اصلاح‌طلبان ندانست و گفت: بنده نظرم این است که آقای جهانگیری پوششی نیست و شاید تحولات سیاسی و اجتماعی به‌گونه‌ای دیگر رقم خورد یعنی بالاخره شاید دیدیم شرایطی ایجاد شد که جهانگیری در جامعه و مردم دارای محبوبیت بیشتری شود و نمی‌توانیم از الآن پیش‌بینی کنیم و نیاز به زمان دارد .

آنچه از این سخنان و موارد مشابه دیگر به دست می‌آید این است که علی‌الظاهر اصلاح‌طلبان نیز جهانگیری را بر روحانی ترجیح می‌دهند چرا که از ابتدا نیز با روی کار آمدن روحانی موافق نبوده و آن را رحم‌اجاره‌ای می‌دانستند.