اعضای این شورا در پایان نشست مشترک خود، در بیانیه ای ضد ایرانی، مدعی شدند: «ایران به مداخله در امور کشورهای عربی ادامه می دهد و باید این مدخله متوقف شود». در این بیانیه ضد ایرانی همچنین ادعا شده است: «کشورهای شورای همکاری خلیج فارس باید تمام تلاش خود را برای مقابله با دخالتهای ایران در امور کشورهای عربی، به کار گیرند». این در حالی است که در نشست های پیشین اعضای کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس نیز ادعاهای پوچ و بی اساسی به جمهوری اسلامی ایران نسبت داده شد.

به نظر می رسد که صدور بیانیه های ضد ایرانی به یک رویه معمول و همیشگی برای کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس تبدیل شده است؛ به گونه ای که می توان چنین بیانیه هایی را جزئی جدایی ناپذیر از نشست های مشترک اعضای شورای همکاری خلیج فارس قلمداد کرد. اعضای شورای همکاری خلیج فارس به این رویه عادت کرده اند که سیلی از اتهامات گسترده را بدون ارائه هیچگونه دلیل و مدرک متقن و قابل استنادی، به سمت جمهوری اسلامی ایران روانه کنند.

این اقدام نشان می دهد که کشورهای عضو این شورا پیش از هرچیز دیگری، شعور افکار عمومی منطقه و جهان را نادیده گرفته و تصور می کنند که اتهامات آمیخته با توهم آنها بدون هیچ منطق و استدلال قابل ذکری، مورد تأیید افکار عمومی قرار می گیرد.

باوجود اینکه جمهوری اسلامی ایران همواره و در مناسبت های مختلف از آمادگی کامل خود برای انجام گفتگوهای سازنده با کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس برای از بین رفتن مشکلات فیمابین شده است، اما این کشورهای عضو شورا بوده اند که همواره در این مسیر سنگ اندازی کرده و می کنند.

البته نباید در این میان از نقش تأثیرگذار عربستان سعودی در سنگ اندازی در مسیر گفتگوهای ایران و اعضای شورای همکاری خلیج فارس غافل شد. آل سعود در طول سالهای گذشته ثابت کرده که نه تنها به دنبال تنش‌زدایی در روابط خود با تهران نیست، بلکه همواره در راستای تنش‌زایی هرچه بیشتر نیز گام برداشته است. بدون تردید سعودیها از قدرت نفوذ خود بر پنج کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس برای دور نگاه داشتن آنها از ایران، بهره برداری کرده و می کنند.

واقعیت این است که افزایش نفوذ جمهوری اسلامی ایران در منطقه یکی از عوامل اصلی صف آرایی شورای همکاری خلیج فارس علیه تهران است. اعضای شورای همکاری خلیج فارس امروز به خوبی به این واقعیت واقف هستند که حل و فصل بحران های کنونی منطقه که البته اغلب آنها حاصل اقدامات غیرسازنده همین شورا است، بدون حضور جمهوری اسلامی ایران میسر نخواهد بود و این امر، نشأت گرفته از نفوذ گسترده تهران در منطقه است. درست به همین دلیل است که اعضای شورای همکاری خلیج فارس و به ویژه رژیم های آل سعود و آل خلیفه تمام تلاش خود را روی تهران متمرکز ساخته تا ضمن مهار گسترش نفوذ آن در منطقه، به زعم خود در راستای منزوی ساختن ایران گام برداشته باشند. اعضای شورای همکاری خلیج فارس ـ به استثنای عمان ـ ، ایران را بزرگترین مانع در برابر تحقق اهداف جنگ طلبانه و توسعه طلبانه خود در منطقه قلمداد می کنند.

در همین ارتباط، پیشتر نیز دکتر «آلبرت بینیناچویلی» استاد دانشگاه کلمبیای نیویورک در پاسخ به خبرنگار مهر پیرامون سیاست های ضد ایرانی عربستان سعودی گفته بود: «رفتار عربستان مقابل ایران متأثر از آمریکاست. این رفتار سعودی را باید در چارچوب روابط ریاض و واشنگتن دید که حاوی پیامی برای کاخ سفید است».

شیخ «محمد خجسته» عضو شورای علمای بحرین در گفتگو با مهر تأکید کرد: «پافشاری ایران بر سَر مسأله بحرین و لزوم حل و فصل آن، عربستان سعودی را خشمگین ساخته است». وی افزود: «سعودیها به خوبی می دانند که مسأله بحرین از اهمیت ویژه ای برای جمهوری اسلامی ایران برخوردار است. به همین دلیل، سعودیها پس از هر شکست در منطقه، تلاش می کنند تا ضربه ای را به مردم بحرین وارد سازند تا بدین ترتیب جمهوری اسلامی ایران را بیازارند». وی ادامه داد: «در واقع، شکست های متعدد عربستان سعودی در عراق، یمن و سوریه موجب شده تا این رژیم به انتقام جویی از جمهوری اسلامی ایران بپردازد».

افزون براین، عمده اعضای شورای همکاری را کشورهایی تشکیل می دهند که هریک به نوعی به دلیل ارتکاب اقدامات ضد حقوق بشری در عرصه های داخلی و خارجی، مورد انتقاد جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته و از این لحاظ، روابط خوبی با تهران ندارند.

از جمله این کشورها می توان به عربستان سعودی، بحرین و امارات اشاره کرد که حکام آنها کوچکترین رغبتی برای کاهش تنش ها با تهران ندارند. ایران همواره بر لزوم توقف اقدامات خشونت آمیز رژیم آل خلیفه علیه انقلابیون بحرینی و تحقق راهکار سیاسی برای برون رفت از بحران این کشور تأکید کرده است.

تهران همچنین ضمن محکومیت‌های چندباره حملات وحشیانه رژیم سعودی به یمن، خواستار رسیدگی سازمان های بین المللی به جنایت های جنگی سعودیها در این کشور شده است. درخصوص امارات نیز، ادعای مالکیت بر جزایر سه گانه توسط حکام این کشور، بارها مورد اعتراض مقامات ایرانی قرار گرفته است.

از همین روی، پر واضح است که این کشورها به دلیل خصومت هایی که با مواضع اصولی جمهوری اسلامی ایران دارند، از ظرفیت های خود در عرصه منطقه‌ای همچون عضویت در شورای همکاری خلیج فارس، برای مقابله با تهران بهره برداری می کنند. درحالی که حکام سعودی، بحرینی، اماراتی و برخی دیگر از کشورهای منطقه انتظار دارند که ایران موضعی در قبال اقدامات آنها اتخاذ نکند، اما تهران در طول سالهای گذشته ثابت کرده که از مواضع اصولی خود در حمایت از حقوق مشروع ملت های منطقه عقب ننشسته و همواره به نوعی حنجره ملت‌های مظلومی بوده که حقوقشان زیر پاهای حکام خودکامه و مستبد، پایمال شده است. این درست همان چیزی است که شیخ نشینان عرب به آن معترض هستند.

از سوی دیگر، روابط نزدیک میان ایالات متحده آمریکا و رژیم صهیونیستی با اغلب اعضای شورای همکاری خلیج فارس نیز یکی از عوامل اصلی دیگرِ مواضع خصمانه این شورا در قبال ایران محسوب می شود. شیخ نشینان عرب در قبال حمایتهایی که از سوی آمریکایی ها و صهیونیستها دریافت می کنند، مکلف به خوش خدمتی برای آنها هستند و در شرایط کنونی، واشنگتن و تل آویو هیچ خوش خدمتی و خوش رقصی از سوی اعراب را فراتر از ایستادن در برابر ایران نمی دانند.

در واقع، اعضای این شورا به آلت دست آمریکایی ها و صهیونیستها جهت پیاده سازی پروژه‌های آنها در منطقه تبدیل شده اند؛ پروژه هایی که مقابله با ایران یکی از محورهای اصلی آن به شمار می رود.

در این میان، اما از کنار نقش غیرسازنده عربستان سعودی در اعمال فشار بر کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس برای ایستادگی دربرابر این نیز نمی توان به راحتی گذشت. از آنجایی که کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس همواره تحت حمایت های مالی گسترده مقامات رژیم سعودی بوده و هستند، این رژیم از قدرت نفوذ خود بر این کشورها در جهت پیاده سازی اهداف خود بهره برده و می برد.

در هر صورت، آنچه که واضح به نظر می رسد، این است که این کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس هستند که باتوجه به روند معادلات منطقه ای نیاز به گفتگو با ایران دارند و نه برعکس. اعضای شورای همکاری خلیج فارس به خوبی می داند که اغلب بحران های کنونی در منطقه حاصل سیاستهای ناکارآمد این شوراست و نه آنچه که از آن به عنوان دخالتهای خارجی ایران در امور کشورهای عربی، یاد می کنند.

از همین روی، جمهوری اسلامی ایران که همواره نقش سازنده ای در حل و فصل بحران های منطقه ای ایفا کرده است، هرچند گفتگوهای سیاسی با شورای همکاری خلیج فارس را یک ضرورت می داند، اما خود را نیازمند آن نمی بیند.