سرویس سیاست مشرق - روز ۱۵ اردیبهشت، در مناظره دوم تلویزیونی نامزدهای ریاست جمهوری، آقای روحانی در همان ابتدای کار و در پاسخی کاملا بی ارتباط به پرسشی درباره وضعیت آموزش در کشور، گریزی به استاد آواز ایران محمدرضا شجریان زد.

آقای روحانی کاملا از جریان پخش نشدن صدای شجریان از صدا و سیما آگاه است ولی خود را به تغافل می زند، چرا که روی این نوع حمایت های «گل درشت» و «تابلو» از سوژه های ملتهب و داغ برای رای آوردن حساب ویژه ای باز کرده است.

آقای روحانی همین خط مثلا دلسوزی و نگرانی از «ممنوعیت» صدای شجریان را در سخنرانی ها و میتینگ های مختلف تبلیغاتی خود تکرار کرد و برخی از اعضای ستاد تبلیغات ایشان هم از دیروز، در خیابان ها یک دوقطبی کذایی و موهوم به عنوان «شجریان یا تتلو» راه انداخته اند. البته «دوقطبی سازی»های کذایی اصولا، بنا به توصیه مشاوران «آشنا» با جنگ روانی، سناریوی این دوره رییس جمهور برای رای آوردن است.

اما باید پرسید که آقای روحانی! شما که درست در آستانه انتخابات مدافع تمام قد هنرمندان شده اید و چنان سخن می گویید که کانّه همه هنرمندان ما در حوزه های مختلف در همین ۴ سال ریاست جمهوری شما به عرصه رسیده اند و جمهوری اسلامی تا پیش از رفتن شما به پاستور یک «برهوت فرهنگی» بود، آیا به واقع نمی دانید چه کسی موجب ممنوعیت پخش صدای استاد شجریان از صدا و سیمای ملی شد؟ ما صمیمانه، با آرزوی شفای کامل و عاجل برای این چهره برجسته موسیقی کشور که این روزها در وضعیت نامساعد جسمی به سر می برند، نظر آقای روحانی را به چند تصویر جلب می کنیم، با این توضیح که خود آقای روحانی و رسانه های طرفدار ایشان به خوبی با همه این تصاویر آشنا هستند، همان رسانه هایی که به دروغ خبر «تقدیم حنجره استاد شجریان به حسن روحانی» را پخش کردند، آن هم در حالی که استاد در بستر و بی خبر از قیل و قال های سیاسی با رنج بیماری دست و پنجه نرم می کند. این در حالی است که در روزهای اخیر تکذیبیه خانواده شجریان درباره خبر فوق و همچنین خبر پیشنهاد غیراخلاقی ستاد تبلیغاتی رییس جمهور به فرزند استاد منتشر شده است(در زیر لینک این خبر را هم در مشرق می آوریم):

http://www.mashreghnews.ir/news/۷۲۶۰۷۴