گرچه قطری ها معتقد بودند در دیدار برگشت مقابل پرسپولیس ایران باید نتیجه بهتری کسب می کردند و آنها نتوانستند مزد بازی خوب خود را بگیرند، اما در پایان بازی این پرسپولیس بود که با برتری یک بر صفر راهی یک چهارم نهایی شد. با وجودی که لخویا قطر حدود ۵۸ درصد مالکیت توپ را در اختیار داشت و ۱۰ بار هم از درون محوطه جریمه پرسپولیس به سمت دروازه آنها شوتزنی کردند (در مقابل ۲ شوت تیم پرسپولیس)، اما با این وجود بازیکنان این تیم قادر نبودند تا از سد خط دفاعی نماینده ایران عبور کنند. از سوی دیگر، پرسپولیس با ارائه یک بازی بسیار منطقی در خط دفاعی توانست با یک گل برتری از سد لخویا بگذرد و برای نخستین بار به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا راه یابد. دفاع پرسپولیس در مقابل حملات بیشمار قطری ها بسیار عالی کار کرد و مزد عملکرد خود را هم با صعود به یک چهارم نهایی گرفت.

پرسپولیس برای صعود از یک هشتم نهایی باید از تک گل زده در نیمه اول بازی برگشت دفاع می کرد و مقابل حملات پرشمار میزبان مقاومت کند؛ لازم به ذکر است که لخویا در طول ۹۰ دقیقه بارانی از توپ به درون محوطه جریمه پرسپولیس ارسال می کرد. بازیکنان لخویا در این بازی ۴۰ سانتر را به محوطه جریمه حریف خود ارسال کردند.

محمد انصاری، رهبر خط دفاعی پرسپولیس

در توضیح بیشتر برای عملکرد فوق العاده و هماهنگ خط دفاعی پرسپولیس باید نکته دیگری هم اشاره کنیم. در این بازی محمد انصاری قطعاً بهترین و تأثیرگذارترین عنصر دفاعی تیم برانکو بود. انصاری به تنهایی ۱۲ بار توپ را از منطقه خطر دور کرد (که در تصویر زیر به طور مشخص نشان داده شده)، و علاوه بر بلوکه کردن توپ در یک مورد، در این بازی توانست ۹ توپ ربایی و نیز ۵ بار بازپس گیری توپ هم داشته باشد. انصاری با ثبت این آمار از بهترین های دیدار پرسپولیس و لخویا باشد. زوج محمد انصاری در مرکز خط دفاعی پرسپولیس سیدجلال حسینی بود که در یک صحنه توانست ضربه یوسف العربی مهاجم لخویا را بلوکه کرده و یک فرصت مسلم گلزنی را از میزبان بگیرد. در مجموع، پرسپولیس ۵۵/۸ درصد از نبردهای هوایی و ۵۶/۱ درصد از تمامی دوئل های بازی را به سود خود رقم زد که این امر بیانگر قدرت فوق العاده خط دفاعی قهرمان فصل جاری لیگ برتر ایران است.

دفاع مستحکم پرسپولیس یا ضعف بازیکنان لخویا؟

در کنار عملکرد فوق العاده نماینده ایران در بخش دفاعی، ضعف بازیکنان لخویا در ارسال پاس و سانترهای دقیق به آنها کمک کرد تا دروازه خود را بسته نگه دارند. لخویا علیرغم آنکه ۴۰ ارسال روی دروازه پرسپولیس انجام داد، اما ضریب ارسال های دقیق و سالم لخویا ۱۲/۵ درصد بود؛ در واقع، از بین ۴۰ سانتر ارسال شده توسط بازیکنان لخویا، تنها یک بار سانتر ارسالی از درون محوطه جریمه پرسپولیس دقیق بود و نصیب بازیکن لخویا شد (دیگر ارسال های دقیق تیم لخویا از بیرون محوطه جریمه پرسپولیس انجام شده بود).

از ۲۸ سانتری که بازیکنان لخویا در جریان بازی انجام دادند، تنها در دو مورد توپ به هدف مورد نظر و بازیکنان خودی رسید و در سایر موارد باعث از دست رفتن توپ مالکیت توپ می شد و در نتیجه جریان بازی از کنترل تیم لخویا خارج می شد.

نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد اینست که بازیکنان لخویا در زدن شوت های از راه دور به هیچ وجه خوب نبودند و روی این ضربات با شتابزدگی عمل می کردند. لخویا ۱۲ اقدام به شوت به سمت دروازه پرسپولیس داشت؛ با وجودی که ۱۰ مورد از شوت های تیم قطری از درون محوطه جریمه پرسپولیس شلیک شده بود، اما با اینحال تنها دو شوت آنها درون چارچوب بود.

چرا پرسپولیس در دفاع بی نقص و عالی بود؟

گرچه به درستی می توان ادعا کرد که چهار بازیکن خط دفاعی پرسپولیس سهم زیادی در کسب این پیروزی داشتند، اما نکته ای که در بازی پرسپولیس به چشم می خورد این بود که هر یازده بازیکن این تیم در کارهای دفاعی مشارکت داشتند؛ یعنی در تیم پرسپولیس، دفاع از اولین بازیکن و از مهاجم نوک تیم شروع می شد.

دیگر آمار خیره کننده در تیم پرسپولیس، ۳۸ دفع توپ در طول ۹۰ دقیقه بازی است (در تصویر به طور دقیق مشخص شده). پرسپولیس با این آمار فوق العاده و همچنین موفقیت در اکثر دوئل های هوایی اصلاً به لخویا اجازه پیشروی و تدارک حمله نمی داد.

از دیگر بازیکنان موفق این بازی باید به سروش رفیعی هم اشاره کرد. سروش در این بازی با ۱۱ بار بازپس گیری توپ و ۴ بار قطع توپ بازیکنان حریف، نقش بسیار مهمی در این دیدار برای پرسپولیس ایفا کرد و در میانه میدان بسیار درخشید. همچنین بازیکن شماره ۷ سرخپوشان بارها با انتقال سریع از فاز دفاعی به فاز هجومی، آغاز کننده و طراح چندین حمله روی دروازه لخویا بود. و آخرین نکته در مورد شیوه بازی پرسپولیس اینکه بارها نماینده ایران در هنگام حمله، سرعت را چاشنی کار خود کرد و حملات سریعی را روی دروازه لخویا انجام می داد. این حملات سریع پرسپولیس باعث می شد تا بازیکنان لخویا برای متوقف کردن حرکت پرسپولیس و خارج شدن از زیر فشار حملات این تیم، دست به خطا بزنند که ۱۳ بار روی بازیکنان حریف مرتکب خطا شدند که این مسئله به تیم پرسپولیس کمک می کرد تا فشار حملات حریف را کاهش دهد.