سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

ظریف و زنگنه به صد جوان می‌ارزند! رودربایستی جریان خاص با وزرای خاص

علی تاجرنیا، نماینده مستعفی مجلس ششم و از فعالان اصلاح‌طلب به تازگی در بخشی از مصاحبه خود با خبرگزاری ایلنا راجع به کابینه دوم رئیس‌جمهور روحانی گفته است:

«میانگین سنی وزرا هم یکی از دیگر مسائل مهم در ترکیب دولت دوازدهم باید باشد. پس از گذشت حدود ۴۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی، ما نیازمند تدبیری جدی در شکستن حلقه بسته مدیران عالی هستیم. افرادی که چند دوره مسئولیت وزارت را برعهده داشته‌اند، از انگیزه و خلاقیت لازم برای ایفای نقش برخودار نیستند و وقت کافی را هم برای مسئولیت‌شان نخواهند گذاشت. ضروری است تا نسل دوم مدیران وارد عرصه‌های عالی مدیریتی شده و دولت جوانتر شود.»[1]

همزمان با تاجرنیا، «غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی» از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس و از اعضای فراکسیون تازه انشعاب‌یافته مستقلین نیز درباره شاخص سنی در کابینه دوم رئیس‌جمهور روحانی به خبرگزاری فارس گفته است:

«وزرایی که با مردم فاصله داشته و روحیه اشرافی‌گری دارند و همچنین شرایط سنی مناسب (عموما پیر و مسن هستند) و چابکی و زرنگی لازم ندارند نمی‌توانند از فیلتر مجلس رد شده و یا حداقل فراکسیون ما به اینها رأی نمی‌دهد.»[2]

*این اظهارات معاریف اصلاح‌طلب در مجلس و خارج آن در رابطه با کابینه دوم رئیس‌جمهور روحانی، در ظاهر امر زیبا و فرکانس‌هایی مبنی بر استقلال اصلاح‌طلبان از دولت آقای روحانی تلقی می‌شود...

اما در زیر پوست این صحبت‌های زیبا، حقیقتی تلخ نهفته است.

و آن اینکه اولاً رئیس‌جمهور روحانی در دولت اول خود هرگز به انتقادات اصلاح‌طلبان درباره کابینه و بحث «ترمیم کابینه» پاسخ نداد و بعید است این سنت دیرینه شکسته شود.

ثانیاً آقای روحانی به اذعان چهره‌های جناح چپ نه تنها توصیه‌پذیر نیست بلکه اهل مشورت مؤثر با چهره‌های اصلاح‌طلب هم نیست و اصطلاحاً کاری به آنها ندارد.

و ثالثاً در مسئله انتقاد چهره‌های اصلاح‌طلب از سن و سال برخی وزرای کابینه باید دانست که بر اساس برخی تحلیل‌ها، این مسئله هرگز شامل چهره‌هایی مثل «محمدجواد ظریف» و «بیژن زنگنه» که سال‌ها در وزارتخانه‌های خارجه و نفت حضور داشته‌اند و هم‌اکنون مدتهاست که از سنّ بازنشستگی هم حتی عبور کرده‌اند، نمی‌شود!

در واقع اگر اصلاح‌طلبان مسئله سن را مورد اشاره قرار می‌دهند صرفاً به دلیل اوت کردن برخی چهره‌های کابینه و ممانعت از ورود برخی چهره‌های دیگر است وگرنه آقایان نه تنها مشکلی با کِبَر سنی ظریف و زنگنه و نعمت زاده و ... ندارند بلکه عنداللزوم اقدام به تعریف و تمجید از معمّرین کابینه رئیس‌جمهور روحانی هم خواهند کرد.

گفتنیست، الیاس حضرتی، از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس شورای اسلامی و از چهره‌های نزدیک به ستاد جریان سیاسی خاص، اخیراً در یک توییت خبر داد که زنگنه و ظریف قرار است در سمت‌های خود ابقا شوند.[3]

بر اساس برخی اخبار نیز گویا فقط 5 وزیر کابینه آقای روحانی که حکما زنگنه و ظریف هم جزو آنها هستند از جانب فراکسیون اصلاح‌طلبان مجلس جزو وزرای مطلوب ارزیابی شده‌اند و مابقی در حد متوسط و ضعیف هستند.[4]

ظریف و زنگنه به واسطه بیدستاوردی برجام و مقولاتی مثل کرسنت و قرارداد با توتال به شدت در مظان انتقادات قرار دارند...

***

مشاوره اجباری اصلاح‌طلبان به روحانی!

محمدعلی ابطحی، از مقامات دولت اصلاحات به تازگی درباره بحث اظهارات اصلاح‌طلبان پیرامون کابینه جدید رئیس‌جمهور روحانی به ایسنا گفته است: به نظر من  هر کس دیدگاه‌ها و گزینه‌های پیشنهادی خود را برای کابینه آینده مطرح می‌کند  به معنای سهم‌خواهی نیست بلکه به معنای مشاوره دادن است.

او تصریح می‌کند: در عین حال نکته قابل توجه این است که رییس جمهور توجه داشته باشد کسانی که به او رأی دادند چه دیدگاهی دارند و این قطعاً در انتخاب کابینه موثر است.[5]

*اظهارات ابطحی مبنی بر مشاوره دادن خودخواسته اصلاح‌طلبان به رئیس‌جمهور روحانی در حالی است که اختلافات این روزهای دولت با اصلاح‌طلبان و کم‌محلی ستاد اعتدال به چپ‌ها برای چینش کابینه جدید، شهره عام و خاص شده است.

مثلا همزمان با انتشار اظهارات ابطحی، روزنامه شرق نیز طی گزارشی نوشت: چیدمان کابینه یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های این روزهای بهارستان است، اما گویا فراکسیون امیدی‌های بهارستان چندان به بازی گرفته نمی‌شوند. این را می‌توان در لابه‌لای سخنان برخی نمایندگان به‌وضوح دید.

طیبه سیاوشی هم در همین گزارش گفته است: تاکنون خواست اصلاح‌طلبان در چینش کابینه در نظر گرفته نشده است.[6]

پیش از این نیز روزنامه اعتماد در مصاحبه با علی شکوری‌راد، دبیر حزب اتحاد ملت به مسئله عدم مشورت رئیس‌جمهور روحانی با اصلاح‌طلبان اشاره کرده بود که شکوری‌راد ضمن تأکید بر اینکه مشاوره گرفتن به معنی قبول پیشنهادات نیست، اینطور تصریح کرده بود که شک نکنید آقای روحانی حتما با اشخاص مشورت خواهد کرد![7]

گفتنیست، مسئله سهم‌خواهی اصلاح‌طلبان از کابینه جدید رئیس‌جمهور روحانی که برای آنها تبدیل به یک مسئله حیثیتی شده است، با واکنش شدید برخی نزدیکان رئیس‌جمهور روحانی از جمله واعظی و آشنا مواجه شده است.[8]

***

مرتضی حاجی: شهردار که خودش نباید کار کند، اهمیت سیاست بیش از عمران شهر است!

مرتضی حاجی، از وزرای دولت اصلاحات و از فعالان چپ، در مصاحبه با شماره اخیر نشریه صدا (ارگان حزب کارگزاران) و در پاسخ به این سؤال که «فکر می‌کنید شهردار پایتخت باید یک شخص فنی باشد یا تنها یک اصلاح‌طلب پاکدست بودن کفایت می‌کند؟!» آب پاکی را روی دست رأی‌دهندگان به فهرست اصلاح‌طلبان ریخته و گفته است:

«شهردار که خود نباید کار کند. شهردار از نظر من حتما باید یک چهره ملی باشد و در بین مردم شهر مقبولیت داشته باشد، یعنی زمانی که مردم می‌شنوند کسی شهردار شده باید از این انتخاب خوشحال شوند. باید در ذهن مردم به حسن شهرت شناخته شده باشد. بنابراین به نظر من نیازی نیست که یک فرد صددرصد فنی باشد. اگرچه باید با مسائل عمرانی در سطح قابل قبولی آشنایی داشته باشد اما با مسائل فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و... باید حتما آشنایی داشته باشد چراکه اهمیت این قسمت، از مسائل عمرانی قطعا کمتر که نیست، بیشتر هم هست»!

*جالب آنکه رئیس‌جمهور روحانی هم در پیشاانتخابات و برای تخریب اقدامات محمدباقر قالیباف، طی اظهاراتی اینطور گفته بود که ساخت اتوبان و پل به درد مردم نمی‌خورد![9]

اظهارات حاجی همچنین نوستالژی صحبت‌های مهدی کروبی نیز هست که زمانی در سال 84 و در بیان اینکه به نظر او رئیس‌جمهور کار اجرایی سنگینی ندارد، از این گفته بود که رئیس‌جمهور نباید بیل بزند.

اظهارات حاجی را می‌توان بیت‌الغزل مطالبات اصلاح‌طلبان از شهرداری جدیدالانتصاب شهر تهران دانست. شهرداری که قرار است تمام منویات جریان خاص را بصورت واجب‌التعظیم اجرا کند و رسالتی مهمتر از ریل‌گذاری و مهره چینی برای انتخابات‌های 98 و 1400 هم از نظر اصلاح‌طلبان ندارد.

(زیرا جریان سیاسی خاص تصور می‌کند که مردم برای پیگیری همین مطالبات به آنها رأی داده‌اند!)

در این میان، می‌ماند کارنامه ملموس محمدباقر قالیباف که البته اصلاح‌طلبان فکر آن را هم کرده‌اند و قرار است با تخریب قالیباف و به‌نام‌زنی پروژه‌های مطلوب شهرداری تهران به نام اصلاح‌طلبان و دیگران، یک «موازنه کارنامه» ایجاد شود و اصطلاحا در این فرایند، مردم به مرور یا قالیباف را فراموش کنند و یا اقدامات وی را مشتی فریبکاری و پروژه‌های بی‌خاصیت قلمداد کنند!

(کما اینکه مثلا یکی از اصلاح‌طلبان پیش از این عنوان کرد که پروژه پل طبیعت کار قالیباف نبوده و یا فرد دیگری از همین جریان خاص سیاسی هم اینطور عنوان کرد که کاشت گل‌های لاله در پارک‌های تهران توسط شهرداری، فریب دادن مردم است)

برخی معتقدند اصلاح‌طلبان بر اساس تجربه مجلس ششم و شورای شهر دوره اول هیچگاه نمی‌توانند با یکدیگر زیر یک سقف جمع شوند و این خطر بزرگ، شورای شهر دوره پنجم تهران را نیز تهدید می‌کند.

خاصّه آنکه صحبت‌هایی از برخی اعضای جدیدالورود شورای شهر و اصلاح‌طلبان درباره رسالت‌های شورا و خصلت‌های شهردار جدید به گوش می‌رسد که از آنها بوی تند حاشیه استشمام می‌شود.

***

1_ http://www.armandaily.ir/fa/news/detail/32175

2_ http://fna.ir/OYFZDW

3_ http://fa.shafaqna.com/news/414333/

4_ http://sharghdaily.ir/News/136041

5_ http://www.isna.ir/news/96042413242

6_ http://sharghdaily.ir/News/136041

7_ mshrgh.ir/745388

8_ mshrgh.ir/749290

9_ mshrgh.ir/714719