به گزارش مشرق، برخوردهای خصمآلود با هنرمندان آن هم از سوی جریانهایی که داعیه دار آزادی بیان هستند تازگی ندارد و سال هاست که در فضای فرهنگی و رسانهای ما اتفاق میافتد. شبکههای ماهوارهای ضدایرانی و شبکههای اجتماعی نیز به کمک گروههای فشار آمدهاند و به رفتارهای آنها ضریب میدهند.
توهین به هنرمندان به خاطر انجام اعمالی مغایر با منافع این گروهها از اواخر دهه ۸۰ شروع شد. از آن دوران بود که هنرمندان و بازیگرانی که در فیلمهای ضدفتنه ۸۸ حضور یافته بودند با تندترین واکنشها از سوی تمامیت خواهان مواجه میشدند. مثل برخوردهایی که با بازیگرانی چون «امین حیایی» و «علیرام نورایی» شد. حتی کار به جایی رسید که اگر یک بازیگر در زندگی شخصی خود، رفتاری برخلاف فرهنگ این جریانها بروز میداد هم به موج تخریب و توهین برمیخورد. نمونه بارز چنین هنرمندانی، «پروانه معصومی» و «الهام چرخنده» بودند.
«شهاب حسینی» هم حتی از گزند این گروهها در امان نماند! این بازیگر ، سال گذشته و پس از آنکه جایزه بهترین بازیگر جشنواره کن را دریافت نمود و آن را به ساحت مقدس امام زمان(عج) تقدیم کرد، با رفتارهای پرخاشگرانه گروههای به اصطلاح دموکراسی خواه مواجه شد.
البته شبکههای ماهوارهای نیز شهاب حسینی را بینصیب نگذاشتند؛ بیبیسی فارسی، منوتو، صدای آمریکا و همچنین شبکههای مبتذل سلطنتطلب، گزارشهایی توأم با عصبانیت و ناراحتی را علیه این بازیگر ایرانی پخش کردند.مجری اخبار شبکه بیبیسی با حالتی از تأسف بیان کرد که شهاب حسینی جایزه خود را به امام زمان تقدیم کرده است! شبکه من و تو هم نسبت به شهاب حسینی ابراز ناامیدی کرد و تاکید نمود که این بازیگر میتوانست این جایزه را در دلش به امام زمان(عج) تقدیم کند! شبکه صدای آمریکا هم شهاب حسینی را «وابسته» توصیف کرد!
اما این موج در سالهای ۹۵ و ۹۶ و در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری افزایش یافت. اگر تا قبل از این موقع، تخریب هنرمندان فقط به لمپنهای فعال در فضای مجازی یا شبکههای ماهوارهای معاند محدود میشد، از این زمان رسانههای رسمی دولتی نیز وارد میدان شدند! به طوری که کوچکترین انتقادی از دولت، با توهینهای این رسانهها همراه بود. نمونه بارز چنین ماجرایی، فحشهای رکیک رسانههای اصلاحطلب به مهران مدیری بود.
صحبتهای بهنوش بختیاری در مراسم سالگرد تأسیس فارس پلاس که از اهانتهای عدهای به وی به خاطر ستایش از شهدای مدافع حرم سخن گفته بود نشان میدهد، جریانهای تمامیت خواه مدعی آزادی بیان در برخورد با هنرمندان حتی به خودیهای خود نیز رحم نمیکنند و هنرمندانی از جبهه خودشان را نیز در صورت بروز رفتاری مغایر با منافع خود، هدف تخریب قرار میدهند.