به گزارش مشرق، نارنجی پوشان سایپا با پیروزی برابر استقلال، دومین برد خود در تقابل با استقلال تهران در یک دهه اخیر را جشن گرفتند.
 
 سایپا در دومین روز از هفته چهارم لیگ برتر در دیداری حساس استقلال را شکست داد تا با این برد در واقع با یک تیر چندین هدف را نشانه رفته باشد. حالا سایپا آنگونه بازی می کند که کمتر کسی حرف از بازی های کسل کننده فصل پیش این تیم می زند و این تیم را در ردیف تیم های خوب و شاید هم مدعی این فصل به حساب می آورد.
 
پیش از بازی
 
سایپا در حالی به میدان رفت که اصلاً سابقه خوبی در تقابل با استقلال ندارد؛ در ۹ بازی گذشته تنها یک امتیاز از این تیم گرفته و از آخرین برد آنها حدود پنج سال می گذشت که برای پیروزی در آن بازی هم پنج سالی انتظار کشیده بودند. سایپا یکی از ۵ تیمی است که در تمامی ادوار لیگ برتر حضور داشته و از ۳۲ تقابل با استقلال در ۱۶ بازی شکست خورده و تنها به شش برد (دو برد با جیوانی می، یک برد مجتبی تقوی و سه برد با علی دایی) دست یافته است. این یکی از ضعیف ترین آمارهای مربوط به تیم هایی است که سابقه حضور در لیگ برتر را داشته اند. اگر بازی های نزدیکی هم بین آنها برگزار شد، اما در نهایت نتیجه بازی به سود آبی ها بود.
 
 
 
زنگ لیگ به صدا در آمد
 
سایپا بعد از یک فصل نا امید کننده با حسین فرکی، سراغ کسی رفت که آخرین سال بازی و اولین سال مربیگری اش را در آنجا تجربه کرده بود؛ کسی که تنها قهرمانی سایپا در ادوار لیگ برتر با او به دست آمده بود. علی دایی بار دیگر به سایپا آمد و کار را خیلی جدی شروع کرد. برای بازگشت اخباری از تبریز تأکید داشت و اصلاً اجازه جدایی به سنگربان ملی پوش سایپا را نداد زیرا می خواست تیم جدیدی بسازد و بار دیگر ردای یک تیم مدعی را بر قامت سایپا بپوشاند. بازی با سپاهان به خوبی نشان داد که دایی تمرینات خوبی را با شاگردانش پشت سر گذاشته و قرار است در این فصل سایپای دیگری را شاهد باشیم. گل دقایق پایانی سپاهان سبب شد تا دایی و تیمش برای پیروزی یک هفته دیگر هم انتظار بکشند.
 
انتظار دایی برای کسب پیروزی بیش از این هم طول نکشید و در هفته دوم برابر صنعت نفت اولین سه امتیاز را به دست آورد؛ این بار سایپا بود که در لحظات پایانی به گل رسید. هفته سوم هم سایپا قهرمان لیگ برتر پانزدهم را در خانه اش مغلوب کرد تا باورها به این تیم بیشتر شود. سایپا خود را برای بازی با استقلال آماده می کرد.
 
استقلال، منصوریان و آوردگاه تختی
 
همه جا حرف از آمارهای ضعیف سایپا برابر استقلال است و اینکه سایپا حداقل در این چند فصل خطری برای استقلال نبوده، و اینکه علی دایی در مغلوب کردن منصوریان هرگز موفق عمل نکرده است. پیامد پاس رو به عقب منتظری به رحمتی چیزی نبود جز پنالتی، گل، باخت و حرکت رو به عقب تیمی که باز وارد بحران دیگری شد. ضربه عباس زاده شلیکی بود برای فراموشی همه این حرفها و آمارها. سوت پایان بازی شروع بحران دیگری را در گوش استقلالی ها طنین انداز کرد. گل عباس زاده فقط یک پنالتی و یک گل نبود؛ با این گل سایپا بازی را از استقلال برد و با سه امتیاز این بازی به جمع صدرنشیان مشترک لیگ پیوست، بعد از چندین سال نارنجی پوشان رنگ پیروزی برابر استقلال را دیدند، دایی اولین برد خود مقابل منصوریان تجربه کرد، سرمربی سایپا پنجمین بار آبی پوشان را شکست داد تا پس از قلعه نویی دومین مربی موفق در تقابل با استقلال باشد، و البته آبی پوشان و منصوریان را وارد بحرانی تازه کرد.
 
نقش تأثیرگذار دایی
 
دیدار استقلال و سایپا را می توان مثل سایر بازیها به حساب آورد، اما چیزی را که نباید به سادگی از کنار آن گذشت و اهمیت زیادی در پیشرفت سایپا دارد، نقش حضور دایی به عنوان یک شخصیت بزرگ و مربی کاربلد است. دایی در این سالها در هر تیمی که فعالیت داشته، با جدیت کارش را دنبال کرده و همواره با هدف کسب موفقیت و رسیدن به بالاترین جایگاه ممکن به کار خود ادامه می دهد چه در تیمی مثل راه آهن یا صبا و چه در تیمی مثل پرسپولیس. سال گذشته دایی با همه مشکلاتی که در نفت تهران داشت، هرگز پا پس نکشید و تا آخرین لحظه جنگید. قهرمانی با نفت تهران در جام حذفی، آن هم با پیروزی برابر تراکتورسازی که جمعی از بازیکنان مطرح را در اختیار داشت، از عهده هر کسی بر نمی آمد و بیش از هر چیز باید به نقش تأثیرگذار دایی به عنوان شخصیتی اشاره کرد که به طور ذاتی دنبال کسب موفقیت است و هرگز انگیزه و عطش خود برای رسیدن به موفقیت و پله های بالاتر را از دست نداده است.
 
بنابراین، علی دایی را می توان بهترین انتخاب برای سایپایی دانست که می خواهد اعتبار نصف و نیمه خود را دوباره به دست آورد، و این فرآیند بازیابی اعتبار در تیمی که از امتیاز میزبانی و حمایت هواداران برخوردار نیست، نیازمند به کارگیری و سپردن مسئولیت به دست افرادی است که حداقل جایگاه بالایی در فوتبال ایران داشته و سقف خواسته هایشان بلندتر از باشگاه باشد و گزینه اول برای نارنجی پوشان که دارای چنین ویژگی هایی باشد، علی دایی بود.