به گزارش مشرق، یدالله جوانی طی یادداشتی نوشت: انفجار دفتر نخست وزیری در هشتم شهریور سال 1360 به دست عامل نفوذی منافقین و شهادت دو یار دیرین امام (ره) و انقلاب و دو اسوه علم و تقوا، شهید محمد علی رجایی رئیس جمهور و شهید محمد جواد باهنر نخست وزیر، موجب نامگذاری هفته ای به نام «هفته دولت»، از دوم تا هشتم شهریور گردید.

علت این نامگذاری را باید در مختصات دولت شهیدان رجایی و باهنر جستجو کرد. از دولت شهید رجایی، به عنوان دولت مکتبی و انقلابی یاد می شود. دولت شهید رجایی، اولین دولت مکتبی و انقلابی بود که پس از حاکمیت لیبرال ها بر کشور و آشکار شدن ماهیت غیرانقلابی و وابستگی آنان به غرب، اداره امور کشور را به دست گرفت. هر چند عمر دولت شهید رجایی بسیار کوتاه بود؛ لکن مردم آن دولت را، دولت تراز انقلاب اسلامی ارزیابی می کنند. شهید رجایی نماد خلوص، تقوا، ساده زیستی، پیروی از ولایت و خدمت به مردم بود.

بنابراین هفته دولت، فرصتی مغتنم برای پرداختن به موضوعات مختلف مرتبط با دولت است. با توجه به  شروع کار دولت دوازدهم و تلاقی این شروع با هفته دولت، یکی از موضوعات مهم که نیاز به پردازش دارد، رمز و راز موفقیت دولت در انجام وظایفش می باشد.

نگارنده بر این اعتقاد است که هردولتی و از جمله دولت دوم آقای دکتر حسن روحانی، کلید موفقیتش در برخورداری از حمایت ها و همکاری آحاد مردم، نخبگان فکری سیاسی، جریان های مختلف با سلایق گوناگون است. شاید یکی از اصلی ترین دلایل حل نشدن پاره ای از مشکلات کشور و مردم در سال های گذشته، به همین نکته برگردد. اکنون کشور با مشکلاتی در حوزه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مواجه است و مسئولیت اصلی برای حل این مشکلات، متوجه دولت می باشد.

میزان موفقیت دولت دوازدهم، به میزان توانمندی هایش برای حل این مشکلات برمی گردد. هر چه دولت تلاش نماید با اتخاذ سیاست های صحیح، از تمامی ظرفیت ها و توانمندی های داخلی استفاده نماید، شانس موفقیت خود را افزایش داده است. از طرف دیگر، تمامی کسانی که دلسوز انقلاب، نظام، کشور و مردم هستند، باید برای حل مشکلات کشور و مردم، به دولت کمک نمایند. اگر در دولت های پیشین چنین رویه ای اتخاذ می شد، به طور قطع بسیاری از مشکلات کشور و مردم تا کنون حل شده بود.

در نظام مردم سالاری دینی، اولاً باید رقابت های انتخاباتی را متناسب با ارزش های اخلاقی در نظام دینی سامان بخشید، و ثانیاً باید فرهنگ سازی کرد تا پاپان رقابت های انتخاباتی، نقطه شروع رفاقت ها و همکاری ها برای پیشبرد کشور به سمت آرمان ها و تحقق اهداف انقلاب باشد. گره گشایی از مشکلات مردم، تنها با تحقق اهداف انقلاب میسر است. تحقق این اهداف، نیازمند و حدت، همدلی و همکاری همه جریان ها، احزاب، گروه ها و نیروهای معتقد به انقلاب و نظام با یکدیگر می باشد.

به طور قطع اگر دولتمردان در هر مقطع و هر دوره، دولت شهید رجایی را الگوی رفتاری خود قرار دهند، می توان گفت گام های نخست موفقیت را برداشته اند. از ویژگی های برجسته دولت شهید رجایی، مکتبی، انقلابی و مردمی بودن است. شهید رجایی در چارچوب قانون اساسی، خود را رئیس قوه مجریه می دانست. قوه مجریه، دستگاه اجرایی کشور در بسیاری از حوزه های تعریف شده است. دولت به عنوان قوه مجریه،‌باید مجری قانون و پیاده کننده سیاست های کلی و کلان کشور باشد. مشکل اصلی اولین رئیس جمهور ایران یعنی بنی صدر، این بود که برای خود جایگاهی فراتر از ریاست قوه مجریه می پنداشت.

این مشکل که در برخی از روسای جمهور بعدی هم تکرار شد، در شخص شهید رجایی وجود نداشت. بسیاری از چالش های دولت ها در ایران پس از انقلاب، به همین نکته برمی گردد. این خصوصیت که ریشه در روحیات و خلقیات و طرز تفکر برخی از روسای دولت ها در گذشته داشته، مانع همکاری جریان های رقیب با دولت مستقر می شود. بنابراین شرط لازم برای حمایت و همکاری همه نیروها و طیف های مختلف سیاسی با دولت مستقر در هر دوره ای، به رغم داشتن اختلاف سلیقه ها و دیدگاه های متفاوت، حرکت دولت و دولتمردان و خصوصاً شخص رئیس جمهور به عنوان رئیس دولت، در چارچوب قوانین برای عمل به وظایف است. وظایفی که قانون برای قوه مجریه مشخص کرده است. قوه مجریه  شان قانون گذاری و تعیین سیاست های کلی و جهت گیری های کلان در نظام جمهوری اسلامی را ندارد. شان و صلاحیت قوه مجریه یا دولت، شان و صلاحیت اجرا می باشد.

اگر دولت تمام توان خود را معطوف به انجام وظایفش بر اساس سیاست های کلی و قوانین مصوب نماید؛ دلیلی ندارد که نیروها، مجموعه ها و رقبای آن در دوره انتخابات، به کمک دولت برای حل مشکلات کشور و مردم نشتابند. چالش ها از جایی شروع می شود که دولتمردان و شخص رئیس جمهور، جایگاهی فراتر از قوه مجریه برای خود منظور نماید و به جای تمرکز بر روی انجام وظایف، سرگرم دیگر امور حاشیه ساز گردند. امید آن است که در شرایط  کنونی که مردم از پاره ای مشکلات به ویژه مشکلات اقتصادی رنج می برند، دولت توان خود را متمرکز به حل این مشکلات نموده و دیگر دلسوزان کشور هم از هر طیف و سلیقه سیاسی، یاری رسان به رئیس جمهور برای انجام وظایفش باشند.