به گزارش مشرق، سفر اخیر رئیس جمهوری ترکیه به اردن را ابهام آمیز توصیف می کند و می نویسد: روابط میان اردن «هاشمی» و ترکیه «عثمانی» در طول صد سال گذشته، خوب نبوده و اگر زمانی هم رنگ آرامش به خود دیده، موقتی بوده است؛ چرا که دو کشور بنا به دلایل تاریخی و دینی اعتماد اندکی به یکدیگر دارند و این موضوع از نگاه ریزبین کسی که این پرونده و ستون های سیاسی اصلی آن را دنبال کرده، پنهان نمانده است. از این رو اینجا مکان مناسبی برای طرح مجدد این مسئله نیست.
**سفر مبهم و سوال برانگیز اردوغان به اردن
در ادامه این مطلب آمده است: با توجه به پیشینه ای که درباره روابط ترکیه و اردن گفته شد، حال به سفر غیر منتظره چند روز گذشته رجب طیب اردوغان به امان بپردازیم. سفری مبهم که سوالات بسیاری را مطرح کرده و هنوز توضیح و تفسیری درباره آن داده نشده است.
اردوغان در این سفر که مورد استقبال عبدالله دوم شاه اردن قرار گرفت، هیچ گونه اظهار نظری درباره دلایل سفرش به امان، نکرد. بیانیه صادر شده از سوی اردن نیز بر مذاکرات میان رهبران دو کشور درخصوص راه های تقویت همکاری های دو جانبه در زمینه های مختلف سیاسی و اقتصادی و بررسی تحولات خاورمیانه، متمرکز بود.
این بیانیه حاوی اظهارات کلی و عمومی بوده و بارِ ابهام آمیز این سفر را که از همان ابتدا مبهم و پوشیده بود، دو چندان کرد.
**آیا ایران، ترکیه را برای رساندن پیامش به اردن واسطه کرده؟
عطوان در ادامه می نویسد: خبرگزاری «آکی» ایتالیا که بسیاری در اردن و سایر کشورها اندک چیزی درباره اش شنیده اند، به نقل از منابع اردنی که آنها را مرتبط به پرونده سوریه دانست، اعلام کرد: اردوغان رئیس جمهوری ترکیه پیام تمایل ایران برای عقب نشینی از جنوب سوریه به اردن منتقل کرده؛ به نحوی که در ازای این عقب نشینی اردن تضمین دهد هیات های اداره محلی در آن جا تشکیل دهد که گروه های مسلح در آن دخالت نکنند.
این خبرگزاری افزود: اردوغان خطاب به پادشاه اردن بر ضرورت عقب نشینی همه نیروهای نظامی وابسته به ایران از جنوب و شمال سوریه یعنی از مناطق تحت نفوذ اردن و ترکیه، تاکید کرد.
** خبر منتشر شده خبرگزاری ایتالیایی پر از تناقض است
عطوان نوشت: خبر منتشر شده این خبرگزاری، تناقضات زیادی دارد. چرا ایران باید اردوغان را مامور رساندن این پیام به اردن کند، در حالی که تهران در امان سفارتخانه دارد و اگر به دنبال انتخاب میانجی در این باره باشد، چرا مثلا روسیه را که رابطه خوبی با اردن هم دارد، واسطه نکند؟ این در حالی که ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه رابطه قوی با شاه اردن دارد.
**چه کسی از حضور نیروهای ایران در جنوب سوریه هراس دارد؟
در ادامه این مطلب آمده است: طرفی که نگران حضور نیروهای ایران در جنوب سوریه و در منطقه قنیطره در مقابل بلندی های جولان اشغالی است، رژیم اشغالگر اسرائیل است. اسرائیل با برخی گروه های مسلح معارض سوری رابطه خوبی دارد و بیش از 3500 تن از زخمی های این گروه ها را در بیمارستان های خود مداوا کرده است. علاوه بر این، این اسرائیل است که همصدا با آمریکا و ترکیه خواستار عقب نشینی نیروهای ایران نه از جنوب سوریه بلکه از سراسر خاک این کشور است.
**نگرانی اردوغان از استقلال کردها
اردوغان که در حال بازبینی برگه های منطقه ای خود در خاورمیانه به ویژه در پرونده سوریه است، احساس کرده که دیگر امیدی به سرنگونی نظام سوریه و رئیس جمهوری آن نیست. اکنون خطر شکل گیری یک نظام مستقل کردی که آمریکا به تحریک اسرائیل درصدد است آن را در طول مرزهای شمالی سوریه و عراق با ترکیه ایجاد کند، اهمیت فوق العاده ای برای رئیس جمهوری ترکیه پیدا کرده است. به نحوی که به بارزترین اولویت هایش تبدیل شده و این امر کاملا قابل فهم است.
** نیروهای ایران نقش موثری در نابودی داعش در عراق داشتند
عطوان ضمن اشاره به حضور موثر نیروهای ایرانی در سوریه و عراق، نوشت: ما بر این باور نیستیم که ایران بخواهد نیروهایش را از جنوب سوریه خارج کند؛ چرا که محاصره رژیم اشغالگر اسرائیل از شمال (جنوب لبنان) و جنوب شرقی (جبهه جولان اشغالی) به ستون فقراتِ سیاست های منطقه ای و راهبردی تهران تبدیل شده است.
همچنین نیروهای ایرانی نقش بارز و موثری در کنار ارتش، نیروهای الحشد الشعبی و پوشش هوایی آمریکا در نابودی داعشی ها از موصل، الرمادی، تکریت و الفلوجه ایفا کردند و چه بسا تهران بخواهد همین نقش را در جنوب سوریه با کمک حزب الله و ارتش سوریه ایفا کند. همین مسئله نارضایتی ایران را از تفاهمات روسیه و آمریکا درخصوص الحاق جنوب سوریه به مناطق کاهش تنش، نشان می دهد.
این تحلیل گر جهان عرب در پایان با انتقاد از اردن درخصوص عدم تلاش برای بهبود روابطش با ایران نوشت: به عمد این پرسش را مطرح می کنیم چه دلایلی وجود دارد که اردن روابطش را با ایران بهبود نمی بخشد و تن به عادی سازی روابط با این کشور نمی دهد؟. در حالی که قطر سفیرش را دوباره به تهران بازگردانده و عربستان نیز کانال های گفت و گو با رهبران ایران را گشوده و به گرمی از حجاجش استقبال کرده است. چرا اردن باید پیام های ایران را از طریق ترکیه دریافت کند؛ البته اگر تفاسیر گذشته درباره سفر اخیر اردوغان به امان درست باشد؟
امیدواریم پاسخ مستقیم یا غیرمستقیمی از رهبران اردن درباره این سوالات مشروع و فوری دریافت کنیم.