به گزارش مشرق، مدیران باشگاه پرسپولیس پروژه احداث موزه فوق مدرن باشگاهها را در شرایطی در دستور کار خود قرار دادهاند که در این راه با یک مشکل بسیار بزرگ روبهرو هستند. پرسپولیس بهعنوان یکی از پرافتخارترین تیمهای ایران برای راهاندازی موزهاش نیاز به تمام جامهایی دارد که در طول تاریخ به آن دست پیدا کرده اما مشکل اینجاست که اکثر این جامهای قهرمانی در اختیار باشگاه نیست.
علی اکبر طاهری و مسوولان باشگاه پرسپولیس در آیندهای نزدیک قصد دارند موزه این باشگاه را در ورزشگاه شهید کاظمی راهاندازی کنند. آنها در ماههای گذشته تحقیقات گستردهای درباره سرنوشت جامهای قهرمانی پرسپولیس از گذشته تا به امروز داشتهاند تا این جامها را به باشگاه بازگردانند.
از باشگاه پرسپولیس خبر میرسد طاهری و همکارانش پس از رایزنی و بررسیهای بسیار زیاد، تقریبا توانستهاند از روی فهرست جامهای گمشده، افرادی را که جامهای پرسپولیس را در سالهای گذشته نزد خودشان به رسم امانت نگه داشتهاند پیداکنند. به همین منظور جلسات مختلفی برای بازگرداندن این جامها به باشگاه پرسپولیس انجام شده و مدیران باشگاه همچنان منتظر استرداد جامها توسط افرادی هستند که آنها را نزد خود نگه داشتهاند.
روز گذشته در همین خصوص با جعفر کاشانی رییس هیات مدیره باشگاه پرسپولیس تماس گرفتیم که او گفت: «ما در باشگاه با دو موقعیت زمانی قبل و بعد از انقلاب مواجه هستیم که درباره زمان قبل از انقلاب تقریبا هیچ چیز مشخص نیست. البته جامها حتما وجود دارد و در منزل یکی پیدا میشود اما سوابق نوشته شدهای درباره آنها در باشگاه موجود نیست. به نظرم باید افرادی که در قید حیات هستند و کاپیتانهای سابق تیم در آن دوران مثل خودم، بیوک وطنخواه، رضا وطنخواه، فریدون ممبینی، فریدون معینی و حمید جاسمیان هر چه از گذشته دارند به این موزه اهدا کنند تا افتخارات تیم و شخصی آنها جاودانه و ماندگار شود چون بعد از مرگ ما معلوم نیست که فرزندان مان اصلا کوششی در جهت نگهداری اینها داشته باشند یا خیر.»
کاشانی میگوید: «در زمان ما خیلی کم کاپ میدادند و بیشتر لوح میدادند. البته آن جام بزرگ تخت جمشید را من بهعنوان کاپیتان تیم از دست تیمسار حجت رییس وقت وزارت ورزش گرفتم و عکسش هم وجود دارد. در هر صورت بچههای ما تا وقتی زنده هستند، مدالهای قهرمانیشان و افتخارات شخصی خود را میتوانند به این موزه اهدا کنند. به نظر من با این جوایز موزه پرسپولیس جاودانه خواهد شد.»
رییس هیات مدیره باشگاه پرسپولیس میگوید: «من از خودم شروع میکنم و مدالهای شخصیام را با افتخار تقدیم موزه باشگاه خواهم کرد. حتی بیشتر هم میدهم و جوایز مربوط به شاهین را هم به موزه میدهم چون شاهین و پرسپولیس متعلق به یک باشگاه هستند.»
کاشانی میگوید: «بهترین کار برای جمعآوری افتخارات شخصی و جامهایی که مشخص نیست دست چه کسانی است، این است که فراخوان بدهیم تا ببینیم جامهای قبل و بعد از انقلاب کجاست.»
مدافع میانی سابق پرسپولیس با اشاره به اینکه از سرنوشت جامهای قهرمانی باشگاه خبری ندارد میگوید: «همین جا اعلام میکنم هر پیشکسوت یا هواداری که یادگاری از پرسپولیس دارد به این موزه اهدا کند و اگر افتخارات باشگاه جمعآوری شود میتوانیم آنها را دهه به دهه تقسیم بندی کنیم و مثل باشگاههای بزرگ دنیا از این طریق درآمدزایی داشته باشیم.»
از سرنوشت جامهای قهرمانی پرسپولیس البته اطلاعات زیادی در دست نیست. پرسپولیس قبل از انقلاب دوبار فتح جام تخت جمشید شد اما حالا نسخه بدلی آن جام شکیل و زیبا هم در باشگاه وجود ندارد و ظاهرا این جام که در اندازهای کوچکتر از جام اصلی ساخته شده بود، سالها در دست مصطفی مکری یکی از مدیران فدراسیون فوتبال و باشگاه پرسپولیس بوده و تا وقتی او زنده بوده هیچ کس سراغش نرفته است!دیروز وقتی با بیوک وطنخواه یکی از کاپیتانهای قبل از انقلاب هم تماس گرفتیم او از سرنوشت جامها ابراز بی اطلاعی کرد. همایون بهزادی از دیگر کاپیتانهای تیم هم از دنیا رفته است و حمید جاسمیان دیگر فردی است که بعید است خبری از سرنوشت جامها داشته باشد.
گفته میشود حسین هدایتی به عنوان یک علاقهمند چندی قبل تعدادی از جامهای پرسپولیس را از چند واسطه خریداری کرده و او هم میتواند منبع قابل توجهی برای پرس و جو درباره این افتخارات باشد. از طرفی بعید نیست بعضی از مدیران باشگاه طی سالهای بعد از انقلاب این جامها را بهعنوان یادگاری از اتاق کار خود در باشگاه برداشته و با خود برده باشند یا از سرنوشت آنها با خبر باشند. در دوران مدیریت عابدینی پرسپولیس جامهای زیادی به دست آورد و حتی امکان دارد مدیرانی مثل محمد حسن انصاری فرد یا اکبر غمخوار هم از سرنوشت این جامها با خبر باشند.
اما بعد از انقلاب، پرسپولیس در دهه 60 هم جامهای زیادی گرفت. 5 قهرمانی جام باشگاههای تهران و چند قهرمانی در جام حذفی تهران و جامهای دیگر کلکسیون موزه پرسپولیس را پر و پیمانتر خواهد کرد و به نظر میرسد در خصوص اشیای گمشده و ارزشمند این دهه، علی پروین سرنخ ماجراست.
علی پروین پرافتخارترین مربی تاریخ باشگاه پرسپولیس و یکی از اسطورههای فوتبال ایران که سالهای سال با کمک دوستانش توانست پرسپولیس را سرپا نگه دارد، یکی از چهرههایی است که تعداد قابل توجهی از جامهای باشگاه را در تمامی این سالها نزد خود نگه داشته و آنها را حفظ کرده است. حالا اما با درخواست رسمی باشگاه پرسپولیس پروین باید این امانت را به باشگاه بزرگ پایتخت بازگرداند تا پس از تکمیل جامها، عملا پروژه احداث موزه باشگاه با برنامهریزی و طراحیهای صورت گرفته، آغاز شود.
حسین عبدی کاپیتان سابق پرسپولیس و یکی از پرسابقهترین بازیکنان این باشگاه هم درباره جامها و افتخارات پرسپولیس به ایران ورزشی میگوید: «آن زمان اهدای جام و مدال با نظم و ترتیب خاصی انجام نمیشد و گاهی اوقات در شروع لیگ بعدی جام قهرمانی فصل قبل را میگرفتیم. من از سال 66 تا 79 برای پرسپولیس بازی کردم و در این مدت قهرمانیهای زیادی آوردیم اما به تعداد این قهرمانیها مدال ندارم.»
عبدی میگوید: «سال 78 که هم در لیگ و هم در جام حذفی قهرمان شدیم، بازیکنان هر کدام یک شب جامها را به خانه شان میبردند تا با آنها عکس یادگاری بگیرند و بعد یک نفر از باشگاه آمد و جامها را تحویل گرفت. من هم این جامها را به خانه بردم و کنار فرزندانم با آنها عکس دارم. فکر میکنم این دو جام الان در باشگاه موجود باشد اما از سرنوشت بقیه جامها خبری ندارم.»
پرسپولیس بعد از انقلاب مدیریت نهادهای مختلفی مثل وزارت صنایع و معادن، بنیاد مستضعفان، کوثر و.. را تجربه کرد که از هر کدام از مدیران وقت باشگاه میتوان سراغ جامها را گرفت. درباره افتخارات قبل از انقلاب هم که اطلاعات بسیار ناچیز است. از دهه 70 به بعد هم مدیران بسیاری آمده و رفتهاند و به نظر میرسد حتی اگر علی پروین تمام جامهای تخت اختیارش را به موزه اهدا کند باشگاه پرسپولیس کار دشواری برای جمعآوری تمام افتخارات باشگاه خواهد داشت مگر اینکه افرادی که این جامها و یادگاریهای دیگر را در اختیار دارند خودشان در نقش یک هوادار عاشق آنها را به موزه باشگاه بسپارند و کاری کنند تا افتخارات باشگاه جاودانه و ماندگار شود.