به گزارش مشرق، درباره جایگاه تئاتر کشورمان در جهان گفت: متاسفانه تئاتر در جایگاهی که باید و شاید، نیست و من صحیح نمی‌دانم که، بخواهم بعد از گذشت 40 سال که از عمر هنری من در این نظام می‌گذرد، این حرف‌ها را بگویم. ما همچنان در وادی فرهنگ و هنر سردرگم هستیم! هنوز هم در حال آزمون و خطا با دیدگاه تجربی به این عرصه نگاه می‌کنیم.
وی افزود: ما همچنان به انسجام فکری و عملی نرسیده‌ایم. من همیشه گفته‌ام که شاید؛ مسئولان رده اول نظام با حوزه فرهنگ و هنر کج سلیقه‌گی دارند. درست است که ابتدا باید فضای اقتصاد شهر رو به راه باشد تا حوزه فرهنگ و هنر نفس بکشد؛ اما اگر فضای فرهنگ و هنر، درست و اصولی نباشد، هیچکس نمی‌تواند نفس بکشد چراکه؛ دیگر جایی برای نفس کشیدن باقی نمی‌ماند! من واقعا نمی‌دانم که، حوزه فرهنگ و هنر چه زمانی برای برنامه‌ریزی‌های درست اقدام می‌کند.
زارع در پایان درباره اهمیت و توجه مسئولان به تئاتر دولتی اظهار کرد: باید مشخص بشود که آیا ما تئاتر دولتی می‌خواهیم یا نه؟ تئاتر دولتی بودجه دارد یا نه؟ برنامه‌ریزی تئاتر دولتی را چه کسی باید انجام بدهد؟ چرا دغدغه امروز مردم، پول شده است؟ البته اصلی‌ترین سوال اینجاست، چرا به بزرگ‌ترین تالار تئاتر شهرمان، تالار عروسی می‌گویند؟! این فاجعه است که تالار وحدت ما به تالار عروسی تبدیل شده است و ساعت به ساعت برای اینکه خرج هایش را دربیاورد، اجاره داده می‌شود؟!
این دردآور است که بعد از گذشت سال‌های بسیار، حوزه فرهنگ و هنر ما بیمار است...
