به گزارش مشرق، نخستین دلیلی که باعث موفقیت او شد، پرهیز از شهرت طلبی و دوربین دزدی بود که بین مدیران دیگر به شدت شایع بود و هست. در تمام مدتی که طاهری در پرسپولیس حضور داشته، به اندازه حسن زمانی، عضو هیات مدیره تیم رقیب «عشق مصاحبه» جلوه نکرده است. او گاه تا مدت ها سکوت می کند و غیر از به ضرورت سخن نمی گوید.
دومین دلیلی که باعث محبوبیت او شده، سخن گفتنش به نفع مصالح تیمی است. برخلاف بسیاری از مدیران و اعضای غیر ورزشی هیات مدیره ها، او تا امروز مصاحبه ای نکرده که به ضرر تیم تمام شده باشد، گل به خودی رسانه ای نزده و از همه مهمتر اینکه به گونه ای سخن نگفته که بشود از محتوای کلامش برای تخریب تیم استفاده کرد.
موفقیت طاهری در پرسپولیس، دلایل دیگری هم دارد که بیان آن، به این مطلب کمکی نمی کند. آنچه در این مطلب قرار است به آن پرداخته شود، نه موفقیت های او که تنها و بزرگترین اشتباه دوران مدیریتی اوست.
علی اکبر طاهری، در آنچه باید «طارمی گیت» نامیدش، مرتکب تنها اشتباه و بزرگترین اشتباه دوران مدیریتش شد. او که تازه به پرسپولیس آمده بود و زیر فشار انتظارات عمومی قرار داشت تا کار بزرگی انجام دهد و به اصطلاح بمبی بترکاند، ناگهان با جدایی دو بازیکنش مواجه گردید.
جدایی طارمی و رضاییان و رفتنشان به یک تیم با آن همه جنجال های حقوقی و بار رسانه ای، طاهری را در موقعیتی مافوق توانش قرار داد. فشار انتظارات از او بسیار بالا بود. همه می خواستند طارمی و رضاییان برگردند و این اتفاق رخ داد. بازگرداندن این دو شاه مهره جدا شده، پایه مدیریت طاهری را سفت کرد، جای او را در افکار عمومی و رسانه ها به عنوان یک مدیر مسلط تثبیت نمود و خیال هواداران را از بابت حضور یک مدیر کاربلد در این تیم راحت کرد.
از روزی که این دو برگشتند، طاهری در قامت یک مدیر موفق در این تیم خود را به نمایش گذاشت. میراث این موفقیت این بود که با وجود بازنشستگی، دوبار بر علیه صادر نشدن حکم مدیریتش بر وزارت ورزش شورید و هر دوبار هم موفق شد جایگاهش را حفظ کند.
روی سخن ما با مدیری است که امروز، بابت تنها تصمیم اشتباه دوران مدیریتش، سخت تحت فشار افکار عمومی است. سکوت طاهری و تلاش برای دایورت کردن تمام اشتباهات باشگاه روی وکیل طارمی را نمی پسندیم. این را نمی پسندیم که باشگاه می کوشد تا جای پذیرش مسئولیت این اشتباه و عذرخواهی از هواداران، از زیر بار پذیرش اشتباه فرار کند.
طاهری که حالا زیر فشار بستن پرونده ژوزه مانوئل قرار دارد و البته تقدیر هواداران پرسپولیس را هم بابت همین قضیه جلب کرده، حالا آزمونی مهمتر را پیش روی خود می بیند. آزمون نشان دادن ظرفیت بالای مدیریت خود در پذیرش اشتباه. طاهری و تیمش، چه در پذیرفتن ادعای وکیل طارمی در نداشتن منعی برای عقد قرارداد با طارمی، چه در دستکاری تاریخ امضای قرارداد جدید و چه در هر نوع کوتاهی دیگری که در این بین رخ داده.
به علی اکبر طاهری که تنها همین یک اشتباه را مرتکب شده بود، پیشنهاد می کنیم نجات را در صدق بداند و با مردم روراست رفتار کند. آنچه در پرسپولیس رخ داد اشتباه این تیم مدیریتی بود. مدیر باید پذیرای اشتباه خود و کارمندانش باشد و بکوشد تا دامنه خطا و تلفات را کاهش دهد. کمی پذیرش اشتباه و از همه مهمتر، تلاش برای به فرجام رساندن این پرونده در مهلت مقرر می تواند مشکل را برطرف کند. پرسپولیس تنها یک راه در پیش دارد و آن پرداخت جریمه و پذیرش محرومیت طارمی برای چهارماه آینده است.
نه رای فیفا شکسته می شود و نه اتفاق دیگری به سود پرسپولیسی رخ خواهد داد که یک سال و نیم برای جلوگیری از آمدن چنین روزی، وقت داشت و کاری نکرد.
۲۰:۵۳ - ۱۳۹۶/۰۷/۱۳
