به گزارش مشرق، روزنامه جوان در اخبار ویژه خود آورده است:
شبهه‌ای که روز سه شنبه سخنگوی دولت در مورد حکم جاسوسی دری اصفهانی ایجاد کرد، روز گذشته تیتر اول روزنامه شرق شد. این روزنامه از قول محمدباقر نوبخت تیترزده است که «شناسایی جاسوس با وزارت اطلاعات است» این جمله در واقع کل حکم حبس قطعی پنج ساله عبدالرسول دری اصفهانی را که دستگاه قضایی صادر کرده، زیر سوال می‌برد. نوبخت در آن سخنان درباره حکم دری‌اصفهانی به عنوان یکی از اعضای کارشناسی تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای گفته بود که: «با عنایت به اینکه مباحث جاسوسی از وظایف وزارت اطلاعات است و همان‌طور که شهادت و گزارش وزیر محترم اطلاعات درباره اتهامات ناروای جاسوسی به فرزند یکی از رؤسای قوا را قبول کردیم و واقعاً هم باید قبول کنیم، این موضوع را نیز واسپاری به سیستم‌های اطلاعاتی و ضد جاسوسی کنیم، چراکه آنها از همه موارد باخبر هستند. اجازه دهیم وزیر اطلاعات در این زمینه گزارشی به عنوان نهاد اطلاعاتی به جامعه و ما ارائه دهد که قطعاً ما آن را هم قبول خواهیم کرد.»
نکته این است که اولاً وزارت اطلاعات تنها دستگاه اطلاعاتی کشور نیست و ممکن است اطلاعات جاسوسی یک نفر از نهاد اطلاعاتی دیگر به قوه قضائیه برسد. بنابراین گرچه شناسایی جاسوس و کشف جاسوسی با وزارت اطلاعات است، اما صرفاً با وزارت اطلاعات نیست و می‌تواند نهاد اطلاعاتی دیگر، آنچنان که قانون به آن اجازه داده، چنین تشخیصی دهد.
ثانیاً چه این وزارتخانه و چه نهاد اطلاعاتی دیگر هر زمان به شواهدی در مورد جاسوسی فردی دست یابند، باید اسناد و مدارک را به دستگاه قضایی ارائه دهند و این حکم دستگاه قضایی است که روشن می‌کند فردی جاسوس است یا خیر.
ثالثاً مثال نوبخت در مورد قصه تخیلی دختر آیت‌الله آملی لاریجانی با حکم دری اصفهانی از این نظر جالب توجه است که او حکم قطعی دادگاه صالحه جمهوری اسلامی را با قصه‌ای که یک کانال معلوم‌الحال ضد انقلاب سر هم کرده قیاس می‌کند. از سویی همان طور که وقتی دستگاه قضایی حکم جاسوسی عضو تیم مذاکرات هسته‌ای را می‌دهد و ما می‌پذیریم، اگر حکم بر جاسوسی فرزند فلان مسئول هم بدهد، می‌پذیریم.
دولتی‌ها درصدند ننگ جاسوسی عضو تیم هسته‌ای بر پیشانی‌شان نباشد، اما تلاش برای تبرئه خودشان را نباید به این گونه پیش برند که تبرئه جاسوس از آن استنباط شود.
