موضوع دریافت پول از خانواده‌ها در این روزها در برخی از رشته‌ها به امری عادی تبدیل شده به طوری که فدراسیون‌ها از آن به عنوان کمک‌های مردمی یاد می‌کنند در حالی که به آفت‌های این موضوع و پیامدهای آن در آینده توجه نمی‌شود.

ظاهرا دریافت پول از خانواده‌های وررزشکاران به خصوص در رشته تیراندازی با کمان در این سال‌ها به امری عادی در امور اداری فدراسیون تیراندازی با کمان تبدیل شده و به گفته برخی از نزدیکان کمانداران، فدراسیون در ازای دریافت پول از خانواده‌ها برای اعزام کمانداران به 4 مرحله جام جهانی تیراندازی با کمان اعلام آمادگی کرده بوده و حتی خانواده‌ها می‌توانستند با پرداخت 12 میلیون تومان فرزندان خود را به مسابقات آمریکا نیز اعزام کنند. علاوه بر این موارد می‌توان به مسابقات کاپ آسیا در تایلند و مسابقات تیراندازی با کمان داخل سالن هنگ‌کنگ نیز اشاره کرد.

در این بین سوالات زیادی وجود دارد که پاسخگویی به آنها می‌تواند بسیاری از شائبه‌ها از بین ببرد. با توجه به اینکه بخش اعظم هزینه‌های فدراسیون ورزشی با بودجه تخصیص داده شده از سوی وزارت ورزش تامین می‌شود و فدراسیون‌ها باید در ازای هزینه‌های خود به وزارت ورزش پاسخگو باشند، آیا فدراسیون تیراندازی با کمان هزینه اعزام کمانداران خود را در شرایطی که بخش از هزینه اعزام توسط خانواده‌ها تامین شده، به وزارت ورزش ارائه کرده است؟ آیا بازرسان وزارت ورزش و خزانه‌دار فدراسیون که چشم بینای وزارت ورزش در فدراسیون‌ها هستند نظارت مستقیم بر مباحث مالی فدراسیون دارند و وزارت ورزش نیز در جریان این امور قرار دارد؟ آیا در صورت کسب مدال در اعزام‌هایی که با دریافت پول از خانواده‌ها انجام شده و رئیس فدراسیون در تامین بودجه اعزام عاجز مانده است، می‌توان مدال‌ها را به پای فدراسیون نوشت و در کارنامه کاری این مدیران ثبت کرد؟

آیا در جلسات فدراسیون با معاون قهرمانی وزارت ورزش برای دفاع از بودجه فدراسیون و ارائه برنامه‌ها و تعداد اعزام‌ها آیا موضوع دریافت پول از خانواده ها مطرح می‌شود؟ آیا کمک‌های خانواده‌های کمانداران به عنوان آورده‌های فدراسیون از بخش خصوصی مطرح می‌شود؟ (در تفاهم نامه فدراسیون‌های ورزشی و وزارت ورزش فدراسیون‌ها موظف به تامین بخشی از بودجه از بخش خصوصی هستند).

امیدواریم که وزارت ورزش و نمایندگان و بازرسان آنها در فدراسیون‌ها مراقب باشند که اینگونه اعزام‌ها که تامین بخشی از آن با هزینه خانواده‌ها و از سر ناچاری آنها برای تامین آینده فرزندانشان است، به عنوان اعزام با بودجه فدراسیون و بودجه دولت تلقی نشود.

این اتفاقات و دریافت پول از خانواده ورزشکاران به خصوص در رشته تیراندازی با کمان در حالی رقم می‌خورد که تامین این میزان پول برای خانواده بیشتر کمانداران مقدور نیست با این روشی که فدراسیون در پیش گرفته استعدادسوزی در تیراندازی با کمان را شاهد خواهیم بود. این موضوع در ماه‌های اخیر جای سوال داشت که چرا فدراسیون با وجود برگزاری مسابقات متعدد کشوری و رنکینگ از حضور کمانداران جوان و با انگیزه و البته مستعد استفاده نمی‌کند. چرا در پایان 4 مرحله مسابقات رنکینگ قهرمانی کشور در دو رشته ریکرو و کامپوند این استعدادها در تیم ملی دیده نمی‌شوند؟ شاید پیش شرط‌های عجیب فدراسیون کار را برای کمانداران تازه نفس سخت کرده است؟

این نکته را نیز باید یادآور شد که در جریان 4 مرحله مسابقات رنکینگ کشور نیز فدراسیون در هر مرحله 60 هزار تومان بابت ورودیه و 60 هزار تومان نیز بابت اسکان در خوابگاه از کمانداران دریافت کرده و هزینه سفر به استان‌های میزبان نیز بر عهده خود شرکت کنندگان بوده که همین امر هزینه‌ای تقریبا معادل 300 هزار تومان برای هر مرحله از مسابقات شرایط حضور را برای برخی از کماندارانی که از نظر مالی در شرایط مناسبی قرار نداشتند را فراهم نکرد.

با انتشار اینگونه اخبار مبنی بر دریافت مبالغ میلیونی از خانواده‌ها برای حضور در میادین بین المللی و متاسفانه بدعت گذاری این رویه با توجیه‌های عجیب از سوی رئیس فدراسیون و احتمال تعمیم آن به سایر فدراسیون‌ها لازم است تا وزارت ورزش با ورود به این مسئله مانع از پولی شدن ورزش شود و اجازه دهد ورزش همچنان در کشور عمومی و برای تمام اقشار جامعه باشد.

مهم‌ترین اصل در توسعه ورزش همگانی و البته قهرمانی، تامین شرایط لازم برای عموم جامعه در رشته‌های مختلف ورزشی و شناسایی استعدادها بدون توجه به اوضاع مالی خانواده‌های آنها است اما ظاهرا این اصل در برخی از فدراسیون‌ها فراموش شده و اردوها و اعزام‌ها با پرداخت پول از سوی خانواده‌ها برنامه‌ریزی می‌شود. جای تاسف دارد در شرایطی که وزارت ورزش در بدترین شرایط اقتصادی کشور بدون چشم داشت به جیب ورزشکاران و خانواده‌های آنها در تلاش برای تامین بودجه است تا ورزشکاران مستعد بدون دغدغه و نگرانی تنها به بعد ورزش حرفه‌ای خود بپردازند برخی با وسط کشیدن پای پول، در مسیر وزارت ورزش نیز خدشه ایجاد می‌کنند.

نباید فراموش کنیم که در ورزش استعدادها از دل خانواده‌هایی که شرایط مالی متوسط رو به پایین دارند، ظهور پیدا کرده و آنها توانستند در میادین ورزشی خوش بدرخشند و حیف است که با وسط کشیدن پای پول به جای استعدادیابی، استعدادکشی کنیم.