گروه جهاد و مقاومت مشرق - خیلی از شهادت‌ها و حماسه‌آفرینی‌ها لابه‌لای اخبار مختلف گم می‌شوند، در حالی که مملو از درس و سخن هستند. شهادت لطیف راستی از همین مقوله است. او تنها چند روز بعد از سفر تاریخی رهبر انقلاب به استان کردستان طی عملیات کمین ضد انقلاب به شهادت رسید. ضد انقلابی که توان دیدن امنیت و آرامش در خطه‌ای را نداشت که با آغوش باز از رهبر خود استقبال کرده بود. لطیف راستی از رزمندگان بومی کُرد بود که ولایتمداری را با نثار خونش در قدوم رهبرش به اثبات رساند.
در حالی که سفر صمیمی و مقتدرانه مقام معظم رهبری به استان کردستان آن هم به مدت هشت روز در اردیبهشت 1388 به شادی دل ساکنان منطقه و شیفتگان ایران اسلامی منجر شد، دشمنان ناتوان از مشاهده این همه دلدادگی بین مردم و مقتدای‌شان بودند. آنها نقشه‌های پریشان خود را نقش بر آب یافتند و به مزدوران‌شان دستور اقدامات خرابکارانه و فعال‌سازی جوخه‌های ترور دادند. هنوز در دهه 80 نیروهای اشغالگر امریکایی و انگلیسی در کشور عراق حضور داشتند. نفس‌های شوم آنها نیز باعث می‌شد اشرار و گروهک‌های ضدانقلاب با استفاده از تجهیزات پیشرفته نظامی، تجهیزات ویژه جاسوسی و خرابکاری به استان‌های غرب و شمالغرب کشورمان نفوذ کنند.
در اردیبهشت 88 اما خبری همه را غافلگیر کرد. مقام معظم رهبری برای دیداری چند روزه به استانی می‌رفت که خیلی‌ها تصور درستی از امنیت موجود در آن نداشتند. حضرت آقا اما با درکی بالا از وضعیت این خطه، نه یک روز که چند روز در این استان حضور یافتند و از نزدیک با مردم دیدار کردند اما همین اتفاق میمون باعث شد تا ضد انقلاب تمام تلاش خود را برای ناامن جلو دادن کردستان انجام بدهد.
شهادت فرمانده گردان سوم امام حسین(ع) از تیپ دوم لشکر بیت‌المقدس در سی‌امین روز از اردیبهشت 88 نمونه‌ای از تلاش خائنانه ضد انقلاب بود. شهید لطیف راستی از پاسداران بومی ساکن مریوان بود که از سال‌های جنگ لباس مقدس پاسداری بر تن کرد و از اول خدمت به طور مستمر در مصاف با دشمن متجاوز و ضد انقلاب، تلاش شبانه‌روزی می‌کرد. وی نقش به‌سزایی در تأمین امنیت کردستان داشت و هیچ عملیاتی نبود که نیروهایش را به صحنه درگیری نفرستاده باشد و خودش آنجا حضور نداشته باشد. در واقع هر جا لطیف بود، ضد انقلاب جرأت حضور و درگیری نداشت. دشمن بارها تلاش کرد تا او را ترور کند ولی موفق نشد.
این رزمنده پیشمرگ که همراه دیگر همرزمانش با آمدن رهبری به کردستان تمام تلاشش را برای حفظ امنیت انجام می‌داد، بعد از سال‌ها خدمت صادقانه صبح روز سی‌ام دومین ماه سال 88، با اجرای کمین در حاشیه مرزی زمانی که همراه شهید احمد کریمی برای سرکشی به پایگاه روستای مرزی ویسه و رساندن تدارکات می‌رفتند، به شهادت رسیدند. دشمن که از سفر امن و آرام رهبری کینه بر دل داشت، خودروی آنها را آن‌قدر به گلوله بست که لطیف راستی و احمد کریمی هر کدام با اصابت ده‌ها گلوله به شهادت رسیدند.
به راستی دستاورد اقدامات گروهک‌های جنایتکار برای مردم منطقه چه بوده که همیشه مورد حمایت استکبار جهانی بوده‌اند؟ آیا ریختن خون هزاران شهید کُرد در مناطق داخلی کردستان، اثبات ادعای واهی عمال رژیم صهیونیستی و استکبار جهانی در تحقق به اصطلاح آزادی و دموکراسی آن منطقه است؟
مردم کردستان بعد از حضوری کم‌نظیر در استقبال از مقام معظم رهبری، با مشارکت گسترده در تشییع جنازه شهید راستی و شهید کریمی، نشان دادند که هیچ مشروعیت و مقبولیتی برای گروهک‌های تروریستی قائل نیستند. پیام لطیف راستی این بود: «چه خوب است ضدانقلاب و گروهک‌های شرور و حامیان مستکبر آنها بدانند توطئه‌های شوم‌شان با رشادت‌های سربازان رشید اسلام در نطفه خفه خواهد شد.» لطیف راستی فدای امنیتی شد که ذیل آن رهبر معظم انقلاب در استان مرزنشین کشورمان حضور یافت. امنیتی که تحت تدابیر شجاعانه رهبری و تلاش رزمندگانی چون شهید راستی به دست می‌آید. لطیف آن‌قدر مرد بود که با خونش به دشمنان ثابت کند هرگز نمی‌توانند امنیت و آسایش مردم استان‌های مرزنشین را به خطر بیندازند چراکه خود مردم پشتیبان ولی فقیه و کشورشان هستند و تا مهر رهبری در قلوب مردم جا دارد، جای دشمن در همان بیقوله‌های دوری است که از ترس رزمندگان دلاورمان در آن می‌خزند و در حسرت ضربه زدن به ایران اسلامی زوزه می‌کشند.
منبع: روزنامه جوان
