به گزارش مشرق، ایران عملکرد بسیار خوبی در رقابت ها داشت و توانست برای اولین بار به مرحله یک چهارم نهایی صعود کند و ژاپن هم احتمالا بدشانس بود که مقابل انگلیس فینالیست، در مرحله یک هشتم نهایی در ضربات پنالتی شکست خورد ولی جدا از آن‌ها، دیگر تیم‌های آسیایی عملکرد خوبی نداشتند.

عراق با شکست 5-1 مقابل مالی در دور یک هشتم کنار رفت و هند و کره شمالی با شکست در تمام دیدارهای مرحله گروهی از رقابت ها حذف شدند. با وجود این نتایج، چندین بازیکن از این تیم‌ها بودند که توانستند توجهات را در هند به خود جلب کنند. در حقیقت بسیاری معتقدند که استعدادیابی و پرورش استعدادها در رده نوجوانان، بسیار مهم تر از کسب نتیجه و قهرمانی است.

وبسایت فاکس اسپورت آسیا نگاهی به ستاره‌های آسیایی انداخته و 5 بازیکن که شامل دو بازیکن از تیم ملی ایران و یک بازیکن از ژاپن، عراق و هند است را بررسی کرده است. هر چند که تمام بازیکنان یک تیم نوجوان در رده بزرگسالان حضور نخواهند داشت ولی معمولا دو یا سه بازیکن آنها به ستاره های دوره خود تبدیل می‌شوند.

محمد داوود (عراق / مهاجم)

او که در سیستم 1-3-2-4 تیمش به عنوان تک مهاجم حضور داشت، توانست خود را به عنوان یکی از بهترین مهاجمان جام در هند نشان دهد. او که 16 سال دارد و اهل بغداد است، در مرحله مقدماتی بهترین گلزن آسیا بود و 3 گلی که در مرحله گروهی رقابت ها به ثمر رساند، توانست تیمش را به مرحله بعد رقابت ها برساند، هر چند که مقابل مالی نتوانست درخشان ظاهر شود.

یونس دلفی (ایران/هافبک)

وینگری با توانایی بسیار بالا و سبک سنتی در این پست که دائم در حال رفت و آمد در حمله و دفاع است. دلفی یک دریبل زن قهار در شرایط یک به یک ست، جایی که برای عبور از حریف تنها به سرعتش تکیه نمی‌کند بلکه با توانایی بالای تکنیکی اش، بازیکن مقابل را پشت سر می‌گذارد. در تیم ایران که بیشتر ساختاری دفاعی داشت، این دلفی بود که پایه گذار تمام حرکات هجومی تیمش بود. سانترهای بسیار عالی انجام می‌داد و ترسی از اینکه از کناره ها به تو یورش ببرد و موقعیت شوت زنی پیدا کند نداشت. در صورتی که به همین روند ادامه دهد و تلاش خود را متوقف نکند، می‌تواند به رشد کردن ادامه دهد و به دنبال افتخارات بزرگتری باشد.

تاکفوسا کوبو(ژاپن / مهاجم)

بازیکن سابق بارسلونا در حالی پا به رقابت ها گذاشت که نسبت به دیگر بازیکنان شناخته تر بود و هر چند که در هیچ دیداری یک تنه نتیجه را رقم نزد ولی در زمین با ثبات، خلاق و هجومی بود. او توسط هم تیمی اش در اف سی توکیو، ری هیراکاوا از خط میانی تغذیه می‌شد و سرمربی ژاپن، آزادی های ویژه ای به او در خط حمله داده بود توانایی پاس کاری بالا و دریبلینگ قوی او، تمام حریفان ژاپن را دچار دردسر کرده بود.

طاها شریعتی (ایران / مدافع)

قد بلند، ترکه ای و با موهای نارنجی. مدافعی که هم بازی‌خوانی قوی دارد و هم در یک به یک‌ها فوق العاده است و همچنین ترسی از اینکه از دفاع جلو بزند و به خط میانی بیاید و حتی به مهاجمین اضافه شود ندارد. او همچنین نشان داد روی ضربات شروع مجدد بسیار خطرناک است و در دیدار مقابل کاستاریکا، با وجود اینکه هر دو دستش بانداژ بود ولی حضور قدرتمندش در دفاع به خوبی حس می‌شد. شریعتی در همان دیدار ضربه پنالتی را برای تیمش به گل تبدیل کرد که توانایی هایش در تمام نقاط زمین، چه خط دفاع و چه خط حمله را ثابت کند و قلب تپنده دفاع قدرتمند ایران در این رقابت ها بود.

دیراج سینگ(هند / دروازه بان)

یکی از بهترین های رقابت‌ها و با اختلاف، بهترین بازیکن تیم میزبان که قطعا بسیار بهتر از انتظارات ظاهر شد، حتی با وجود اینکه تیمش هر سه بازی مرحله گروهی را باخت. با وجود این نتایج، قابل درک است که او دائم درگیر توپ‌گیری و مهار شوت های حریفان بوده ولی در صورت عدم حضور او، نتایج هند به مراتب ضعیف تر می‌شد. او توانسته توجه چندین استعدادیاب اروپایی را نیز به خود جلب کند و مطمئنا به زودی به تیم بزرگسالان هند نیز دعوت خواهد شد.