به گزارش مشرق، عزت الله ضرغامی، گفت و گوی مفصلی با روزنامه شرق انجام داده است که بخش هایی از آن را در ادامه می‌خوانید:

* منظورمان از «کلوزآپ» استفاده ابزاری از چهره‌ی زن بود نه استفاده حرفه‌ای
* سینمای قبل از انقلاب رو به نابودی بود. سینمای برجسته‌ی امروز مدیون انقلاب است.

* فیلم‌هایی چون «قلاده‌های طلا» ممکن است به دلایلی فروش خوبی نداشته باشد ولی برای سینمای ملی ضروری است و در آینده آثار خود را خواهد داشت.
* اولین کارم در سینما این بود که بگویم اتاق من 2 کلید دارد و یکی از آنها متعلق به مدیر قبلی یعنی آقای انوار است. همه ما با هم همکار هستیم.

تجربیات ملی، سرمایه‌های کشور هستند. نباید آنها را نابود کرد.
* سینمای گلخانه‌ای نمی‌توانست دوام داشته باشد. «قصه» جزء لاینفک فیلم است. نقطه قوت به نقطه ضعف تبدیل شده بود.

* جریان کلی حاکم بر جشنواره‌های مهم جهانی ناسالم و در جهت منافع استعماری و برخلاف مصالح ملت ایران است.
جشنواره کن فیلم «آب، ب، ث، منتهن» امیر نادری را به دلیل آنکه مربوط به جامعه آمریکا بود اصلاً به بخش مسابقه راه نداد، چه برسد به اینکه به او جایزه بدهد!

* مسئولان جشنواره کن وقتی به جشنواره فجر می‌آمدند، دنبال فیلم‌های توقیفی و فیلم‌های خاص مربوط به فقر و بدبختی مردم بودند.
* «طعم گیلاس» با وساطت دکتر ولایتی و برای مصالح دیپلماتیک کشور در مقطع خاص به جشنواره رفت. از نظر من خیلی فیلم‌های برجسته دیگر آن سال نسبت به آن برتری داشت.

* هدفم از سفرهای سازندگی و استانی هنرمندان در دوره آقای هاشمی، آشنایی آنان با پیشرفت‌های بعد از انقلاب در کشور بود.
* با کارگردانان برجسته قبل از انقلاب مثل کیمیایی، مهرجویی، کیارستمی، تقوایی و بیضائی بارها جلسه داشتم. تلاش می‌کردیم به لحاظ فکری به هم نزدیک شویم و با هم کار کنیم.

* بازیگران سینما، به جز معدودی سوپراستار، مظلوم واقع می‌شوند. دخل و خرج‌شان با هم سازگار نیست. پرستیژ خودشان را هم باید حفظ کنند!
* همراهی من با فیلم «عاشقانه» داودنژاد به دلیل فیلم خوب «نیاز» بود و قول همکاری او برای ساخت فیلم‌های محتوایی ارزشمند.

* انتخابات 76 دوقطبی شد. هیئت مدیره خانه سینما هم به نفع خاتمی وارد میدان شد.
* معلوم بود که اکثریت بدنه هنرمندان، آقای خاتمی را نسبت به آقای ناطق نوری ترجیح می‌دادند.

* دفترچه «سیاست‌های سینمایی» در زمان من، اولین اقدام مهم در جهت قانونمندی سینما بود.
* من معاون پارلمانی وزارت دفاع در زمان اصلاحات شده بودم ولی (موسوی لاری) معاون پارلمانی ریاست‌جمهوری تا 6 ماه مرا به جلسات هماهنگی دعوت نمی‌کرد!

* دوره‌ی آقای مهاجرانی بیشتر بر اساس «تساهل و تسامح» آن هم با نگاه نمایشی و سیاسی بود. از رونق تولید به معنای حرفه‌ای آن خبر نبود.
* «نوشابه امیری» برای درخواست وساطت جهت رفع توقیف مجله‌ی سینمایی «گزارش فیلم» پیش من آمد. او به صراحت می‌گفت هدفش از آمدن به حوزه‌ی سینما کار سیاسی بوده است!

* ملاقاتم با اکبر گنجی در اوین با حکم رئیس قوه و برای گفتگو و رفع سوءظن‌ها و نزدیکی دیدگاه‌ها بود.
خیلی از تندروهای اول انقلاب بعداً جزو اصلاح طلبان دوآتشه شدند.

* فیلم «بر بال فرشتگان» شمقدری بهتر از «طوفان شن» بود.
* خوانش های فرامتنی بلای جان سینما و هنرهای نمایش است.

* مشکل اصلی آقای خاکبازان عدم تعامل مناسب با هنرمندان و سوءظن شدید نسبت به آنان بود. من این را نمی‌پسندیدم. لذا آقای حبیب الله کاسه ساز را به جای او منصوب کردم.

* نوسازی تجهیزات سینماها، مصوبه قانونی تغییر نرخ محاسبه برق سینماها، تخصیص اعتبارات بالا از طریق وام تبصره 3 به تهیه کنندگان، جشنواره‌های استانی، تقومیت قانونمندی در سینما و ایجاد ردیف مستقل برای بودجه سینما از اقدامات مهم در آن دوره‌ی کوتاه بود.

* انقلاب دیجیتال در رسانه ملی و افزایش شبکه ها با رویکرد موضوعی و تخصصی و افزایش تولید به ویژه در حوزه‌های نمایشی و رویکردهای جدید در آن، تلویزیون را از رکود نجات داد.
* توانمندی ما در دوبله و روتوسکوپی صحنه‌های غیراخلاقی، امکان بهتری برای استفاده مردم از فیلم‌های خارجی فراهم می‌کند.

* خوراک شبکه HD باید ارزش آن را داشته باشد. برجستگی تصاویر و لوکیشین‌ها در فیلم‌های سینمایی و مستندها می‌تواند اهمیت و زیبایی شبکه HD را بیشتر مشخص کند.
* آقای هاشمی در دوره معاونت سینمایی و آقای احمدی نژاد در دوره ریاست سازمان صداوسیما کمک‌های قابل توجهی به من و در اصل به مردم کردند.

* رهبری در دیدار با وزیر و معاونین وقت وزارت ارشاد به آقای میرسلیم گفتند امروز معاونت‌هایی مثل معاون سینمایی باعث اطمینان خاطر ما شده است.
* متأسفانه چهره «جمال» رهبری در مقابل چهره «جلال» ایشان کمتر دیده شده و این ظلم به ایشان است.

* لایه‌های درونی رهبری در حوزه‌های فرهنگی و هنری بسیار عمیق و لطیف و راهگشاست.

* مسئولیت‌های من در سپاه فرهنگی - رسانه‌ای و تحقیقاتی - تولیدی در بخش موشکی بود. توفیق حضور در بخش‌های نظامی را نداشتم. علت خروج من هم از سپاه به دلیل شبهه‌ای بود که در مورد فعالیت‌ها و اعلام مواضع صریح در حوزه‌های سیاسی و رسانه‌ای داشتم.

* کتاب «راوی صادق» فقط عملکرد رسانه ملی در طول ده سال مدیریت من نیست بلکه مانیفست مأموریت‌ها و یک دوره «رسانه شناسی» در سطح رادیو، تلویزیون است. در این کتاب 222 اقدام مهم و متفاوت از گذشته تشریح شده است.