سرویس سیاست مشرق - روزانه میتوان از لابهلای گزارشها و عناوین خبری رسانههای مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابلتوجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که میتواند برای مخاطبین قابل استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژههای مشرق" نکات و تأملات قابلاستخراج از رسانهها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژههای مشرق» همراه شوید.
*******
** اسرائیل از برجام حمایت کرد؛ ارگان رسانهای دولت به جدول زد
روزنامه دولتی ایران در مطلبی با عنوان «دستان خالی نتانیاهو» نوشت:
«بجز یکی دو کشور عربی، رژیم صهیونیستی است که در کنار امریکا علم مخالفت با برجام و تلاش برای بر هم زدن آن را برافراشته دارد. نخست وزیر اسرائیل همزمان با تشکرها و حمایتهایی که از سیاستهای کاخ سفید دارد، لابیها و رایزنیهای متعددی را نیز در سطح جهان دنبال میکند تا صف مخالفان برجام را پر شمار کند... خبرهای منتشر شده درخصوص دیدار مقامات انگلیسی و نتانیاهو نیز حمایت صریح لندن از برجام را روایت میکند و نشان از آن دارد که نتانیاهو در موضع مخالفت با برجام به لندن هم نباید چشم داشته باشد. این همه در حالی است که لابی اسرائیلیها علیه جمهوری اسلامی ایران همواره با استقبال و همراهی اروپاییها مواجه میشد. حال اما تلاشهای این رژیم جز واشنگتن و ریاض گوش شنوایی پیدا نمیکند».
متاسفانه ارگان رسانهای دولت، اظهارات اخیر نخست وزیر رژیم صهیونیستی درباره برجام را تحریف کرده است.
در روزهای گذشته، روزنامه صهیونیستی هاآرتص در گزارشی نوشت: «نتانیاهو بعد از دیدار با مقامات انگلیسی به خبرنگاران گفت که اسرائیل، اکنون تلاشهای خود را در جهت لابیگری با قدرتهای جهانی، برای بهبود توافق هستهای ایران و لغو نشدن آن متمرکز کرده است».
مطابق این گزارش، نتانیاهو همچنین گفت که مواضع انگلیس و اسرائیل از لحاظ تلاشها در جهت یافتن روشهایی برای تغییر برجام، در حال نزدیکتر شدن به یکدیگر است.
نخستوزیر رژیم صهیونیستی که در لندن در جمع خبرنگاران اسرائیلی صحبت میکرد اضافه کرد اسرائیل در حال بررسی امکان تعامل با کشورهای گروه 1+5 و رسیدن به تفاهماتی با آنها بر سر افزایش نظارتها از سایتهای هستهای ایران و دائمی کردن محدودیتها و اعمال تحریمهای موشکی علیه این کشور است.
گفتنی است در تیرماه سال جاری، در دو سالگی برجام مقام ارشد امنیتی رژیم صهیونیستی (کارمی گیلون رئیس اسبق شینبت) در فارن پالیسی نوشت: «برجام برای تلآویو یک موهبت بود و به همین دلیل، حتی سرسختترین منتقدین برجام از جمله ترامپ، نتانیاهو و تعدادی از همکاران من در مراکز نظامی و امنیتی اسرائیل نیز امروز علناً یا تلویحاً به نتایج مثبت آن اذعان دارند یا اینکه دستکم برخلاف گذشته در برابر آن سکوت کردهاند».
بسیاری از کارشناسان اظهارات نتانیاهو در طول مذاکرات و در مخالفت با توافق هستهای را بخشی از سناریوی «پلیس خوب- پلیس بد» دانسته و تاکید داشتند که این سناریو در راستای تکمیل پروژه امتیازگیری حداکثری از ایران به اجرا درآمد.
** دولت اصلاحات، اقشار کم درآمد را قربانی کرد
کمال اطهاری کارشناس اقتصادی اصلاح طلب در مصاحبه با روزنامه شرق گفت:
«در دوره دولت اصلاحات در برخی سیاستهای توسعه اقتصادی اصلاحاتی انجام شد؛ اما درباره مسکن غفلت شد و سیاست بازارسپاری ادامه پیدا کرد؛ بهحدیکه با تعاونیهای مسکن ضدیت مستقیم صورت گرفت و از دور خارج شدند؛ یعنی همان رویکردی که برای توسعه اقتصادی با خارجکردن کارگاههای زیر ۱۰ نفر از شمول برخی مواد قانون کار، کارگران را قربانی کرد و برای رونق بخش مسکن عملاً تعاونیها و اقشار کمدرآمد را قربانی کرد. آقای عبدالعلیزاده (وزیر مسکن دولت اصلاحات) از نظر شخصیتی مدیری موجه بود؛ اما سیاستهایش در زمینه مسکن ناموجه بود. در ابتدای دولت اصلاحات به علت تورم بالایی که وجود داشت، بخش مسکن دچار افت شده بود و افزایشنیافتن قیمت مسکن ارتباط چندانی به عملکرد وزیر مسکن نداشت. در آستانه سال ۸۴ بهای مسکن به ۱۲ برابر درآمد سالانه خانوار شهری رسیده بود».
گفتنی است در بازه زمانی فعالیت دولت اصلاحات اگر چه برخی برنامههای اقتصادی پیش رفت و برنامه توسعه هم تدوین شد، اما نگرش مشخصی در خصوص اقتصاد وجود نداشت و همین عدم وجود نگرش مشخص به تناقضات در عملکرد میانجامید. کاستیهای اقتصادی در دولت اصلاحات تا بدانجا بود که نه رقیبان و مخالفان که یاران خاتمی هم لب به گلایه و شکایت گشودند و از معضلات اقتصادی سخن به میان آوردند. برای نمونه «بهزاد نبوی» قبل از آغاز 4 سال دوم دولت اصلاحات گفت: «ما قبل از دوم خرداد اعلام کردیم که خاتمی مرد اقتصاد نیست».
در بازه زمانی فعالیت دولت اصلاحات، مشکلات معیشتی مردم به فراموشی سپرده شد. آنچه مطرح بود، توسعه سیاسی بود و آزادی اندیشه و حقوق بشر و جامعه مدنی و عناوینی از این دست. عناوینی که جز آشفته کردن فضای کشور هیچ دستاوردی به همراه نداشت. این بدین معنا نیست که در دوره اصلاحات هیچ کار اقتصادی انجام نشده باشد، بلکه بدین معناست که مشکلات مردم هیچ گاه در اولویت کاری اصلاح طلبان قرار نداشته است.
** آقای روحانی! ترفند سیاسی «انداختن تقصیرها به گردن دولت قبل» دیگر جواب نمیدهد
حواله دادن مشکلات و معضلات به دولت قبل ترفند دلچسب برخی از مقامات دولتی و رسانههای زنجیرهای برای سرپوش گذاشتن برای سوء مدیریتها و ناکارآمدیهای دولت روحانی بود. روزنامههای اصلاح طلب تا آنجا در این خط رسانهای دروغین، سخیف و نامعقول و ناشایست پیش رفتند و آنقدر از این خوراک فاسد استفاده کردند که یکییکی در حال پس زدن آن هستند!
در همین رابطه، روزنامه قانون در مطلبی با عنوان «آقای روحانی، احمدی نژاد را رها کن! لزوم جدایی دولت از بهانههای تکراری و بیفایده» نوشت:
«عملکرد حسن روحانی در دور دوم ریاست جمهوریاش رویه تاملبرانگیزی به خود گرفته است. برخلاف ابراز نظرهای پرامید و درباغ سبز نشاندادن ایشان و اطرافیانشان به ویژه محمدباقرنوبخت، سخنگوی دولت، بازخوردها از عملکرد روحانی وتیمش در اذهان، بسیار متفاوت ومتناقض است و زنگ ناامیدی از دولت این بار زودتر وپر طنینتر از همیشه به صدا درآمده است... روحانی و همراهانش هر نارسایی را به دوران احمدی نژاد نسبت میدهند ومعتقدند هنوز مشغول آواربرداری آن دوران هستند و گویی به قدری آوار برداری میکنند که آلمانها نیز پس از ویرانههای جنگ دوم جهانی این حجم آواربرداری را نکردهاند. باید به آقای روحانی یادآورشد هر پدیده در اذهان عمومی تا جایی قابلیت استفاده دارد و «احمدی نژاد- احمدی نژاد» کردن نیز تا جایی جواب میدهد و در اصل مردم به شما رأی دادهاند که آن دوران را جبران کنید وکشور را به مسیری دیگر بیندازید نه اینکه تا پایان هشت سال بگویید چه بود و چه شد!»
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:
«بی شک جایی مردم از شما سؤال خواهند کرد که او هرچه بود و هرچه کرد تمام شد و اینک شما چه کردهاید؟ و این تراژدی آنجا به کمدی پهلو می زند که حرفهای پرتکراری درباره ثروتمند شدن برادر جناب جهانگیری و... در دوران همان دولت پرآوار به گوش میرسد... موج بیکاری و یأس بخش بزرگی از جامعه را با عصبانیت واسترس بیانتهایی همدم کرده که بروزش را درخشونت های عنانگسیخته اجتماعی میبینیم و میتوان گفت آنچه برجام را از نفس خواهد انداخت این است که مردمان بی کار ونومید که چشم به برجام برای گشایش در زندگانی خود داشتند در همان انتظار اوقات را سر میکنند و از طرف دیگر شاهدند چگونه آقازادهها فارغ از تمام این مشکلات انگار که در جهانی دیگر زندگی میکنند، بهراحتی فرصتهای شغلی مطلوب را بهدست میآورند. جناب روحانی این یأس و بغض متراکم در بهترین حالت انفعال بهبار میآورد که تجربه و فرجامش را همگان نیک میدانند. ولی باور کنید شما بیش از سه سال دست نخورده زمان در اختیار دارید تا گرهی بگشایید نه اینکه فارغ از دغدغه رأی مردمان در میان حلقه چاپلوسانی که خانه پدری شما را برای خودشیرینی به عنوان میراثی تاریخی بهره برداری میکنند به روزمرگی گرفتاربیایید».
در روزهای گذشته، روزنامه اصلاح طلب «بهار» نیز با ادبیاتی مشابه، نسبت به ناکارآمدی ترفند سیاسی «دولت قبل» هشدار داد.
گفتنی است دولت روحانی در سال ۹۲ مدعی بود ویرانهای با خزانهای خالی تحویل گرفته و هرگاه پرسیده شد پس اثر آن تدبیرها و امیدها کجاست، میگفتند فعلاً مشغول آواربرداری هستیم و عمران و آبادانی بماند برای دولت بعد. حال دیگر دولت قبل همین دولت تدبیر و امید است و نمیتوان تقصیرها را متوجه آن کرد. مردم منتظر اقدام و عمل هستند.
** عصبانیت ضد انقلاب از موج عظیم پیاده روی اربعین
حضور چشمگیر زائران ایرانی به منظور برگزاری مراسم اربعین حسینی در سالهای اخیر، تعجب همگان را در پی داشته است به ویژه دشمنان این نظام که با تبلیغات گسترده، به خیال خام خود تلاش دارند روحیه دینداری و محبت مردم به اسلام را بخشکانند.
راهپیمایی اربعین هر ساله به دلیل با شکوه برگزار شدن آن تا مدتها در دنیا مورد توجه رسانهها قرار میگیرد و کمتر دوربینی است که لحظه لحظه این مراسم را ثبت نکند و همین شکوه و بزرگی مراسم مسلمانان جهان باعث شده است که رسانههای ضد انقلاب به فکر هجمه به هزینه کرد اربعین باشند.
در همین رابطه سایت ضد انقلاب زیتون در مطلبی نوشت:
«طبق آمارها در سال ۱۳۸۹ تقریباً حدود ۴۰ هزار نفر از ایران در راهپیمایی اربعین شرکت کرده بودند اما در سالهای بعد تعداد راهپیمایان رشدی خیرهکننده داشته و برآورد سال ۱۳۹۵ این بود که حدود ۲ و نیم میلیون ایرانی در این مراسم شرکت کردهاند. بهرام قاسمی سخنگوی وزارت امورخارجه ایران درباره آمار تقریبی راهپیمایان امسال هم گفته که تاکنون «تعداد ۲ میلیون و ۱۸۰ هزار روادید برای زورا ایرانی اربعین آن هم به صورت انفرادی صادر شده است.»
این سایت ضدانقلاب در ادامه نوشت:
«برگزاری راهپیمایی در ابعاد و وسعت راهپیمایی اربعین نیازمند صرف هزینهها و تدارکاتی است که بودجههایی را به دستگاههایی اجرایی تحمیل میکند».