کریمی به مواردی از مدیریت ضعیف فدراسیون اشاره کرده و حتی اعلام آمادگی کرده که با مدیران ارشد فوتبال مناظره کند. ستاره سابق تیم ملی بابت رک‌گویی‌اش شایسته تقدیر است، او از معدود چهره‌های فوتبال ایران است که موضع‌گیری‌هایش از روی منفعت‌طلبی نیست. با این حال باید از او پرسید که چرا حاضر نیست وارد حوزه مدیریت فوتبال شود؟ او دیروز یک بار دیگر تاکید کرد که دلش برای فوتبال بیشتر از مدیران می‌سوزد، ولی هیچ‌وقت برای ورود به این حوزه پیشقدم نشده.

اکثر بازیکنان فوتبال بعد از بازنشستگی ترجیح می‌دهند وارد دنیای مربیگری شوند و باید به انتخاب آنها احترام گذاشت. هیجان این حرفه و البته درآمد آن وسوسه‌کننده است، با این حال اگر دغدغه دارند و منتقد مدیریت فعلی هستند، باید آستین بالا بزنند و فوتبال را از دایره بسته مدیریت فعلی نجات بدهند.

اعتراض علی کریمی موقعیت خوبی است که به لزوم تغییر قانون فعلی انتخابات فدراسیون فوتبال هم اشاره کرد. یکی از شروط نامزدی ریاست فدراسیون ده سال سابقه مدیریت در فوتبال است و همین ماده راه نشستن بازیکنان سابق روی این صندلی را بسته. این شرط در زمان خودش قرار بود راه ورود مدیران غیرفوتبالی به فدراسیون را مسدود کند، ولی حالا مقابل بازیکنان سابق هم سدی بزرگ ساخته است. کریمی معتقد است که دایره بسته‌ای از مدیران برای فوتبال ایران تصمیم می‌گیرند، ولی واقعیت این است که اساسنامه هم راه ورود مدیران جدید را بسته و هیچ راه نفوذی به این چرخه بسته وجود ندارد. 

مدیریت فوتبال ایران نیاز به تحول دارد، ولی این تحول تنها زمانی اتفاق می‌افتد که اعضای خانواده فوتبال به طور جدی وارد شوند و به مصاحبه‌ اکتفا نکنند. همین هفته گذشته بود که اتحادیه بازیکنان حرفه‌ای موفق شد فیفا را به تغییر قوانین نقل و انتقالات به نفع بازیکنان وادار کند. فوتبال را تنها خانواده فوتبال می‌تواند نجات دهد.