واقعا مشکل فرزان در آن مدت چه بود که از بیژن مقانلو سرمربی وقت تیم ملی اجازه گرفت تا در فاینال گرندپری و جام جهانی حضور نداشته باشد. چرا تنها به دلیل مسائل مالی حاضر به قرارداد بستن با تیمی در لیگ نشد؟

سونامی که زمانی به کمتر از طلا راضی نمی‌شد در حال گذراندن بدترین روزهای ورزشی خود بود که هدایت تیم ملی به مهدی بی‌باک سپرده شد. قرار بود ملی‌پوشان اعزامی به رقابت‌های جهانی کره جنوبی در آن دوران طبق درخشش در تورنمنت تدارکاتی یونان و انتخابی‌ها (البته در برخی اوزان) برگزیده شوند. فرزان عاشورزاده در تورنمنت یونان در همان دور نخست با نماینده رژیم صهیونیستی هم قرعه شد که مقابل او حاضر نشد، اما محمد کاظمی هم وزن او در این تورنمنت به مدال طلا رسید. با توجه به شرایط موجود باید کاظمی عازم رقابت‌های جهانی می‌شد، اما باز هم شانس به فرزان داده شد و او نیز نتوانست در میدان جهانی به مدال برسد.پس از آن هم فرزان تنها در گرندپری مراکش به مدال برنز رسید و هیچگاه به همان سونامی پیش از المپیک ریو تبدیل نشد.

حال سوال اینجاست ملی‌پوشی که در یکسال گذشته عملکرد موفقی نداشته چرا باید همواره پای ثابت اردوهای تیم ملی باشد و به هر رقابتی که دلش می‌خواهد اعزام شود؟ آیا زمان آن نرسیده که شانس را به یک تکواندوکار کم حاشیه بدهیم تا خودی نشان دهد؟ واقعا تیم ملی تکواندو تا چه زمانی می‌خواهد با یک ترکیب تقریبا قابل پیش‌بینی در رقابت‌ها حضور پیدا کند و نتیجه نگیرد؟

بی تردید خود فرزان بیش از هر شخص دیگری به این نکته واقف است که مدت‌هاست فکرش درگیر تکواندو نیست و باید هرچه زودتر به خودش بیاید تا در عین جوانی به دست فراموشی سپرده نشود. تافته جدابافته بودن و قرارداد نبستن با تیم‌های لیگ برتر و یک مسابقه در میان مرخصی گرفتن از کادر فنی و تکیه به رنکینگ و افتخارات گذشته نمی‌تواند امروز عاشورزاده را بسازد. فرزان نیاز به شوک مثبت دارد، شوکی که بهتر است از سوی کادر فنی تیم ملی به او داده شود تا شاید سونامی تکواندو باز هم به روزهای اوج خود بازگردد.